1.Τα συμπεράσματα βασίζονται στις εκθέσεις των Επιτροπών Πόλεων και Περιοχών και των άλλων Οργανώσεων που καθοδηγούνται άμεσα από την ΚΕ. Προηγήθηκαν συνεδριάσεις Οργάνων και γενικές συνελεύσεις των ΚΟΒ. Παράλληλα έγιναν συνεδριάσεις του ΚΣ και των καθοδηγητικών Οργάνων της ΚΝΕ και σε ένα μεγάλο μέρος των ΟΒ. Πραγματοποιήθηκαν, επίσης, συσκέψεις με φίλους και οπαδούς και συγκεντρώθηκαν οι παρατηρήσεις τους για αξιοποίηση.

Η συζήτηση που προηγήθηκε έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών και των μελών του Κόμματος συμφωνεί με τις βασικές εκτιμήσεις που έκανε η ΚΕ στην πρώτη της αποτίμηση. Ανάλογη συμφωνία εκφράστηκε και στις Οργανώσεις της ΚΝΕ. Βεβαίως, η συζήτηση εμπλούτισε τα συμπεράσματα αυτά με παρατηρήσεις, προτάσεις και υποδείξεις.

Εχουν αξία όλες οι παρατηρήσεις και υποδείξεις, λόγου χάρη, σε ζητήματα βελτίωσης της προπαγάνδας, η ανάγκη να μιλάμε πιο απλά και κατανοητά. Πρόκειται, βεβαίως, για ζητήματα που δεν αφορούν μόνο στην εκλογική μάχη, αλλά και στη δράση μας στο μαζικό κίνημα, στην πολιτική μας διαφώτιση. Η εμφάνιση στην τηλεόραση και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης πρέπει να είναι φροντισμένη και επιμελημένη από την πλευρά μας, όμως αυτό από μόνο του δε θα φέρει μαζικά ψήφους και αν ακόμα προσθέσει ψήφους, η σταθεροποίησή τους είναι πρόβλημα που σχετίζεται με τη συνολική δράση του Κόμματος, με βάση τα κομμουνιστικά κριτήρια. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να κατανοείται ότι η ισχυροποίηση του Κόμματος δεν μπορεί να επιτυγχάνεται με τους ίδιους όρους, τις ίδιες μεθόδους, τα ίδια κριτήρια που απαιτούνται για τα αστικά κόμματα, για τα άλλα κόμματα που εκφράζουν μικροαστικές αντιλήψεις, οπορτουνιστικές κ.λπ. Να μην απολυτοποιείται η σημασία της εκλογικής μάχης, να μην υποβιβάζονται καθήκοντα του Κόμματος που αφορούν τη δράση στο εργατικό κίνημα, την πρόοδο στην κομματική οικοδόμηση, την επίδραση στο κίνημα της νεολαίας, το επίπεδο ιδεολογικής και πολιτικής ωριμότητας, αφοσίωση στον αγώνα και την προοπτική. Βεβαίως και πρέπει να καλλιεργηθεί ακόμα πιο έντονα και ουσιαστικά το πνεύμα κριτικής και αυτοκριτικής, η απαιτητικότητα από το Κόμμα, ξεκινώντας από την ΚΕ και τα Οργανα έως την ατομική απαιτητικότητα. Πάντα, όμως, υπολογίζοντας τις συγκεκριμένες αντικειμενικές συνθήκες και τους παράγοντες που επιδρούν και θα επιδρούν πέρα και ανεξάρτητα από τη δική μας θέληση.

2.Το ΚΚΕ είχε απώλεια ψήφων της τάξης των 70.000 σε σύγκριση με το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του 2007, ενώ επανάκτησε 80.000 ψήφους σε σύγκριση με το αντίστοιχο των πρόσφατων ευρωεκλογών. Ενα μεγάλο μέρος των απωλειών του Κόμματος προέρχεται από ψηφοφόρους που ψήφισαν το ΚΚΕ για πρώτη φορά το 2007, σε συνθήκες που το ΠΑΣΟΚ ζούσε τη φθορά της ήττας. Η επιστροφή αυτών των ψηφοφόρων, κατά κύριο λόγο στο ΠΑΣΟΚ, κυρίως εκφράζει υποχώρηση στη λογική του μικρότερου κακού σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Αναδεικνύει επίσης τους όρους και τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, ώστε να σταθεροποιούνται οι νέες δυνάμεις που προσεγγίζουν το Κόμμα, να δένονται μαζί του και με ιδεολογικοπολιτικούς δεσμούς, βεβαίως με δεσμούς συμμετοχής στην οργάνωση της ταξικής πάλης. Η παλινδρόμηση των ψηφοφόρων αυτών, που, σε τελευταία ανάλυση δεν είναι φαινόμενο σπάνιο, επιβεβαιώνει ότι η άνοδος της πολιτικής επιρροής του Κόμματος δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στο κύρος που κατακτά λόγω της μαχητικότητας και της συνέπειάς του στον καθημερινό αγώνα. Επομένως, ανακεφαλαιώνοντας, πρέπει να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στο γεγονός ότι έχουμε περιθώρια και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, είμαστε, σε τελευταία ανάλυση, υποχρεωμένοι, μέσα από όλες τις πλευρές της δουλειάς μας και τις εκφράσεις της τελικά, να υπηρετούμε την υπόθεση της συσπείρωσης δυνάμεων σε ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων, στον αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας τους. Η αντίθεση με το εκάστοτε κυβερνητικό αστικό κόμμα δεν είναι αρκετή, όταν η αντίθεση αυτή αφορά τη διαχείριση, τον τρόπο άσκησης της διακυβέρνησης.

