Τρίτη 19 Γενάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ
Η διοικητική μεταρρύθμιση συμβάλλει στην κατεδάφιση κοινωνικών και λαϊκών δικαιωμάτων

Η παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ από το βήμα του ετήσιου τακτικού συνεδρίου της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας

Η Αλέκα Παπαρήγα στο βήμα του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ

Eurokinissi

Η Αλέκα Παπαρήγα στο βήμα του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ
Τη θέση του ΚΚΕ για τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση παρουσίασε από το βήμα του συνεδρίου της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα. Ολόκληρη η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ως εξής:

«Επιτρέψτε μου στο χρόνο που υπάρχει στη διάθεσή μας - και δεν πρέπει να γίνει κατάχρηση χρόνου - να εξηγήσω εκ μέρους του ΚΚΕ γιατί έχουμε ήδη εκφράσει την αντίθεσή μας με τη διοικητική μεταρρύθμιση ή τη νέα αρχιτεκτονική, όπως λέγεται, με το όνομα "Καλλικράτης" και βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση της αντίθεσής μας με τον "Καποδίστρια", ξεκαθαρίζοντας το εξής πράγμα: Σε καμία περίπτωση δεν υπερασπιζόμαστε τη διοικητική δομή που υπάρχει, δεν υπερασπιζόμαστε την υπάρχουσα κατάσταση και δε θέλουμε τα πράγματα να μείνουν ως έχουν. Πρέπει να κοιτάξουμε προς τα εμπρός.

Δεύτερον, δε μας φοβίζουν καθόλου τα γεωγραφικά όρια και, αν θέλετε, δεν πρόκειται να συμβάλουμε στο να πυροδοτηθούν ανώφελες αντιδράσεις που έχουν σχέση με τον αριθμό των δήμων και τα γεωγραφικά όρια, εκτός πια αν υπάρχει πολύ μεγάλη αυθαιρεσία και πολύ δικαιολογημένη τοπική αντίδραση, αλλά το πρόβλημά μας δεν είναι αυτό και θέλω να σας θυμίσω το εξής πράγμα: Μήπως, μεγάλη αλλαγή δεν έγινε στη δεκαετία του '90, όταν οι 5.500 δήμοι και οι κοινότητες έγιναν 1.100, συν κάποιες κοινότητες που κρίθηκε αναγκαίο να μείνουν για ιστορικούς λόγους μόνες τους; Μεγάλη αλλαγή. Είχαμε αποκέντρωση; Είχαμε περιφερειακή ανάπτυξη με φορέα την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Είχαμε δραστική ικανοποίηση των τοπικών κοινωνικών αναγκών ή των τοπικών υποδομών, με βάση τα πολύχρονα διαμορφωμένα αιτήματα; Εμείς λέμε όχι. Παρά το γεγονός ότι υπήρχαν και Κοινοτικά Προγράμματα και δόθηκαν και Κοινοτικά ποσά.

Οπωσδήποτε, ένας από τους παράγοντες είναι το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις ποτέ δεν απέδωσαν μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό αυτά που υπόσχονταν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενώ και, το χειρότερο, έχουν συσσωρευτεί τεράστια χρέη από φόρους που εισπράττει το κράτος, οι κυβερνήσεις, για λογαριασμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δεν αποδίδονται. Πρόκειται για ανοιχτή κατάχρηση, διότι έχουν εισπραχθεί. Είναι κατάχρηση και δεν υπάρχει πουθενά μία λίστα που λέει: Κύριοι, θα αποδώσουμε όλα αυτά, σε 1 - 2 χρόνια. Ενας λοιπόν παράγοντας ήταν και ο οικονομικός.

Το κράτος είναι ενιαίο είτε έχει συγκεντρωτικούς μηχανισμούς είτε πολλούς περιφερειακούς

