Σάββατο 25 Νοέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 31
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
50χρονα, με ταινίες «μνημεία»

Σκηνή από τις «Περιπέτειες του Βιλάρ»
Σκηνή από τις «Περιπέτειες του Βιλάρ»
Πλήθος ανθρώπων του κινηματογράφου, του θεάτρου, των Γραμμάτων, ακόμα και των επιστημών παραβρέθηκαν την Πέμπτη το βράδυ στον «Απόλλωνα» στην τελετή για την 50χρονη επέτειο της «Ταινιοθήκης της Ελλάδος». Για τη μεγάλη προσφορά της «Ταινιοθήκης» με τη «μύηση» του ελληνικού κοινού στον ποιοτικό παγκόσμιο κινηματογράφο, στους μεγάλους δημιουργούς του, στα αισθητικά ρεύματά του, στη διάσωση και συντήρηση παλιών ελληνικών ταινιών, στην επείγουσα ανάγκη για συντήρηση και νεότερων ταινιών (λ.χ., της «Αναπαράστασης» του Θ. Αγγελόπουλου) και τις προσπάθειες μεταστέγασής της και δημιουργίας Μουσείου Κινηματογράφου, μίλησαν οι Νίκος Κούνδουρος (πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής), Μιχάλης Κακογιάννης (πρόεδρος του ΔΣ), Θεόδωρος Αδαμόπουλος (διευθυντής της), Χάρης Παπαδόπουλος (πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών), Κώστας Βρεττάκος (σκηνοθέτης), Γιάννης Μπακογιαννόπουλος (Σύμβουλος Κινηματογραφίας του ΥΠΠΟ).

Η επέτειος γιορτάστηκε με τον καλύτερο τρόπο. Με την προβολή δύο ιστορικών, μεγάλης από κάθε άποψη αξίας - βωβές ελληνικές ταινίες, τις οποίες έχει αποκαταστήσει πλήρως το τμήμα συντήρησης της Ταινιοθήκης, «Οι περιπέτειες του Βιλάρ» και «Κοινωνική σαπίλα». Ταινίες, που θα άξιζε να φτάσουν σε όλο το ελληνικό κοινό.

Ο Στέλιος Τατασόπουλος σε σκηνή της «Κοινωνικής σαπίλας»
Ο Στέλιος Τατασόπουλος σε σκηνή της «Κοινωνικής σαπίλας»
«Οι περιπέτειες του Βιλάρ» (1924), η πρώτη σωζόμενη ελληνική βωβή ταινία, γυρίστηκε (σκηνοθεσία - φωτογραφία) από τον οπερατέρ Ζοζέφ Χεπ, με πρωταγωνιστή τον πολυτάλαντο - και χορευτικά - κωμικό του ελληνικού μουσικού θεάτρου της εποχής Νίκο Σφακιανάκη, γνωστού με το ψευδώνυμο Βιλάρ. Η ταινία του Χεπ, ενώ αντλεί ιδέες και γκαγκς από τις βωβές ταινίες των Σένετ, Τσάπλιν, Κίτον, έχει ελληνικότατα και μάλιστα λαϊκά πρόσωπα και χαρακτηριστικά, και πρωταγωνιστικό πρόσωπο έναν χαριτωμένο φουκαρά, τύπου Σαρλό.

Η «Κοινωνική σαπίλα» (1932) του αξέχαστου Στέλιου Τατασόπουλου, με πρωταγωνιστή τον ίδιο, τους νέους ομοϊδεάτες του, ηθοποιούς Καίτη Οικονόμου (Ντιριντάουα), Τζόλη Γαρμπή, κ.ά., είναι μια καθόλα πρωτοποριακή ταινία. Ταινία «μνημείο», ταινία ιδεολογικής παρέμβασης ενός κομμουνιστή για την κοινωνική αφύπνιση των εξαθλιωμένων, μαστιζόμενων από την ανεργία, προλεταριοποιούμενων λαϊκών μαζών (Ελλάδας και Μικρασίας). Ταινία που ιστορεί τους εργατικούς αγώνες, τις διώξεις και τις φυλακίσες με το βενιζελικό «Ιδιώνυμο» των πρωτοπόρων του συνδικαλιστικού κινήματος. Ταινία, που με τον συμπυκνωμένο «μύθο» της περιγράφει αδρά, λιτά, ρεαλιστικά, την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής και υπογραμμίζει τους κινδύνους (πορνεία, ναρκωτικά, λουμπενοποίησης) που απειλούσαν τις πεινασμένες λαϊκές μάζες. Ταινία, που καταγγέλλει τη διαφθορά της κεφαλαιοκρατίας και τους υποδείχνει το «δρόμο» της κοινωνικής συνειδητοποίησης και της αξιοπρέπειας του αγώνα. Ταινία, που λόγω του θέματος και της μορφής της, θα έπρεπε να αποτελεί βασική διδακτέα «ύλη» των κινηματογραφικών σπουδών στην Ελλάδα.


Α.Ε


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