Κυριακή 21 Μάρτη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 19
ΝΕΟΛΑΙΑ
Υπόθεση της εργατικής τάξης η αντεπίθεση για την Παιδεία

Motion Team

Οι μέρες που έγιναν οι εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας για την εκπαίδευση (για το λεγόμενο «νέο σχολείο») και ανακοινώθηκαν όσα από καιρό έχουν αποφασίσει οι ελληνικές κυβερνήσεις (είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ) στην ΕΕ, βοηθάνε ως συγκυρία για να ζυμωθεί στα σχολεία με ένταση το ότι: Οι όποιες αλλαγές προωθούνται στο εκπαιδευτικό σύστημα αποτελούν κομμάτι της επίθεσης στην εργατική τάξη, έρχονται σε τελική ανάλυση να υπηρετήσουν τους στόχους που βάζει στρατηγικά η αστική τάξη για την οικονομία. Αυτό βέβαια συμβαίνει έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από το πότε παρουσιάζονται ή ψηφίζονται μέτρα και νομοσχέδια. Ωστόσο, τώρα που στα σχολεία και στους μαθητές γενικεύεται η συζήτηση για τα μέτρα στην οικονομία, που αντικειμενικά υπάρχει οργή και αναπτύσσεται διαπάλη, τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή οι δυνάμεις της ΚΝΕ να δώσουν τη μάχη για να αποκαλυφθεί στα μάτια όσο το δυνατόν περισσότερων μαθητών η σχέση της εκπαίδευσης με την οικονομία, ότι δηλαδή και με τα μέτρα αυτά στόχος τους είναι να πέσει η τιμή της εργατικής δύναμης, να διαμορφώσει δηλαδή το κεφάλαιο τους καλύτερους δυνατούς όρους και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, να έχει κερδοφορία, και τώρα και στη συνέχεια.

Η εργατική τάξη, η λαϊκή οικογένεια πλήρωνε έτσι κι αλλιώς ποσά κάθε μήνα για την εκπαίδευση των παιδιών της. Μεγάλο μέρος αυτών των εξόδων είχε να κάνει με το κόστος των φροντιστηρίων, με την κάλυψη των αναγκών για σίτιση και στέγαση για τους φοιτητές. Η διαφορά που τα μέτρα αυτά θα κάνουν είναι ότι κοντά σε αυτά τα έξοδα, θα προστεθεί και το κόστος για την επίσημη λειτουργία της εκπαίδευσης με έμμεσους ή και άμεσους τρόπους. Με τον «Καλλικράτη» και το πέρασμα αρμοδιοτήτων στους νέους μεγάλους «δήμους» και περιφέρειες ένα τμήμα του κόστους θα διοχετευτεί μέσω πρόσθετων φόρων που θα πληρώνει η εργατική οικογένεια - χαράτσι για τη μόρφωση των παιδιών της. Επιπλέον, ίσως χρειαστεί να πληρώνει άμεσα για προγράμματα και θέματα διδασκαλίας, αφού θα «συνδιαμορφώνει», όπως λένε, το πρόγραμμα θα πρέπει να εναποθέτει και τον οβολό της προκειμένου να υλοποιηθούν τα προγράμματα.

Προς ένταση της ταξικής διαφοροποίησης των σχολείων

Τα συγκεκριμένα μέτρα που εξήγγειλε η υπουργός Παιδείας και προτίθεται να εφαρμόσει πιλοτικά σε ορισμένα σχολεία αρχικά, αποτελούν συνέχεια των μέτρων που παίρνονται όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι στην ίδια ρότα. Στόχος τους είναι να «διορθώσουν μία στρέβλωση» της ελληνικής καπιταλιστικής εκπαίδευσης, να ανταποκριθούνε σε αλλαγές που άλλα καπιταλιστικά κράτη έχουν προχωρήσει εδώ και καιρό. Καίριο σημείο και ζήτημα σε αυτή την κατεύθυνση είναι το σπάσιμο του ενιαίου προγράμματος που μέχρι τώρα όλα τα σχολεία από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη, δημόσια και ιδιωτικά είχαν. Αυτό δεν αναιρούσε τον ταξικό χαρακτήρα του σχολείου, όμως οι σχεδιασμοί τους έχουν στόχο να ανταποκριθεί το εκπαιδευτικό σύστημα στις σύγχρονες ανάγκες τους κεφαλαίου. Να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη διαφοροποίηση, ταξική κατηγοριοποίηση. Η πλειοψηφία των μαθητών που είναι παιδιά εργατικών λαϊκών οικογενειών να κατέχουν μόνο τις απαραίτητες για το κεφάλαιο δεξιότητες, να εξαναγκάζονται διά βίου να επανακαταρτίζονται και μάλιστα όχι απαραίτητα στην τυπική εκπαίδευση.

Τα μέτρα θα οδηγήσουν σε αύξηση του κόστους που πληρώνει η εργατική οικογένεια για την εκπαίδευση, σε κατηγοριοποίηση, σε μορφωτική υποβάθμιση καθώς ακόμα μεγαλύτερο μέρος των μαθητών θα εγκαταλείπει το σχολείο, αλλά και όσοι θα το τελειώνουν σε καμία περίπτωση δε θα έχουν πάρει τις απαραίτητες για την εποχή μας βασικές γνώσεις.

