Ελληνες και μετανάστες εργάτες βρίσκονται στο στόχαστρο της επίθεσης κυβέρνησης - κεφαλαίου. Η επόμενη μέρα εξαρτάται από την αποφασιστικότητά τους σε κοινό μέτωπο να αντιπαρατεθούν με το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής και όσους τη στηρίζουν

Οι πρώτες 100 μέρες της «νέας διακυβέρνησης», που συμπληρώθηκαν μέσα στη βδομάδα, συνδυάστηκαν με την κατάθεση του «Προγράμματος Σταθερότητας, Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης» στην ΕΕ, μέσα στο οποίο αποτυπώνεται η στρατηγική κατεύθυνση της κυβέρνησης, με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, να ανατρέψει κάθε εργασιακό, ασφαλιστικό και μισθολογικό δικαίωμα. Επιδίωξή της είναι να δώσει ώθηση στο κεφάλαιο για να βγει από την κρίση και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκείνες ώστε να αυξηθεί η κερδοφορία του το επόμενο διάστημα.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσα σε 3,5 μήνες επιβεβαίωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τις προσδοκίες της άρχουσας τάξης. «Δικαίωσε» την προεκλογική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου να σπεύσει να δώσει το χρίσμα της επανόδου στην εξουσία στον «σοσιαλδημοκρατικό», έτερο πόλο διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, αναγνωρίζοντας την «ικανότητά» του στην αποτελεσματικότερη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων.

Το ΠΑΣΟΚ, στη διαχρονική του πορεία, έχει αποδείξει την ικανότητά του να παραπλανά τα λαϊκά στρώματα με ψευδεπίγραφες υποσχέσεις και την ίδια ώρα να εφαρμόζει και να προωθεί μέτρα που διασφαλίζουν και υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό που έπραξε με επιτυχία στο παρελθόν, αναλαμβάνει να φέρει και σήμερα σε πέρας.

Εφαρμόζοντας κατά γράμμα ένα πρόγραμμα απόλυτα εναρμονισμένο με τις κεντρικές κατευθύνσεις της ΕΕ και τις αξιώσεις της πλουτοκρατίας, η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει την κρίση για να πετσοκόψει τα κοστοβόρα για το κεφάλαιο εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Με πρόσχημα τη μείωση των «δημοσιονομικών ελλειμμάτων» - απόρροια της συνεχούς ενίσχυσης του κεφαλαίου με επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές - αλλά και την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας, η κυβέρνηση από τη μια πλευρά αφαιμάσσει τα πενιχρά λαϊκά εισοδήματα (μέσω νέας φοροεπιδρομής) και από την άλλη προωθεί την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, με στόχο τη διασφάλιση της απρόσκοπτης υπερκερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.

«Είναι απόφασή μας να μετατρέψουμε τη μεγαλύτερη και πιο πολυσύνθετη κρίση των τελευταίων δεκαετιών σε μια μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας (και σ' αυτή την πορεία) το Πρόγραμμα Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης είναι η μόνη μας επιλογή», τόνισε ο πρωθυπουργός την Πέμπτη, κατά τη διάρκεια του υπουργικού συμβουλίου που ενέκρινε το Πρόγραμμα Σταθερότητας, δίνοντας ακριβώς το στίγμα αυτής της πολιτικής.

«Είμαστε έτοιμοι και αποφασισμένοι να πάρουμε σκληρά και αυστηρά μέτρα στην οικονομία, στο Ασφαλιστικό, στη φορολογία, στην Παιδεία (...). Δεν είναι ώρα για μερεμέτια, χρειάζεται τόλμη και αποφασιστικότητα για μεγάλες ανατροπές και αλλαγές. Και αυτός είναι ο στόχος μας για το 2010 (...) `Η τώρα ή ποτέ», είχε υπογραμμίσει μια μέρα νωρίτερα ο Γ. Παπανδρέου, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που είχε παραχωρήσει στο Ζάππειο στην επικοινωνιακή φιέστα για τις πρώτες 100 μέρες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Για την προώθηση αυτών των σαρωτικών αντιλαϊκών μέτρων και κυρίως για την επιβολή τους με τις λιγότερες δυνατές λαϊκές αντιδράσεις, η κυβέρνηση, με την πολύτιμη βοήθεια των συγκροτημάτων του αστικού Τύπου, κινείται από την πρώτη στιγμή πάνω σε τρεις βασικούς άξονες:

α) Τον ψευδεπίγραφο «κοινωνικό διάλογο» και τη «διαβούλευση».

