Η δημιουργική αγωνία των μελών της οργάνωσης για τον τρόπο συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, το ξεδίπλωμα της δράσης του, τη συσπείρωση στις γραμμές του ανθρώπων με διαφορετικές πεποιθήσεις, αλλά με κοινή τη βασική επιδίωξη για αντίσταση στην επίθεση των μονοπωλίων και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στις διάφορες μορφές τους, εκφράστηκε στη Νομαρχιακή Συνδιάσκεψη της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής, που έγινε την περασμένη Κυριακή και κατά την οποία εκλέχτηκαν η νέα Νομαρχιακή Επιτροπή και αντιπρόσωποι για το Συνέδριο του Κόμματος.

«Πώς θα στήσουμε το μέτωπο στη γειτονιά, στη δουλιά, παντού», ήταν το ερώτημα που μπήκε από πολλούς ομιλητές, μαζί με σκέψεις, προτάσεις και ένα γόνιμο προβληματισμό, που με αφετηρία τις Θέσεις της ΚΕ για το 16ο Συνέδριο επιδίωξαν να συμβάλουν στην προσυνεδριακή συζήτηση για την παραπέρα δράση του Κόμματος. Παράλληλα, μεγάλη συζήτηση έγινε για τη δράση των ΚΟΒ, την ανάγκη ενίσχυσης του ιδεολογικού επιπέδου και της διεύρυνσης της δουλιάς της οργάνωσης, την κομματική οικοδόμηση και την επαγρύπνηση που απαιτείται.

Χαρακτηριστική ήταν η εκτίμηση της εισήγησης του γραμματέα της ΚΟ Αττικής Χρήστου Κολοβού: «Αυτή η πολιτική, όπως εκφράζεται σήμερα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, συναντά πλατιά δυσαρέσκεια και αντιδράσεις. Από την εργατική τάξη πρόσφατα με μαζικές απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις, τη νεολαία που δρα στην παιδεία, από τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Επιφέρει σοβαρές τριβές ακόμα και στις γραμμές του κυβερνώντος κόμματος. Αυτές οι αντιδράσεις σήμερα έχουν ένα βάθος μεγαλύτερο από παλιότερα και η ΚΟ πρέπει να είναι καλύτερα προετοιμασμένη και για απότομη άνοδο της ταξικής πάλης. Με βάση αυτή την εκτίμηση απορρέουν τα δικά μας καθήκοντα, όπως βαθύτερος προσανατολισμός της δουλιάς μας πριν απ' όλα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τις οργανωμένες δυνάμεις που έχουμε στους χώρους δουλιάς, αύξηση της ευθύνης του κομματικού μέλους, της ΚΟΒ στο χώρο που δρα».

Η ΚΟ Αττικής απλώνεται από την Ελευσίνα μέχρι τον Ωρωπό, έχοντας στην ευθύνη δράσης της ένα πολύ μεγάλο γεωγραφικό τμήμα. Ο Γιάννης Ποσοτίδης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ, εκ μέρους της καθοδήγησης, αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε αυτό το ζήτημα: «Η οργάνωση κατέβαλε προσπάθεια να αφομοιώσει το περιεχόμενο των Θέσεων. Αυτό προκύπτει από τη συζήτηση και τις τοποθετήσεις, καθώς αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός. Στον απολογισμό προκύπτει ότι η οργάνωση είχε δράση και έκανε βήματα στη δουλιά της και είναι φανερό ότι δρα σε μια περιοχή που δουλεύει και κατοικεί μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης του Λεκανοπεδίου. Μια περιφέρεια που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Είναι μια σημαντική οργάνωση για το Κόμμα και μεγάλη η ευθύνη των μελών και στελεχών της».

Η Αιμιλία Αγκαβανάκη, μέλος της ΚΕ, στάθηκε στην παρέμβασή της στην ανάγκη να βαθαίνει η ταξική συνείδηση της εργατικής τάξης και στη δράση να δένεται το μερικό με το γενικό και η τακτική με τη στρατηγική.

Σχετικά με το μέτωπο, τονίστηκε η αναγκαιότητα «να χτιστεί ένα μέτωπο συμμαχίας και συνεργασίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που - όπως τονίζουν και οι Θέσεις - δε θα βασίζεται μόνο σε κοινές ή παραπλήσιες αντιλήψεις για μεγάλα και επίκαιρα προβλήματα ή γραμμή άμυνας στην επίθεση που δέχεται ολομέτωπα ο λαός μας. Θα υπάρχει και ένα επίπεδο συμφωνίας στη γενική γραμμή κατεύθυνσης για τη λύση των προβλημάτων, στην ανάγκη ρήξης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών επιλογών.

Να πάρουμε περισσότερες πρωτοβουλίες στο μαζικό κίνημα, να ξεδιπλώνονται αγώνες για μικρά και μεγάλα προβλήματα σε πολλά επίπεδα με αντιμονοπωλιακούς και αντιιμπεριαλιστικούς στόχους, που θα λειτουργούν ως παράπλευροι δρόμοι, ρυάκια και θα φέρουν πιο κοντά τη διαμόρφωση του μετώπου».