Ομως, να μου επιτρέψετε, διατηρώντας βεβαίως την υποχρέωσή μας να διεκδικήσουμε όσα χρωστιούνται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να δοθούν, επιτρέψτε μου να σας πω ότι δεν είναι μόνο το οικονομικό ζήτημα, διότι δεν μπορεί να υπάρξει αποδεσμευμένη από το κράτος και από την εκάστοτε κυβέρνηση τοπική περιφερειακή πολιτική, αποδεσμευμένη στους βασικούς άξονες και στην ουσία. Δεν είναι δυνατόν. Εμείς τουλάχιστον δεν πιστεύουμε - και νομίζουμε ότι αυτό ταιριάζει και στις δικές σας εμπειρίες - ότι υπάρχει μία Κεντρική Διοίκηση και μία Τοπική Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, ανεξάρτητα πόσους βαθμούς έχει αυτή, τον αριθμό και τα γεωγραφικά όρια. Εμείς θεωρούμε ότι το κράτος είναι ενιαίο είτε έχει συγκεντρωτικούς μηχανισμούς, είτε έχει πολλούς περιφερειακούς και μάλιστα τώρα, με τη μείωση των δήμων και με τις 13 περιφέρειες, θα είναι περίπου 370, δεν ξέρω. Αντίθετα, έχουμε ενίσχυση του κράτους και ενίσχυση ακριβώς των τοπικών μηχανισμών μέσα στο σύνολο της πανελλαδικής ενιαίας κρατικής διοίκησης.

Αλλωστε, γι' αυτό γίνεται και ο "Καποδίστριας 2" που ονομάστηκε "Καλλικράτης" και γίνεται ακριβώς για λόγους πολιτικούς, ουσιαστικούς. Είναι φανερό ότι δεν μπορεί να αποδεσμεύσουμε, παραδείγματος χάριν, το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, όπως λέγεται, τα χαρακτηριστικά του, από τις αλλαγές που έρχονται στον "Καλλικράτη" και, μάλιστα, παρά το γεγονός ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας είναι σύγχρονο λόγω κρίσης, στην πραγματικότητα εναρμονίζεται πλήρως με αυτή τη λεγόμενη διοικητική μεταρρύθμιση.

Φορολογική αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος

Θα σας αναφέρω μία φράση που υπάρχει στο σχέδιο διαβούλευσης της κυβέρνησης, στο κείμενο διαβούλευσης, στον "Καλλικράτη". Λέει: "Η ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση κατατάσσεται στις τελευταίες σειρές των ευρωπαϊκών Τοπικών Αυτοδιοικήσεων από άποψη ποσοστού συμμετοχής των ιδίων εσόδων στα συνολικά τους έσοδα. Η ενίσχυση της αποδοτικότητας των τοπικών εσόδων αναμένεται να δημιουργήσει αφενός μεν περισσότερα έσοδα στους ΟΤΑ, αφετέρου δε μεγαλύτερη ευελιξία και σταθερότητα στα αντίστοιχα μακροοικονομικά μεγέθη". Σε άλλο σημείο λέει: "Επιδιώκεται ο εμπλουτισμός των πόρων της Αυτοδιοίκησης και η σύνδεσή τους με τον ΦΠΑ, καθώς και με τον φόρο ακίνητης περιουσίας".

Μία συνέπεια, λοιπόν, η φορολογική αφαίμαξη. Ο ΦΠΑ είναι έμμεσος φόρος, είναι από τους πιο αντιλαϊκούς φόρους και ο φόρος ακίνητης περιουσίας, όσο και αν είναι αναλογικός ανάμεσα στη μικρή και μεγάλη περιουσία, πού θα οδηγήσει τους νέους δήμους και τις νέες περιφέρειες; Αυτοί οι δήμοι και αυτές οι περιφέρειες, κυρίως οι δήμοι, που στην περιοχή τους έχουν, ας το πούμε, πολυάριθμη πλουτοκρατία, με μεγάλη ακίνητη περιουσία και ακριβή, δήμοι οι οποίοι είναι σε περιοχές με "φιλέτα", θα έχουν μεγαλύτερα έσοδα από τους δήμους που είναι σε περιοχές με λιγότερα "φιλέτα" και μη μου πείτε ότι τα "φιλέτα" είναι παντού. Η Αττική έχει τα μεγαλύτερα "φιλέτα". Η Χαλκιδική, η Θεσσαλονίκη και τα λοιπά. Ορισμένοι ορεινοί όγκοι είναι "φιλέτα". Παραλίες, είναι "φιλέτα". Μα δε θα είναι όλοι οι δήμοι παραλιακοί. Επομένως, να μία πλευρά. Εντάσσεται μέσα στη λαϊκή αφαίμαξη και αυτό το πιστεύουμε απολύτως.