Απαιτείται σταθερότητα στην προώθηση της στρατηγικής μας, αταλάντευτος ιδεολογικοπολιτικός αγώνας, αλλά και συνεχής προσπάθεια να συσπειρώνουμε νέες εργατικές, λαϊκές δυνάμεις, να τις σταθεροποιούμε δίπλα μας, όσο επιτρέπουν οι αντικειμενικές συνθήκες και ο συσχετισμός δύναμης. Με την πεποίθηση ότι πάντα υπάρχουν περιθώρια μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας, σε συνδυασμό με την πάλη να ξεπερνάμε αδυναμίες και ελλείψεις που έχουμε διαπιστώσει ότι υπάρχουν και πρέπει να μετριασθούν, να εξαλειφθούν. Δεν αρκεί να είμαστε εμείς πρωτοπόροι, αυτό είναι μια καλή βάση, χρειάζεται να προσελκύουμε δίπλα μας περισσότερες δυνάμεις, να είναι αυτή η φροντίδα μας.

Σε τελευταία ανάλυση, επέδρασαν στην αναδίπλωση αυτή δύο βασικοί παράγοντες: Tο χαμηλό, σε σχέση με τις σημερινές απαιτήσεις, επίπεδο της πολιτικής ωρίμανσης της εργατικής τάξης, των λαϊκών μαζών. To γεγονός ότι το Κόμμα, παρά την αναμφισβήτητη πρόοδο που έχει σημειώσει στη δράση του, δεν έχει φτάσει ακόμα σε ένα σχετικά πιο υψηλό επίπεδο ικανότητας να αντιμετωπίζει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα τις αντικειμενικές δυσκολίες που είναι ιδιαίτερα οξυμένες, ως αποτέλεσμα της υποχώρησης του επαναστατικού κινήματος και της επιθετικότητας των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Το ΚΚΕ, παίρνοντας υπόψη το σύνολο των παραγόντων που διαμορφώνουν το επίπεδο της πολιτικής συνείδησης, αλλά και τον αρνητικό ρόλο που παίζουν στη λαϊκή συνείδηση τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΡΙΖΑ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ, επέδειξε αντοχή, κατάφερε να παρεμποδίσει τους σχεδιασμούς να το βγάλουν από την τρίτη θέση, να ασκήσουν ιδεολογική πίεση, να αφαιρέσουν όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής και εκλογικής του επιρροής. Η έννοια της αντοχής είναι ευρύτερη σε σχέση και με την εκλογική αντοχή, που και αυτήν, βεβαίως, επιδιώκουμε. Η αντοχή του ΚΚΕ δοκιμάζεται και θα δοκιμάζεται απέναντι στη σκληρή ιδεολογικοπολιτική πίεση, στη συνθετότητα του αγώνα, στην πολυπλοκότητα των εξελίξεων στην Ελλάδα και διεθνώς. Ο αντίπαλος γίνεται όλο και πιο έξαλλος απέναντι στο Κόμμα, ακριβώς γιατί διαπιστώνει την αντοχή του στην πολύπλευρη πίεση, η όλη εκστρατεία που οργανώνει στοχεύει ακριβώς στη μείωση της ανθεκτικότητάς μας. Διαθέτουμε αντοχή και πρέπει να την κάνουμε ακόμα πιο ισχυρή, με όπλο τη σωστή στρατηγική μας, την κατάκτηση μεγαλύτερης ετοιμότητας, ώστε και αύριο και στην πορεία να είμαστε ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ στην πρώτη γραμμή.

H αντοχή του ΚΚΕ περικλείει σημαντική δυναμική που θα φανεί ακόμα περισσότερο τα επόμενα χρόνια, στο βαθμό που υλοποιούνται οι κατευθύνσεις του 18ου Συνεδρίου, στο βαθμό που η ιδεολογικοπολιτική, μαζική του δράση και η οργανωτική του πολιτική αντιστοιχηθούν με τη δοκιμασμένη στρατηγική του, πράγμα που δεν έχει επιτευχθεί σε αρκετό βαθμό έως σήμερα.

3.Το ΚΚΕ, με Απόφαση της ΚΕ, κάλεσε το λαό να μειώσει στον ανώτατο δυνατό βαθμό αθροιστικά τη δύναμη των δύο αστικών κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, να αυξήσει την εκλογική δύναμη του Κόμματος, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσει τη μάχη με τη θύελλα των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων που μετεκλογικά θα εξαπολυθούν, με βάση και το σύνθημα «Δυνατό ΚΚΕ - δυνατός λαός». Το κάλεσμα του ΚΚΕ έπαιρνε υπόψη την αναγκαιότητα να υποστεί μια, όσο γίνεται, πιο αισθητή ρωγμή η εκλογική δύναμη των δύο αστικών κομμάτων. Υπολογίζεται η επιβεβαιωμένη εκτίμηση ότι έχει μεγαλώσει το κλίμα δυσαρέσκειας σε βάρος και των δύο, είναι πιο ορατή και σχετικά πιο πλατιά η αντίληψη ότι ανάμεσα στα δύο κόμματα δεν υπάρχουν διαφορές στρατηγικής.

Το άθροισμα των ψήφων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, σε συνδυασμό με τη μειωμένη εκλογική δύναμη που καταγράφηκε στο ΚΚΕ σε σύγκριση με εκείνη που καταγράφηκε στις εθνικές εκλογές του 2007 οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι θετικό για το λαϊκό κίνημα.

Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να υποτιμηθεί ότι τα εκλογικά ποσοστά και ιδιαίτερα η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν είναι αρκετά για να δείξουν τι είδους διαφοροποιήσεις, τι συμπεράσματα βγαίνουν από την εκλογική συμπεριφορά. Ενα πολύ μεγάλο μέρος ψηφοφόρων της ΝΔ (750.000) προτίμησε την αποχή, δε θέλησε να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και, βεβαίως, όσον αφορά φτωχά λαϊκά στρώματα, δεν πήρε και την απόφαση να δοκιμάσει την ψήφο του υπέρ του ΚΚΕ. Το ΠΑΣΟΚ, αν και εμφανίζει τη νίκη του θεαματική, στην πραγματικότητα απέσπασε 10.000 ψήφους περισσότερες από αυτές που πήρε το 2004, όταν έχασε την εκλογική μάχη. Αποτελεί ένδειξη ότι έχει υποστεί φθορά το δίδυμο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όπου όμως δεν έχει ως επακόλουθο, ακόμα, τον απεγκλωβισμό εργατικών λαϊκών τμημάτων και εμφανή τάση συσπείρωσης με το ΚΚΕ.

Η εκλογική δύναμη του ΚΚΕ είναι αναντίστοιχη σε σύγκριση με την απήχηση των θέσεων και της δράσης του στα εργατικά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, με τις ανάγκες και τα οξυμένα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων. Βεβαίως, η αναντιστοιχία αυτή είναι γνώρισμα του περιορισμένου ρόλου των εκλογών για το αστικό Κοινοβούλιο στην εκδήλωση ορατών και θεαματικών ανακατατάξεων στο συσχετισμό δύναμης υπέρ του Κόμματος στις συνθήκες του καπιταλισμού. Είναι γνώρισμα των συνθηκών μέσα στις οποίες δρα το Κόμμα, του συσχετισμού δύναμης, της κυρίαρχης ιδεολογίας που επιδρά στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού άμεσα και έμμεσα. Είναι απότοκο των συνεπειών της αντεπανάστασης και, σε συνδυασμό, της επίδρασης του ρεφορμισμού, οπορτουνισμού σε συνθήκες υποχώρησης του κινήματος και οικονομικής κρίσης.

Αυτοί οι παράγοντες δεν οδηγούν σε ένα συμβιβασμό με την υποχώρηση και τη στασιμότητα, αλλά σε ένταση των προσπαθειών μας για διάδοση της στρατηγικής μας, για ανάπτυξη των γραμμών μας και της κομματικής οικοδόμησης στην εργατική τάξη, για μεγαλύτερη απαιτητικότητα στην εξειδίκευση της στρατηγικής μας, για σταθερότητα στην πάλη, με βάση τη στρατηγική μας, για δουλειά υποδομής και προοπτικής. Οπως πολλές φορές έχει υπογραμμίσει το Κόμμα, η κάλπη υποτάσσεται στη στρατηγική μας και όχι το αντίθετο.

Η εκτίμηση για την αναντιστοιχία κυρίως στέκεται στο γεγονός ότι ένα μέρος ψηφοφόρων του Κόμματος, σε συνθήκες όπου έχει δυναμώσει η πεποίθηση πως και τα δύο κόμματα δε θέλουν, και δεν μπορούν κατά συνέπεια, να ικανοποιήσουν τις λαϊκές ανάγκες, επιστρέφουν στο ΠΑΣΟΚ με τη λογική του μικρότερου κακού, με μειωμένες απαιτήσεις και σχεδόν πολύ μικρές προσδοκίες.

Επιβεβαιώνεται ότι η αναμέτρηση στις εθνικές εκλογές, συνοδευόμενη από κοινοβουλευτικές αυταπάτες και ενώ ακόμα δεν έχει ισχυροποιηθεί η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συνείδηση, η αντικαπιταλιστική συνείδηση, είναι μια μάχη που οδηγεί στις περισσότερες των περιπτώσεων στην ενδυνάμωση του αστικού πολιτικού συστήματος, κλείνει ρωγμές που μπορεί να εμφανίζονται κάτω από τη δυναμική της ανερχόμενης ταξικής πάλης. Η εκλογική μάχη μπορεί, κάτω από προϋποθέσεις, να έχει σε μια συγκεκριμένη φάση ή στιγμή, ορισμένη συμβολή στην ανάπτυξη και όξυνση της ταξικής πάλης, στο βαθμό που αξιοποιείται ως εφαλτήριο για να εκδηλώσει τη ριζική αντίθεση στη στρατηγική του κεφαλαίου, των κομμάτων του. Στο βαθμό που εκφράζει τη χειραφέτηση από το φόβο της ακυβερνησίας, τη διάθεση ο αγώνας να κατευθύνεται στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, υπέρ της λαϊκής εξουσίας.

Το εκλογικό αποτέλεσμα κάνει ακόμα πιο σύνθετο και απαιτητικό τον αγώνα του ΚΚΕ για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, τη συσπείρωση των κοινωνικών δυνάμεων, στην κατεύθυνση δημιουργίας του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, τον προσανατολισμό δράσης στις νεότερες ηλικίες, στις γυναίκες, στους μετανάστες.