Παίρνοντας υπόψη την εμπειρία των ΚΟΒ και των Αχτιδικών Οργανώσεων, η εισήγηση αναφέρθηκε αυτοκριτικά στα βήματα της δράσης της οργάνωσης το προηγούμενο διάστημα, εκτιμώντας ταυτόχρονα ότι η πολιτική πρόταση για το μέτωπο συγκινεί και προβληματίζει σήμερα περισσότερες δυνάμεις από πριν. Επίσης, στηρίχτηκαν πρωτοβουλίες για το δυνάμωμα της πάλης μέσα από το ΠΑΜΕ. Εγιναν συνεργασίες για τα γενικότερα προβλήματα της παιδείας και ενάντια στις συνέπειες του αντιεκπαιδευτικού νόμου της κυβέρνησης. Στηρίχτηκε το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ειρήνης. Σημαντική δουλιά έγινε στις σεισμόπληκτες περιοχές.

Εισηγητικά τονίστηκε ότι «σ' αυτές τις συνθήκες οξυμένης επίθεσης, η ολόπλευρη ισχυροποίηση του Κόμματος είναι επιτακτική ανάγκη. Η συζήτηση, ο σχεδιασμός, η οργάνωση της όλης δουλιάς για την κατάκτηση αυτή αποτελεί κύριο μέλημα της συνδιάσκεψής μας, ώστε οι αποφάσεις και τα καθήκοντα να ανοίγουν με γρήγορους ρυθμούς αυτό το δρόμο».

Η Συνδιάσκεψη κατέληξε στο ότι η προσοχή της πρέπει να επικεντρωθεί: Σε περισσότερες πρωτοβουλίες στο μαζικό κίνημα, ώστε να ξεδιπλωθούν αγώνες σε πολλά επίπεδα με αντιμονοπωλιακούς, αντιιμπεριαλιστικούς στόχους. Στην ενίσχυση του ΠΑΜΕ και της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα άλλα στρώματα. Στη μόνιμη και σταθερή δουλιά με τα συντονιστικά, στους μεγαλύτερους ρυθμούς οργάνωσης της εργατικής τάξης στα συνδικάτα, στο βάθεμα της δουλιάς στην αγροτιά και στους επαγγελματοβιοτέχνες. Στην ανάπτυξη της παρέμβασης στα ζητήματα υγείας, παιδείας, τοπικής αυτοδιοίκησης, περιβάλλοντος, γυναικών και βεβαίως της νεολαίας.

Σχετικά με την επίθεση που δέχεται το Κόμμα αυτή την περίοδο, μια περίοδο έντασης της πάλης του και όξυνσης των αντιδράσεων στην πολιτική που εφαρμόζεται, τονίστηκε ότι είναι αναγκαίο να αυξηθεί η επαγρύπνηση και σημειώθηκε: «Οι διεργασίες αυτές τρομάζουν το σύστημα και τους μηχανισμούς του, γι' αυτό ανεβάζουν την επιθετικότητα ενάντια στον βασικό, ταξικό και πολιτικό αντίπαλο, στο ΚΚΕ που είναι ικανό με την πολιτική του σήμερα αυτές τις διεργασίες να τις διευρύνει, να βαθύνει το περιεχόμενο της δράσης τους, να φωτίσει την προοπτική τους. Είναι φανερό πως στόχος αυτής της επίθεσης είναι να σπρώξουν το Κόμμα σε αναδίπλωση της επαναστατικής του πολιτικής, θέλουν δηλαδή να βάλει νερό στο κρασί του.

Οι Θέσεις του ΚΚΕ είναι φωτιά γι' αυτούς, γι' αυτό χρησιμοποιούν σε αυτή τους την επίθεση ως πυροσβέστες τους Μήτσο Κωστόπουλο και Γιάννη Θεωνά, μήπως και δημιουργήσουν κάποιες αμφιβολίες στις γραμμές του ΚΚΕ, αλλά κύρια θέλουν μέσω αυτών να αποτρέψουν τη δυναμική της πολιτικής συσπειρώσεων που γεννά η πρόταση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου. Ενώ παραβιάζουν τις βασικές αρχές λειτουργίας του Κόμματος, ταυτόχρονα δηλώνουν κομμουνιστές, δημιουργούν συγχύσεις σε έναν κόσμο που δε φτάνουμε, που δε γνωρίζει την ουσία των απόψεών μας. Θα συνεχιστεί αυτή η επίθεση, γιατί έχουν επιλέξει το δρόμο της αντιπαράθεσης, θέλουν να δημιουργήσουν προβλήματα στην προσυνεδριακή δουλιά του Κόμματος. Θέλει καλύτερο εξοπλισμό στο Κόμμα, στην ΚΝΕ, να τεθούν τα ζητήματα επί της ουσίας για το ζήτημα των συμμαχιών, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για τη δικτατορία του προλεταριάτου».