Ριζικά αντίθετοι στον κατακερματισμό του ενιαίου χαρακτήρα Υγείας και Παιδείας

Δεύτερο ζήτημα: Αποκέντρωση δε θέλετε εσείς οι κομμουνιστές; Αρμοδιότητες να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Ο,τι και αν είναι, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αιρετή, κάτι καλύτερο από το κράτος και από την κυβέρνηση. Καταρχήν, η αιρετότητα, για εμάς, δεν καθορίζει τη λαϊκότητα, αλλά ας το αφήσουμε αυτό, είναι άλλου είδους συζήτηση. Αρμοδιότητες και με πόρους θα προσθέσετε εσείς, είμαι βέβαιη, στο συνέδριό σας. Εμείς βεβαίως ζητάμε πόρους για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ανάλογα με την ευθύνη και τις αρμοδιότητες που έχει. Ομως, θεωρούμε ότι υπάρχουν αρμοδιότητες που δεν μπορεί να τις έχει αυτοτελώς η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αλλο η συμμετοχή της, η ουσιαστική συμμετοχή της ή ο έλεγχος που πρέπει να ασκεί και δεν πρέπει να είναι μόνο τοπικοαυτοδιοικητικός, πρέπει να είναι κοινωνικός, λαϊκός, εργατικός, εν πάση περιπτώσει ο έλεγχος στην υλοποίηση κοινωνικών προγραμμάτων.

Είμαστε ριζικά αντίθετοι στο να περάσουν οι αρμοδιότητες που έχουν σχέση με την Παιδεία και την Υγεία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, διότι εδώ οδηγεί στον κατακερματισμό, στον τοπικισμό και, το κυριότερο, χάνεται ο και τυπικά υπάρχων ενιαίος χαρακτήρας της Παιδείας και της Υγείας. Ενιαίος δεν υπάρχει, είναι κατά κλάδο, κατά τομέα, δημόσιος, ιδιωτικός, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, αλλά θα κατακερματιστεί και θα σπάσει ο ενιαίος χαρακτήρας των παροχών Υγείας ακόμα και κατά κλάδο ή κατά κοινωνικό στρώμα και θα εξαρτηθεί από τους τοπικούς φόρους, από τις τοπικές οικονομικές δυνατότητες και, επιπλέον, αυτός ο κατακερματισμός, αυτή μάλλον η αποκέντρωση, θα οδηγήσει στη δημιουργία αυτόνομων μονάδων Παιδείας και Υγείας και αυτό έχει συμβεί στη Μεγάλη Βρετανία - το αγγλοσαξονικό μοντέλο -, στη Γαλλία και αλλού, όπου πια αξιολογούνται με κριτήριο επιχειρηματικό, έσοδα - έξοδα, και θα ζήσουμε αυτό που ζει η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, πολύ περισσότερο οι Ηνωμένες Πολιτείες, σχολικές μονάδες να κλείνουν γιατί δεν έχουν πελατεία. Ετσι θα πάνε τα πράγματα και αυτά που λέμε δεν είναι πράγματα τα οποία είναι ακραία. Θα ξεκινήσει μαλακά το πράγμα, αργά, έτσι πάντα ξεκινάει. Λίγο λίγο και όταν θα συνειδητοποιήσετε και εσείς, είτε είσαστε εσείς εκλεγμένοι είτε όποιοι άλλοι, αυτές τις συνέπειες, θα είναι αρκετά αργά.

Παραδείγματος χάριν, η διά βίου μάθηση του υπουργείου Παιδείας της σημερινής κυβέρνησης - αλλά και ανάλογοι προβληματισμοί υπήρχαν και στην προηγούμενη, ίσως πιο καλυμμένοι στην προηγούμενη, εδώ τώρα είναι πιο απελευθερωμένοι - οδηγεί στη διαφοροποίηση των αναλυτικών προγραμμάτων διδασκαλίας κατά σχολείο και κατά περιοχή. Είμαστε ριζικά αντίθετοι. Ενιαία μόρφωση πρέπει να έχουν τα παιδιά των μεγάλων πόλεων, των μεσαίων πόλεων, των αστικών, των ημιαστικών, των αγροτικών κέντρων. Ενιαία μόρφωση, διότι από εκεί και πέρα όταν καταργηθεί έστω και το ενιαίο βιβλίο και αρχίζουμε και λέμε ότι άλλα μαθήματα θα κάνουν τα παιδιά των ορεινών όγκων, άλλα τα παιδιά των νησιών, άλλα τα παιδιά της Αθήνας, άλλα τα παιδιά του Πειραιά και της περιφέρειας, λόγω τοπικότητας. Τα ζητήματα της ανάπτυξης και των δικαιωμάτων των εργαζομένων δεν μπορεί να υπόκεινται στην τοπικότητα και πολύ περισσότερο ξέρουμε ότι δε συμβαδίζει η δημιουργία θέσεων εργασίας με την τοπικότητα. Ενα ζήτημα αυτό.