Κατά τη σύντομη προεκλογική περίοδο ο αντίπαλος, και ειδικότερα το ΠΑΣΟΚ, διαφοροποίησε την τακτική του απέναντι στο Κόμμα, σε σύγκριση με την περίοδο του 2007 και των ευρωεκλογών. Εγκατέλειψε προσωρινά τον ωμό αντικομμουνισμό που έκανε με επίκεντρο τα οικονομικά του Κόμματος, μείωσε την προπαγάνδα της σταλινολογίας, συγκέντρωσε τα πυρά του να πείσει ότι το ΚΚΕ έχει ουτοπική και επικίνδυνη για το λαό πολιτική πρόταση που οδηγεί στην απομόνωση, ότι είναι κόμμα διαμαρτυρίας δεν ενδιαφέρεται για άμεσα αποτελέσματα, ότι παραπέμπει την επίλυση ώριμων προβλημάτων στο σοσιαλισμό. Η προσαρμογή της προπαγάνδας του οφείλεται σε εκτίμηση που φαίνεται πως έγινε ότι με αυτόν τον τρόπο της πολιτικής πολεμικής μπορεί να πετύχει επανάκαμψη ψηφοφόρων στις 4 Οκτώβρη. Μετεκλογικά, δυνάμωσε ο ωμός αντικομμουνισμός με επίκεντρο την Ιστορία του Κόμματος και με στόχο τη στρατηγική του, τις θέσεις για το σοσιαλισμό.

Επομένως, η πολύμορφη απάντηση στον αντικομμουνισμό, το ξεσκέπασμα του στόχου που υπηρετεί και η δημιουργική προβολή των δικών μας θέσεων αποτελεί μόνιμο καθήκον μας.

4.Το ΚΚΕ έδωσε μια σκληρή μάχη σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ανοδικής πορείας της σοσιαλδημοκρατίας. Η εκλογική του δράση ήταν ποιοτικά καλύτερα οργανωμένη και πιο εύστοχη σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογικές μάχες και την πρόσφατη των ευρωεκλογών. Η ΚΕ έγκαιρα παρέμβηκε και προσανατόλισε τις κομματικές δυνάμεις στις ανάγκες της προεκλογικής δουλειάς. Εγκαιρα εντόπισε τον κίνδυνο διαρροών προς το ΠΑΣΟΚ, επεξεργάστηκε σωστό πολιτικό πλαίσιο, όμως το μικρό διάστημα που μεσολάβησε έως την 4η Οκτώβρη δεν έδωσε τη δυνατότητα να συγκρατηθούν περισσότερες, να αποσπαστούν περισσότερες νέες ψήφοι. Με την έννοια αυτή, το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως είναι φυσικό, καθορίζεται σε πιο μακρόχρονη βάση και όχι μόνο στις τριάντα προεκλογικές μέρες.

Με βάση και τις εκθέσεις των Κομματικών Οργανώσεων βγαίνει το συμπέρασμα ότι, ανεξάρτητα πώς διαμορφώθηκε το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα, εκδηλώθηκαν τα παρακάτω θετικά ελπιδοφόρα στοιχεία που μπορεί και πρέπει να αποτελέσουν την υποδομή για τη συνολική βελτίωση της δουλειάς του Κόμματος.

ΠΡΩΤΟ: Αρτιότερα από κάθε άλλη φορά και από τη μάχη των ευρωεκλογών προβλήθηκε ευρύτερα ο βασικός πολιτικός άξονας που αφορά τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού μετώπου, την πάλη για τη λαϊκή εξουσία. Ο άξονας αυτός συμβάλλει τόσο στην άσκηση πολεμικής στη κυρίαρχη πολιτική και τους φορείς της, όσο και στην προβολή των δυνατοτήτων για μια διαφορετική ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Δίνει τη δυνατότητα να ασκηθεί κριτική στις δυνάμεις του ρεφορμισμού και οπορτουνισμού, να ισχυροποιείται η βάση πάνω στην οποία το ΚΚΕ σταθερά παλεύει για την πολιτική συμμαχιών.

ΔΕΥΤΕΡΟ:

Αναδείχτηκαν η ουσία και οι αιτίες της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, δόθηκε με αρκετή επιτυχία πραγματική μάχη απέναντι στην προσπάθεια να αναγορεύσουν ως αιτία της κρίσης ζητήματα διαχείρισης, διαφθοράς, σκανδάλων και αδιαφάνειας. Αυξήθηκε σημαντικά ο αριθμός στελεχών, ανάμεσά τους αρκετά στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ σε νεότερη ηλικία, που έδωσαν την εκλογική μάχη με καλύτερη ποιότητα, αναδεικνύονται σε ικανούς προπαγανδιστές και προπαγανδίστριες της πολιτικής γραμμής του Κόμματος, της προβολής των θέσεών του σε μεγάλα λαϊκά προβλήματα, έτσι ώστε να δυναμώνει η προσπάθεια για την ανάδειξη του άλλου δρόμου ανάπτυξης, της πάλης για την ανατροπή της πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων, του κεφαλαίου γενικότερα.

ΤΡΙΤΟ: Με βάση τα συμπεράσματα και τα συγκεκριμένα στοιχεία που περιέχουν οι εκθέσεις των Κομματικών Οργανώσεων, στη σύντομη εκλογική περίοδο από τη στιγμή της προκήρυξης των εκλογών και της πραγματοποίησής τους, έγινε καλύτερη πολιτική δραστηριότητα βασισμένη στο σχεδιασμό επικοινωνίας κατά κλάδο, σε πολύ περισσότερα εργοστάσια και τόπους δουλειάς, ως ένα βαθμό μειώθηκε το φαινόμενο της καμπανιακής δουλειάς χωρίς σχέδιο επικοινωνίας και διαλόγου με κοινωνικοταξικά κριτήρια. Σήμερα, υπάρχει στις ΚΟ ένας ευρύτερος κατάλογος επαφών και γνωριμίας με εργατικές και γενικότερα λαϊκές δυνάμεις που συμπαθούν το Κόμμα, που έχουν ενδιαφέρον να συζητήσουν πάνω στις θέσεις του. Αποτελεί μια καλή βάση για διεύρυνση και εμβάθυνση των δεσμών μας με την εργατική τάξη και τη νεολαία.

