Στους αγώνες του εργαζόμενου λαού της χώρας μας είναι στραμμένο εδώ και μέρες το βλέμμα των ξένων ΜΜΕ, επειδή, απόλυτα δικαιολογημένα, εκτιμούν ότι η σημασία τους δεν εξαντλείται στο εσωτερικό της χώρας μας, αλλά έχει γενικότερο ενδιαφέρον για τον πόλεμο του ευρωενωσιακού κεφαλαίου κατά των λαών της ΕΕ. Κοινή είναι η διαπίστωση πως «στους δρόμους της Αθήνας κρίνεται το Σύμφωνο Σταθερότητας», ενώ πιο σαφείς οι χτεσινοί «Τάιμς του Λονδίνου» επισημαίνουν ότι «εάν οι Ελληνες δεν ξαπλώσουν αδιαμαρτύρητα στο κρεβάτι του χειρουργείου, ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση». Στο ίδιο μήκος και ο προβληματισμός της βρετανικής εφημερίδας «Ιντιπέντεντ» που σημειώνει ότι «δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο εάν οι προγραμματισμένες απεργιακές κινητοποιήσεις σηματοδοτούν την απαρχή μιας σοβαρής εργατικής εξέγερσης ενάντια στις επείγουσες μεταρρυθμίσεις (σ.σ. που δρομολογεί η κυβέρνηση) ή υποδηλώνουν τη δυσαρέσκεια των ελληνικών εργατικών συνδικάτων των οποίων οι απεργίες αποτελούν συνήθη πρακτική»... Την ίδια στιγμή στα «δικά μας» ΜΜΕ έχουν «θάψει» τις απεργιακές κινητοποιήσεις και έχουν εξαφανίσει πλήρως τους αγώνες των εργαζομένων. Μάταια, για παράδειγμα, θα αναζητήσουν στα χτεσινά πρωτοσέλιδα οι αναγνώστες τους κάποιο «χτύπημα» της προχτεσινής απεργίας. Δεν πρόκειται μόνο για συμμόρφωση στην έκκληση που τους απηύθυνε ο Γ. Παπανδρέου να βάλουν πλάτη στα άγρια αντιλαϊκά μέτρα, αλλά πάνω απ' όλα για πειθαρχία και συστράτευση στη γραμμή της αστικής τάξης που δεν επιτρέπει παραφωνίες την ώρα του πολέμου κατά των δικαιωμάτων του λαού.