Οχι στην αγοραπωλησία υπηρεσιών Υγείας

Δεύτερο, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα, με βάση τα σχέδια που υπάρχουν. Μάλλον, η πολιτική που έχει υλοποιηθεί, τα καινούρια σχέδια που υπάρχουν και εν μέρει ορισμένα προγράμματα που υλοποιεί η ίδια η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που, αν θέλετε, έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία και από τη νοσοκομειακή. Οχι ότι την υποτιμάμε, αλλά η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας απευθύνεται σε όλους ως πρόληψη και πρόνοια, ενώ η νοσοκομειακή Β΄ και Γ΄ βαθμού απευθύνεται στους ήδη ασθενείς, χωρίς να σημαίνει ότι κάνουμε σκόντο, απλώς θέλουμε να δώσουμε την έμφαση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Ποια θα είναι αυτή η πρώτη βαθμίδα και τι λόγο μπορεί να έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Στις επαγγελματικές ασθένειες; Στην εξειδίκευση στα ζητήματα της μητρότητας, της τρίτης ηλικίας, των εφήβων;

Αλλο πράγμα η Τοπική Αυτοδιοίκηση να έχει λόγο πώς υλοποιούνται αυτά τα προγράμματα, να συγκεντρώνει τα προβλήματα, να έχει ουσιαστικό λόγο, άλλο να συμμετέχει σε αυτό το ζήτημα και άλλο να πάρει την ευθύνη. Ξεκαθαρίζοντας το εξής πράγμα: Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας έτσι όπως δρομολογείται στην ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σημαίνει το εξής πράγμα: Σημαίνει δημιουργία ενός ενιαίου δικτύου όπου μπαίνουν μέσα οι δημόσιες δομές, οι ιδιωτικές δομές - οι οποίες ιδιωτικές δομές σήμερα είναι επιχειρηματικές - αλλά και οι ατομικές ιδιωτικές δομές των ελευθεροεπαγγελματιών και εκεί γίνεται αγοραπωλησία υπηρεσιών Υγείας.

Είμαστε ριζικά αντίθετοι, δε θέλω να σας κλέψω το χρόνο. Ριζικά αντίθετοι και στην Παιδεία, στο να καθορίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση το περιεχόμενο των αναλυτικών προγραμμάτων - άλλο ορισμένα ζητήματα κτιριακά, και πάλι όχι με συνθήκες επιχειρηματικότητας. Στην Παιδεία, στην Υγεία, στον Αθλητισμό και στον Πολιτισμό, θα μπουν πιο αποφασιστικά τα επιχειρηματικά κεφάλαια, με κόστος και στο περιεχόμενο και στην τσέπη των εργαζομένων.

Μεταρρύθμιση προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου

Τελικά, γιατί γίνεται αυτή η αλλαγή στη διοικητική δομή; Δεχόμαστε ότι είναι απολύτως αναγκαία. Αναγκαία για να υλοποιηθεί καλύτερα η κεντρική πολιτική και η πανευρωπαϊκή πολιτική. Είναι καθαρό: Οι επιχειρηματίες που έχουν στα χέρια τους το ΕΣΠΑ, έχουν στα χέρια τους τα τραπεζικά δάνεια, είτε των ελληνικών τραπεζών είτε της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, που έχουν στη θέση τους έκτακτα κονδύλια λόγω κρίσης και τα λοιπά, ενδιαφέρονται να παρέμβουν στην Περιφέρεια, επιλεκτικά βεβαίως ανάλογα, όχι πού υπάρχουν οι κοινωνικές ανάγκες αλλά πού έχουν ανάγκες αυτοί για την κερδοφορία, και για να παρέμβουν και να ελέγξουν την κατάσταση θέλουν μεγαλύτερη γεωγραφική έκταση και μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού. Οντως οι χίλιοι τόσοι δήμοι και τόσες νομαρχίες, μπαίνει ένα εμπόδιο, είτε γιατί είναι πιο ευάλωτοι οι τοπικοί άρχοντες, όπως λέγεται στη λαϊκή πίεση, είτε, αν θέλετε, γιατί υπάρχουν άλλου τύπου επιλογές ή δεν υπάρχει η σαφής γνώση της γενικής πορείας των πραγμάτων. Μια σειρά λόγοι, από πολιτικοί μέχρι και ατομικοί, δε θέλω να τους αναλύσω.