ΤΕΤΑΡΤΟ: Ενας μεγάλος αριθμός στελεχών και μελών της ΚΝΕ, μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά, έδειξε ικανότητες πρωτοπόρας δουλειάς, αντίστοιχης με τις σημερινές απαιτήσεις. Μεγαλώνουν οι υποχρεώσεις της ΚΕ και των καθοδηγητικών Οργάνων των Οργανώσεων για ουσιαστική βοήθεια και στήριξη των στελεχών της ΚΝΕ, σε ζητήματα ιδεολογικοπολιτικού εξοπλισμού, ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη πείρα στην προσέγγιση και τη συσπείρωση της εργαζόμενης νεολαίας, της νεολαίας που ανήκει στα εργατικά, λαϊκά στρώματα.

Η ΚΕ έχει επεξεργαστεί πρόγραμμα δράσης με συνδυασμένα ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά μέτρα, που αξιοποιούν τα συμπεράσματα, τα θετικά στοιχεία, αλλά και τις αδυναμίες και ελλείψεις που ανέδειξε η πρόσφατη εκλογική μάχη όπως και η μάχη των ευρωεκλογών. Ηδη στις ΚΟ γίνεται ανάλογος εξειδικευμένος προγραμματισμός. Το Κόμμα διαθέτει ολοκληρωμένο πλαίσιο στόχων και αιτημάτων δράσης επεξεργασμένο από τη σκοπιά της πάλης για τη συσπείρωση των αντιμονοπωλιακών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων με τις κατάλληλες προσαρμογές στις συνθήκες της κρίσης και στη διαχειριστική λογική του ΠΑΣΟΚ. Εχουν διαγραφεί οι άξονες και κατευθύνσεις δράσης για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την προώθηση της κοινωνικής συμμαχίας, που αποτελεί σήμερα μοχλό για θετικές εξελίξεις στην ανάκαμψη του κινήματος.

Την περίοδο αυτή προετοιμάζεται το 10ο Συνέδριο της ΚΝΕ, που ανοίγει δυνατότητες για την ανταπόκριση της Οργάνωσης στο πλευρό του ΚΚΕ.

Η ΚΕ δίνει συνέχεια στη μελέτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης που αποφάσισε το 18ο Συνέδριο, με προτεραιότητα το ζήτημα του εποικοδομήματος στο σοσιαλισμό. Το Κόμμα, στη συνέχεια, θα συζητήσει έως το επίπεδο των ΚΟΒ το δεύτερο τόμο του δοκιμίου με τα συμπεράσματα από την ιστορική περίοδο 1949 - 1974. Διαψεύδονται πανηγυρικά όλοι εκείνοι, που χρόνια διαδίδουν ότι το ΚΚΕ τηρεί το νόμο της σιωπής όσον αφορά ζητήματα του παρελθόντος που σημάδεψαν τη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Από τη μελέτη των συμπερασμάτων αυτής της ιστορικής περιόδου θα προκύψει μια νέα ωριμότητα σε ζητήματα στρατηγικής και τακτικής, θα δοθεί η δυνατότητα ευρύτερα να υπάρξει ουσιαστική πληροφόρηση και γνώση της περιόδου που προηγήθηκε της μεταπολίτευσης, να αναδειχτεί ο αναντικατάστατος ρόλος του ΚΚΕ στο κίνημα, στον αγώνα για τα λαϊκά προβλήματα, στην πάλη για τη ριζική πολιτική αλλαγή, η υπεροχή του σοσιαλισμού έναντι του τελευταίου ταξικού εκμεταλλευτικού συστήματος, του καπιταλισμού.

5. Η μετεκλογική περίοδος από τις πρώτες κιόλας μέρες φέρνει πολλές αποδείξεις που επιβεβαιώνουν ότι το αστικό πολιτικό σύστημα, η εναλλαγή στη διακυβέρνηση δύο αστικών κομμάτων οδηγεί σε αδιέξοδο. Ηδη υπάρχουν εμφανή δείγματα μιας διογκούμενης λαϊκής δυσαρέσκειας, δεν είναι διατεθειμένοι ένα μεγάλο μέρος του λαού και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ να δώσουν μακρόχρονη πίστωση χρόνου. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να εμφανίσει την ελληνική οικονομία στο χείλος της καταστροφής και κυρίως να κρύψει το χαρακτήρα της κρίσης φορτώνοντας όλα τα προβλήματα στην κυβέρνηση της ΝΔ, και ενώ η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα ίδια δήθεν σωτήρια μέτρα, την ίδια στρατηγική μέχρι λεπτομέρειας. Αποδεικνύεται ότι η σοσιαλδημοκρατία, αν και διαθέτει ένα απόθεμα πείρας ενσωμάτωσης και χειραγώγησης που δεν πρέπει να υποτιμηθεί, όμως στην πράξη δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει μια σκληρή αντεργατική αντιλαϊκή πολιτική. Προεκλογικά απόφυγε να χρησιμοποιήσει τον ωμό αντικομμουνισμό προκειμένου να κερδίσει ψηφοφόρους που είχε απωλέσει, μετεκλογικά δείχνει πρόθυμο να καταφύγει σε όλες τις μορφές αντικομμουνισμού, ωμού και εκλεπτυσμένου, με κύριο στόχο να τσακίσει το λαϊκό κίνημα.