Η διαφήμιση και η πραγματικότητα

Αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση κάνει προσπάθεια να τα παρουσιάσει ως προοδευτικά που έρχονται να απαντήσουν σε ανάγκες της σημερινής οικογένειας. Σε γενικές γραμμές, θέλει να παρουσιάσει ένα σχολείο ευχάριστο, εύκολο, όπου όλοι θα έχουν λόγο για το περιεχόμενο, όπου πρωταγωνιστής θα είναι ο μαθητής, θα αναπτύσσεται η συλλογικότητα και άλλα τέτοια. Αξιοποιεί συνθήματα όπως «πρώτα ο μαθητής», «η σχολική τσάντα θα μένει στο σχολείο», «ψηφιακό σχολείο» κ.ά.

Τι δε λένε όμως;

Δε λένε πως στο σχολείο που φτιάχνουν τον πρώτο λόγο τον έχουν οι επιχειρήσεις. Οι δικές τους ανάγκες επιδιώκεται να ικανοποιηθούν και όχι των μαθητών. Αλλωστε, το σύνθημα «Πρώτα ο μαθητής» δεν είναι απλά μία προπαγανδιστική προσπάθεια. Δίνει έμφαση και μεταφέρει το μήνυμα: Είναι ατομική η ευθύνη για την κατάκτηση των δεξιοτήτων που απαιτεί η ΕΕ, είναι ατομική η ευθύνη αν στην πορεία δεν έχεις δουλειά γιατί δεν έχεις αρκετές δεξιότητες.

Δε λένε πως η τσάντα (αν υπάρχει κι αυτή) θα μένει στο σχολείο, όχι γιατί θα έχει ολοκληρωθεί στις ώρες του ωρολόγιου προγράμματος η μορφωτική διαδικασία, αλλά γιατί στο φροντιστήριο θα έχουν άλλη. Ακόμα, ότι πολλά παιδιά μετά το σχολείο θα τρέχουν για δουλειά και έτσι θα ξεκινάνε από την εγκατάλειψη της τσάντας για να οδηγηθούν στην εγκατάλειψη του σχολείου.

Δε λένε ότι το λύκειο θα παραμείνει εξεταστικό κέντρο. Από τις εξαγγελίες τους μάλιστα διαφαίνεται ότι πιθανότατα στην πορεία να έχουμε εξετάσεις και στη Β' Λυκείου, καθώς μιλάνε για αναδιοργάνωση των δύο τελευταίων τάξεων του λυκείου. Η τράπεζα θεμάτων μάλιστα θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη τυποποίηση στις εξετάσεις έτσι που τα φροντιστήρια να επεκταθούν και να αυξηθούν.

Κρατάνε για τους λίγους και εκλεκτούς, για τους γόνους της αστικής τάξης το δικαίωμα στην πραγματική μόρφωση. Στη μόρφωση που θέλει προσπάθεια, διάβασμα, «τρίψιμο» με το βιβλίο, με το τετράδιο, το μολύβι και τον πίνακα και όχι αναζήτηση στο google του υπολογιστή. Το ψηφιακό βιβλίο δεν είναι απλώς το άνοιγμα ενός νέου πεδίου κερδοφορίας για τα μονοπώλια του κλάδου. Θα ικανοποιήσει την ανάγκη για εκγύμναση όλων των αυριανών εργαζομένων στη δεξιότητα της χρήσης ηλεκτρονικού υπολογιστή και στο βαθμό που θα εφαρμοστεί και θα γενικευτεί θα συμβάλλει, ανάμεσα στα άλλα, στην επέκταση του λειτουργικού αναλφαβητισμού που έτσι κι αλλιώς γιγαντώνεται στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών.

Στο στόχαστρο τα παιδιά της εργατικής τάξης

Στις υπουργικές εξαγγελίες διακρίνεται η προτεραιότητα που δίνει η κυβέρνηση στο να προχωρήσει ο διακηρυγμένος στόχος για την αύξηση των παιδιών που οδηγούνται στην ΤΕΕ, για να αλλάξει στάση συνολικά η λαϊκή οικογένεια απέναντι στην ΤΕΕ. Επαναλαμβάνεται μάλιστα η πάγια κριτική - που κάνει πότε η ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ και πότε το αντίστροφο - πως η προηγούμενη κυβέρνηση με τη στάση της χειροτέρευσε την αναλογία Γενικής Εκπαίδευσης - ΤΕΕ προς όφελος της Γενικής. Είναι σαφές πως και μέσα από την πρότασή της για το Τεχνολογικό Λύκειο επιδιώκεται να συνδεθούν ακόμα πιο στενά τα σχολεία με τις επιχειρήσεις, οι οποίες μάλιστα θα καθορίζουν και τις ειδικότητες. Τα σχολεία δηλαδή, θα βγάζουν απευθείας εργάτες όπως τους θέλουν οι επιχειρήσεις. Αλλους να εργάζονται κάτω από άθλιες εργασιακές συνθήκες, κακοπληρωμένοι, και άλλους να αποτελούν τη στρατιά των ανέργων που θα περιμένει στη γωνία και θα πιέζει ακόμα περισσότερο για να πέφτει η τιμή της εργατικής δύναμης.

Οι αλλαγές που εξαγγέλθηκαν για την εκπαίδευση θα επιδεινώσουν συνολικά τη ζωή της εργατικής τάξης, θα υπονομεύσουν ακόμα περισσότερο το μέλλον των παιδιών της. Είναι δική της υπόθεση, υπόθεση της εργατικής τάξης, να αντιπαλέψει αυτά τα μέτρα, να αμφισβητήσει την κυριαρχία αυτών που τα επιβάλλουν.


Βαγγελιώ ΠΛΑΤΑΝΙΑ
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