Αυτό υπηρετεί σήμερα ο "Καλλικράτης". Με αυτή την έννοια εμείς, ακριβώς γιατί συμβάλλει στην κατεδάφιση κοινωνικών και λαϊκών δικαιωμάτων, γιατί παραδίδει πιο βαθιά τομείς που δεν έχουν περάσει στην εκμετάλλευση των ισχυρών επιχειρηματιών και όχι των μικρομεσαίων και των φτωχών αγροτών, για όλους αυτούς τους λόγους είμαστε ριζικά αντίθετοι. Βεβαίως, έχοντας μία πρόταση - δεν είναι εύκολο να την αναπτύξω εδώ - για μια διοικητική δομή, η οποία βεβαίως είναι ενταγμένη σε ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης και, αν θέλετε, το χαρακτηριστικό της είναι ο έλεγχος από τα κάτω προς τα πάνω και που βασίζεται στο γεγονός πως ό,τι παράγει αυτός ο λαός και ό,τι μας έχει δώσει η φύση, πρέπει να ανήκει στο λαό.

Για το εκλογικό σύστημα

Επιτρέψτε μου να κάνω μόνο ένα σχόλιο για το εκλογικό σύστημα. Εμείς παραμένουμε υπέρ της απλής αναλογικής παντού, από τα σωματεία μέχρι τις εθνικές εκλογές και βεβαίως και τις τοπικές εκλογές και γιατί, αν θέλετε, να μη μελετηθεί και η δική μας πρόταση;

Εκλέγονται τα Δημοτικά Συμβούλια και τα Περιφερειακά με απλή αναλογική και ο δήμαρχος και ο περιφερειάρχης εκλέγεται έμμεσα, μέσα από τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια. Γιατί δηλαδή πρέπει να είναι τόσο προσωποκεντρική η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Αν θέλετε, πολύ εύκολα μπορεί να τον αλλάξει και τον δήμαρχο, να βγει ένας άλλος, αν για διάφορους λόγους δεν πετύχει. Γιατί δηλαδή να έχουμε αυτό το ανθρωποκεντρικό;

Από τη μια μεριά, δηλαδή, μιλάμε για αποκέντρωση, για κοντά στο λαό. Και από την άλλη να αναπαράγουμε ένα σύστημα, κατά τη γνώμη μας, εντελώς ξεπερασμένο. Το σύστημα των προσωπικοτήτων, των διασημοτήτων και τα λοιπά. Ζούμε μια εποχή βεβαίως που καλλιεργεί αυτή την εικόνα του προσώπου, που το αποδεσμεύει και το αφυδατώνει από την πολιτική του θέση και από την πολιτική του ένταξη ή την κοινωνική του ένταξη. Δεν είναι πάντα η κομματική ένταξη που μπορεί να παίζει έναν ρόλο σε ορισμένους χώρους. Γιατί λοιπόν δεν πρέπει να ανεβάσουμε τη συλλογικότητα στην ευθύνη - και την ατομικότητα, βεβαίως, γιατί υπάρχει πάντα και η ατομικότητα ευθύνης στην υλοποίησή της. Εμείς επιμένουμε και σε αυτή την αξία του εκλογικού συστήματος, που, αν θέλετε, μας γλιτώνει και από κάτι που κατατρέχει και το σύγχρονο πολιτικό σύστημα, αυτό το star system, την ατομική φιλοδοξία, το κυνήγι των μέσων ενημέρωσης για να γίνεις γνωστός, για να επιβληθείς.

Η συλλογικότητα ήταν, είναι και παραμένει πολύ μεγάλη αξία, δύσκολη καμιά φορά σε εμάς που έχουμε συνηθίσει να εμφανιζόμαστε σαν προσωπικότητες, αλλά τουλάχιστον αν όλα τα άλλα δεν μπορεί να γίνουν, ας κάνουμε αυτό το πραγματικά προοδευτικό βήμα να γλιτώσουμε από το προσωποκεντρικό, έστω, διοικητικό σύστημα».


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