Το ΚΚΕ σήμερα είναι περισσότερο έτοιμο από ποτέ να απαντήσει στον αντικομμουνισμό αξιοποιώντας και την ιστορική πείρα, αλλά και τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Η ΝΔ επιχείρησε να ξεπεράσει την κρίση που προκάλεσε η μεγάλη της εκλογική ήττα με την ανάδειξη νέου αρχηγού, ακολουθώντας μάλιστα την άμεση εκλογή προέδρου που λανσάρισε το ΠΑΣΟΚ. Τόσο η διαδικασία που ακολούθησαν το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο λαϊκής παραπλάνησης. Πίσω από τα μεγάλα λόγια περί λαϊκής συμμετοχής και «συμμετοχικής δημοκρατίας», γίνεται φανερή η τάση να ενισχυθούν τα αρχηγικά χαρακτηριστικά των αστικών κομμάτων με άλλοθι τη λαϊκή προτίμηση. Ακόμα μεγαλύτερη πλάνη και εξαπάτηση συνιστά το επιχείρημα, που και τα δύο κόμματα χρησιμοποιούν, ότι η άμεση εκλογή του αρχηγού δυσκολεύει ή και καταργεί την ύπαρξη εσωκομματικών μηχανισμών, αφού αυτοί δεν είναι δυνατόν να χειραγωγήσουν ευρύτερα το εκλογικό σώμα. Στη διαδικασία εκλογής των αρχηγών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δε λειτούργησαν μόνο οι όποιοι κομματικοί μηχανισμοί υπάρχουν γύρω από τα πρόσωπα ή τις διάφορες τάσεις, αλλά και οι εξωκομματικοί παράγοντες του αστικού πολιτικού συστήματος, οι διάφορες μερίδες της πλουτοκρατίας, επιχειρηματικοί όμιλοι.

Η επιλογή του ενός ή του άλλου αρχηγού έμμεσα ή άμεσα δεν αλλάζει την ταυτότητα, το χαρακτήρα, δηλαδή, και τη στρατηγική των κομμάτων αυτών. Και τα δύο κόμματα είναι και θα είναι κόμματα διαχειριστές του συστήματος, οργανωτές και εκφραστές της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η διαφήμιση της άμεσης εκλογής ως υπέρτατης δημοκρατικής διαδικασίας είναι αδιάψευστος μάρτυρας της εχθρότητας που τρέφουν τα αστικά κόμματα απέναντι στην οργάνωση του λαού και στην πάλη του. Η λαϊκή συμμετοχή για τα κόμματα αυτά αρχίζει και τελειώνει με τη συμμετοχή στην εκλογική κάλπη. Πολύ πιο γρήγορα από όσο πιστεύουν οι ηγεσίες και των δύο κομμάτων θα αποκαλυφθεί και θα απαξιωθεί η διαδικασία αυτή, η οποία στην ουσία μετατρέπει ένα μεγάλο μέρος του λαού σε συνυπεύθυνους και συνένοχους. Οπως και με τη δική μας παρέμβαση και τη λαϊκή εμπειρία θα αποκαλυφθεί το ταξικό περιεχόμενο, ο ταξικός στόχος μιας άλλης προπαγανδιστικής εκστρατείας περί αξιοκρατίας, διαφάνειας και διαβούλευσης που το ΠΑΣΟΚ λανσάρει, προκειμένου, από τη μια μεριά, να εκσυγχρονίσει και να ισχυροποιήσει τους μηχανισμούς του κράτους και, από την άλλη, να παραπλανήσει για τα αίτια της ανεργίας, της κρίσης.

Η ΝΔ βιώνει πραγματικό πρόβλημα ανάλογο με το πρόβλημα που είχε το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση μετά την πρώτη του εκλογική ήττα. Η στρατηγική των δύο κομμάτων είναι ίδια, κινούνται στον ίδιο ιδεολογικοπολιτικό χώρο, οι αντιθέσεις τους είναι δευτερεύουσας σημασίας. Η οξυμένη δικομματική αντιπαράθεση, είτε με την κλασική μορφή που έχουμε γνωρίσει, είτε ως αντιπαράθεση κεντροδεξιού ή κεντροαριστερού πόλου, ο ανταγωνισμός για το ποιο από τα δύο κόμματα θα είναι στο κυβερνητικό πηδάλιο έρχεται σε αναντιστοιχία με την κοινή στρατηγική τους. Η όποια ενίσχυση του αστικού πολιτικού συστήματος επιτευχθεί, στο βαθμό που επιτευχθεί, θα είναι προσωρινή, επομένως και τα δύο κόμματα με την καθοδήγηση των μεντόρων τους επιχειρηματιών και του ξένου παράγοντα, θα βρεθούν πολλές φορές αντιμέτωπα μπροστά σε μια μεταμφίεση του συστήματος ώστε να κρατηθούν εγκλωβισμένες λαϊκές μάζες, μοιρολατρικές και φοβισμένες.

