Ηδη, από το περασμένο καλοκαίρι, το ΔΝΤ συνέστηνε στην τότε κυβέρνηση της ΝΔ τα παρακάτω μέτρα, πολλά από τα οποία έχει ήδη υλοποιήσει ή δρομολογήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ:

• Πληρωμές μισθών και συντάξεων για 12 μήνες το χρόνο - αντί για 14.
• Συνέχιση της μεταρρύθμισης στο ασφαλιστικό σύστημα και υπολογισμός των συντάξεων με βάση το σύνολο των ετών εργασίας και όχι την τελευταία 5ετία (από μόνο του αυτό οδηγεί σε σημαντική μείωση της σύνταξης).
• Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ σε όλα τα εμπορεύματα.
• Περισσότεροι φόρους για τους αυτοαπασχολούμενους.
• Ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς για τις ναυτιλιακές και κατασκευαστικές επιχειρήσεις.
• Για το δημόσιο τομέα, «συγκράτηση» μισθών, περικοπές θέσεων εργασίας και μειώσεις επιδομάτων. Ακόμη, την απομάκρυνση του «πλεονάζοντος» προσωπικού και περισσότερες θέσεις «ελαστικής απασχόλησης».
• Μείωση στο κόστος περίθαλψης.
• Τη χρήση των εμπορικών τιμών (αντί των αντικειμενικών) για τη φορολόγηση ακινήτων.
• Με το χαρακτηρισμό του «επείγοντος» αξιώνει την «επανεξέταση» του ασφαλιστικού συστήματος με πρόσχημα τη «βιωσιμότητα» των ασφαλιστικών ταμείων.
• Μείωση του γραφειοκρατικού κόστους για τους επιχειρηματίες.
• Μείωση αμυντικών δαπανών.

Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα, η Κομισιόν, με έκθεση του αρμόδιου επιτρόπου Χ. Αλμούνια που υιοθετήθηκε από το ΕΚΟΦΙΝ, με τη σύμφωνη γνώμη του Ελληνα υπουργού Οικονομικών, συνέστηνε τα παρακάτω:

• «Την παραπέρα μείωση (ρύθμιση) στους μισθούς του δημοσίου τομέα και την επέκτασή τους και στον ιδιωτικό τομέα με τις αποδοχές να συνδέονται με την παραγωγικότητα».
• «Να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για την αλλαγή του καθεστώτος των συλλογικών συμβάσεων και των συμβάσεων αορίστου χρόνου». Ουσιαστικά, προωθείται η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με στόχο ακόμα και την απάλειψη του πενιχρού κατώτατου μισθού.
• «Την απελευθέρωση του ορίου των απολύσεων με την άρση του ορίου του 2% συνδυασμένα με κίνητρα για αύξηση της απασχόλησης μέσω τετραημέρου, ευέλικτων ωραρίων και απασχόληση χωρίς ασφάλιση για τους νέους».
• «Την προώθηση νόμων και ρυθμίσεων για την επέκταση όλων των μορφών ελαστικής απασχόλησης για τους μερικώς απασχολούμενους, "ενοικιαζόμενους" εργαζόμενους, "μπλοκάκια" κ.ά.».
• «Την περικοπή των υπερωριών και αντικατάστασή τους με ρεπό, στα οποία ο εργαζόμενος θα μπορεί να παρακολουθεί εκπαιδευτικά προγράμματα».
• «Αρση της μονιμότητας στο δημόσιο τομέα και περικοπή όλων των επιδομάτων που ξεπερνούν το ύψος του καθιερωμένου βασικού μισθού».