«Στην έκθεση "άνθρωπος - χρώμα - σίδερο", η πρωτοπόρα τέχνη συναντά την πρωτοπόρα τάξη. Κατά την άποψή μου, η δυναμική, η προοπτική και η μετεξέλιξη της έκθεσης σε θεσμό, θα επιταχύνεται μόνο όσο η ατομική εικαστική έκφραση του κάθε καλλιτέχνη θα εδράζεται στις συλλογικές εκφράσεις. Στην περίπτωσή μας, όμως, το πλεονέκτημα της ατομικής μας έκφρασης έχει στέρεες βάσεις στο οργανωμένο εργατικό κίνημα και τη δυναμική του, από όπου εμπνεόμαστε, αναδεικνύοντας τη ζωή και τη δράση του. Η δημιουργική ανησυχία γεννάει πάντα τη δημιουργική δράση και τη δημιουργική πρωτοβουλία.

Κοινός τόπος, κοινή δράση και ο καθένας με τα όπλα του. Σε αυτή τη διαδρομή γινόμαστε συνδημιουργοί. Υπό αυτή την έννοια είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, ελεύθεροι δημιουργοί. Στην έκθεση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, εικαστικοί και μεταλλεργάτες αλληλοφορτίζονται και διαμορφώνουν άλλα επίπεδα κοινωνικής συμπεριφοράς, δράσης, πίστης, ότι έχουν την ικανότητα να διαμορφώσουν μαζί μια καλύτερη κοινωνία. Από εκεί, λοιπόν, εμπνεόμαστε, εκεί επιστρέφουμε».