Ανάλογα προβλήματα έχουν ανακύψει ακόμα πιο έντονα στο χώρο του οπορτουνισμού. Η διαμάχη ανάμεσα στις τάσεις και τις πολιτικές ομάδες εντός ΣΥΡΙΖΑ και εντός ΣΥΝ έχει οξυνθεί, με επίκεντρο την άμεση ή έμμεση συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, τη στάση απέναντι στο ΚΚΕ, προκειμένου να αποκτήσουν προβάδισμα στο εκλογικό πεδίο και όχι μόνο. Το ερώτημα «σε σύμπλευση με τη σοσιαλδημοκρατία άρα ανάχωμα συνολικά απέναντι σε κάθε πνεύμα αφύπνισης και ριζοσπαστισμού ή ανάχωμα απέναντι στο ΚΚΕ» πλανάται ανοικτά ή συγκαλυμμένα στις αντιπαραθέσεις των διάφορων τάσεων και μερίδων.

Για μια ακόμη φορά στη χώρα μας δεν κατάφερε ο οπορτουνισμός να πείσει ότι αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή της ριζοσπαστικής ή κομμουνιστικής αριστεράς, ότι μπορεί να υποκαταστήσει το ΚΚΕ. Παρά την πολύμορφη στήριξη που ο οπορτουνισμός απόλαυσε και απολαμβάνει, είτε ως σύνολο είτε κατά περιόδους κάποιες μερίδες του, έχει σημειώσει 40χρονη αποτυχία να πολεμήσει αποτελεσματικά το ΚΚΕ.

Το πώς θα εξελιχθεί η αντιπαράθεση μεταξύ τους είναι θέμα που θα φανεί στο επόμενο διάστημα ή τα αμέσως επόμενα χρόνια, αν θα παραμείνει ένα ενιαίο σχήμα πολύγλωσσο, αλλά σαφώς σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης, ή αν θα διασπαστεί σε δύο σχήματα, ένα φιλο-ΠΑΣΟΚ ανάχωμα ή σε ένα σχήμα με δήθεν αριστερό λόγο που θα μπορεί να καμουφλάρεται ως ανάχωμα προς το ΚΚΕ.

Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις, παραμένει η ανάγκη όξυνσης του ιδεολογικού μετώπου κατά του οπορτουνισμού, παράλληλα και ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με την πολύμορφη διαπάλη με την αστική ιδεολογία και το ρεφορμισμό. Οπως σημειώνεται στο 18ο Συνέδριο, η ιδεολογική διαπάλη σήμερα παίζει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της ταξικής πάλης, της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, στη διεύρυνση του ριζοσπαστικού ρεύματος που παλεύει στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων με κατεύθυνση την επίλυση του προβλήματος της εξουσίας.

Το εκλογικό αποτέλεσμα διέψευσε τις προσδοκίες του ΛΑ.Ο.Σ. να αποσπάσει μεγάλο μερίδιο της εκλογικής πίτας, να αναγορευτεί σε τρίτη και ρυθμιστική πολιτική δύναμη ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οι εξελίξεις στη ΝΔ προκαλούν φόβο σε μια μερίδα στελεχών του ΛΑ.Ο.Σ. ότι θα επέλθει αποδυνάμωση μερική ή και γενικότερη απορρόφηση από την αξιωματική αντιπολίτευση. Μετεκλογικά, ο ΛΑ.Ο.Σ. απέβαλε την φιλολαϊκή μάσκα που είχε φιλοτεχνήσει τα προηγούμενα χρόνια υιοθετώντας ανοικτά θέσεις υπέρ του κεφαλαίου, αρνούμενο ακόμα και την εφάπαξ φορολόγηση με ψίχουλα, και ακόμα πιο ανοικτά υιοθετεί τα σκληρά αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα της διάσωσης της ελληνικής οικονομίας.

6.Η άμεση απάντηση του εργατικού, του λαϊκού κινήματος στην καταιγιστική επίθεση αποκτά προτεραιότητα, απέναντι στην επιδίωξη του κεφαλαίου, των μονοπωλίων να βγουν αλώβητα από την κρίση, να προχωρήσει η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, να ανέβει η ανταγωνιστικότητα δηλαδή η ταξική εκμετάλλευση. Ωστε να αποτραπούν, όσο γίνεται, τα χειρότερα, να μη νομιμοποιηθεί η πολιτική αυτή στη συνείδηση των λαϊκών μαζών ως υποχρεωτικός μονόδρομος. Η αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική, ακόμα και αν άμεσα δεν οδηγεί στην αύξηση της οργανωμένης πάλης, θα καρπίσει σε φάση αναζωογόνησης του κινήματος. Ο αγώνας αυτός θα έχει στροφές και καμπές, ανηφόρες και κατηφόρες, επιτυχίες αλλά και αποτυχίες, επομένως το εργατικό κίνημα, η κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, των γυναικών, της νεολαίας πρέπει να αντέξει στις δυσκολίες, να αποκτήσει μεγαλύτερη ικανότητα πρόγνωσης και πρόβλεψης, ώστε να σταθεροποιείται, να έχει αποκρυσταλλώματα, να προετοιμάζεται η επόμενη φάση της αντεπίθεσης έως τη νίκη της λαϊκής εξουσίας.

Μέσα στο λαό ωριμάζουν θετικές διεργασίες, υπάρχουν σημαντικά τμήματα που θέλουν να αντισταθούν, γι' αυτό απαιτείται ισχυροποίηση της κομμουνιστικής πρωτοπορίας και προπάντων πρώτοι οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες να δείξουν ετοιμότητα για προσφορά και θυσίες, ώστε να συμβάλουν στην ευρύτερη αγωνιστική διαπαιδαγώγηση, στη συνειδητοποίηση του λαού ότι έχει όπλα και δυνάμεις που πρέπει να τα χρησιμοποιήσει, να δείξει τη δύναμή του. Απόδειξη γι' αυτό αποτελεί η επιτυχία της απεργίας που προκήρυξαν το ΠΑΜΕ, οι ομοσπονδίες και τα σωματεία που μετέχουν σ' αυτό, στις 17 Δεκέμβρη 2009, η οποία ανάδειξε νέα στοιχεία μαχητικότητας, ενώ σ' αυτήν πήραν μέρος νέες δυνάμεις και σωματεία που έως τώρα δεν έχουν ενταχθεί στη δύναμη του ΠΑΜΕ. Νέα στοιχεία δυναμισμού έδειξαν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων με τη μορφή STAGE και των συμβασιούχων, ενώ ξεσπούν αγώνες σε εργοστάσια που κλείνουν ή καθυστερούν να καταβάλλουν αποδοχές στους εργαζόμενους. Θετική εξέλιξη αποτελεί η προσπάθεια διαμόρφωσης αγωνιστικού πόλου στο χώρο των αυτοαπασχολούμενων και οι προετοιμαζόμενες κινητοποιήσεις της φτωχής αγροτιάς.

Ο αγώνας απαιτεί μαχητικότητα και σταθερότητα, ικανότητα παρακολούθησης των εξελίξεων, αγωνιστικής προσαρμογής εκεί που χρειάζεται, υπομονή και επιμονή. Απαιτεί πριν απ' όλα να ανέβει η ιδεολογικοπολιτική στάθμη του Κόμματος, η βαθύτερη αφομοίωση της θεωρίας και της στρατηγικής μας, ώστε η μαχητικότητα να εδράζεται όχι μόνο στη συνειδητοποίηση της ταξικής εκμετάλλευσης, των κοινωνικών αντιθέσεων και ανισοτήτων, αλλά και στη σαφή γνώση ότι υπάρχει αντικειμενική βάση για να αναπτυχθεί και σταθεί στα πόδια της με όσο γίνεται μεγαλύτερη αυτάρκεια η ελληνική οικονομία, η ανάπτυξη της κοινωνίας με σκοπό την υπηρέτηση των σύγχρονων ανθρώπινων υλικών και πολιτιστικών, ηθικών αναγκών. Οτι η Ελλάδα της κοινωνικής λαϊκής ευημερίας, όπου ο πλούτος που παράγεται είναι κοινωνική ιδιοκτησία, δίπλα στην οποία δρα ο παραγωγικός συνεταιρισμός, μπορεί να γίνει παράγοντας ενίσχυσης του διεθνούς μετώπου κατά του ιμπεριαλισμού, φορέας διεθνών σχέσεων με βάση το αμοιβαίο συμφέρον των λαών. Επομένως, σήμερα υπάρχει βάση αισιόδοξης αντιμετώπισης των αυξημένων απαιτήσεων του Κόμματος, καθώς ήδη όλο το Κόμμα, ξεκινώντας με ευθύνη της ΚΕ, βρίσκεται σε φάση υλοποίησης των αποφάσεων του 18ου Συνεδρίου. Οσο πιο γρήγορα αυτές τεθούν στη ζωή, όσο οι βασικές κατευθύνσεις της Πολιτικής Απόφασης και της Απόφασης για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση γίνουν τρόπος και περιεχόμενο πλατιάς δουλειάς στην εργατική τάξη και στις νεότερες ηλικίες, τόσο το ΚΚΕ θα γίνεται πιο ικανό, πιο δυναμικό στην αντιμετώπιση των σύνθετων και ιδιαίτερα απαιτητικών καθηκόντων που έχει μπροστά του, θα είναι σε θέση να εξειδικεύει τη στρατηγική του σε κάθε φάση και στροφή του κινήματος, είτε αυτό αναπτύσσεται ορμητικά, είτε βρίσκεται σε φάση προσωρινής ύφεσης και υποχώρησης. Θα γίνεται σχετικά πιο ικανό, όσο τουλάχιστον εξαρτάται από το ίδιο, να αντιμετωπίζει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης που, όπως επανειλημμένα έχει σημειωθεί, ασκεί αντιφατικές συνέπειες στην εργατική συνείδηση, παρέχει δυνατότητες για αφύπνιση, αλλά συνοδεύεται επίσης από τον υπαρκτό κίνδυνο της υποχώρησης και της ενσωμάτωσης ευρύτερων εργατικών και λαϊκών μαζών. Θα είναι σε θέση να αντιμετωπίζει τη μικροαστική ανυπομονησία που συνήθως συνοδεύει την απότομη είσοδο στην ταξική πάλη ευρύτερων εργατικών και λαϊκών μαζών, νέων σε ηλικία και σχετικά κοινωνικά και πολιτικά άπειρων, ώστε η πολιτική τους συνείδηση να αντιστοιχεί στις απαιτήσεις μιας αποφασιστικής ανυποχώρητης πάλης.

Το ΚΚΕ, έχοντας συναίσθηση της αλληλεπίδρασης των αντικειμενικών και υποκειμενικών παραγόντων, με απαιτητικότητα, να βάλει τις βάσεις για την ορμητική άνοδο του εργατικού κινήματος, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ολόπλευρη ισχυροποίησή του, την ανάπτυξη ποιοτικών δεσμών με τον εργαζόμενο λαό με επίκεντρο την διάδοση της πολιτικής του πρότασης για την αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας, για την αναζωογόνηση του αγώνα για το σοσιαλισμό.

Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

8 Γενάρη 2010