β) Τη δημιουργία κλίματος «εθνικής συστράτευσης».

γ) Την κατατρομοκράτηση του λαού και την εκτόξευση απειλών εναντίον όσων αντιστέκονται και αντιδρούν στις αντιλαϊκές πολιτικές.

Χρησιμοποιώντας τις πλειοψηφίες που ελέγχει στις ηγεσίες των ρεφορμιστικών συνδικάτων, αλλά και την πείρα που διαθέτει γενικότερα η σοσιαλδημοκρατία στον εγκλωβισμό του λαού στη φενάκη ότι και το κεφάλαιο μπορεί να κερδίζει και οι εργαζόμενοι να ευημερούν, η κυβέρνηση επιδιώκει μέσω του ιδεολογήματος της «διαβούλευσης» να νομιμοποιήσει στις λαϊκές συνειδήσεις την «αναγκαιότητα» μέτρων που είναι εχθρικά προς τους εργαζόμενους και το λαό.

Με στόχο να αποσπάσει τη συναίνεση των εργαζομένων στην απώλεια των κατακτήσεών τους, η κυβέρνηση επιδιώκει να παρουσιάσει τα μέτρα που στοχεύουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου ως το «μονόδρομο» για την «έξοδο της χώρας από την κρίση».

Πίσω από την απάτη της «εθνικής προσπάθειας», στην οποία καλεί η κυβέρνηση, κρύβεται η συντονισμένη επιχείρηση κυβέρνησης και κεφαλαίου να καθυποτάξουν το λαό και να υφαρπάσουν τη «λαϊκή συγκατάθεση» για την ένταση της επίθεσης. Δεν είναι τυχαίο ότι κυβερνητικά στελέχη προκλητικά δηλώνουν πως οι εργαζόμενοι είναι «έτοιμοι για θυσίες», είναι πρόθυμοι να «πληρώσουν για να σωθεί η χώρα»!

Ακόμα και «ο πιο φτωχός Ελληνας θα πρόσφερε για να μη χρεοκοπήσει η πατρίδα», ανέφερε ο Γ. Παπανδρέου, δείχνοντας ότι η σκληρή λιτότητα που θα ακολουθήσει τα επόμενα χρόνια δε θα εξαιρέσει κανέναν. «Ο ελληνικός λαός έχει και αντοχές και υπομονή», δήλωνε πριν 10 μέρες έξω από το Μέγαρο Μαξίμου κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος.

Μαζί με το «καρότο» του «κοινωνικού διαλόγου» και των νόθων «πατριωτικών» κελευσμάτων για λογαριασμό της αστικής τάξης, η κυβέρνηση επιστρατεύει την παραπλάνηση σε βάρος του λαού και προσπαθεί να απειλήσει και να τρομοκρατήσει το ταξικό κίνημα. Τα στελέχη της κυβέρνησης και τα αστικά ΜΜΕ επιχειρούν να δημιουργήσουν την εικόνα μιας κυβέρνησης και ενός κόμματος που όταν παραστρατίζουν από τις δεσμεύσεις τους, υπάρχουν φωνές στο εσωτερικό τους που τα επαναφέρουν στον ίσιο δρόμο.

Η - γνωστή από χρόνια στο ΠΑΣΟΚ - αναπαραγωγή του «καλού» και του «κακού» υπουργού ή στελέχους είναι πρόκληση για το λαό, που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη. Καμιά επί της ουσίας διαφοροποίηση δεν υπάρχει ανάμεσα στα κυβερνητικά στελέχη σε ό,τι αφορά στην εφαρμοζόμενη στρατηγική. Ολοι συμφωνούν ότι για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου, που ενιαία ως κόμμα και ως κυβέρνηση υπηρετούν, άλλος δρόμος δεν υπάρχει από το να πέσουν πολλά σκαλοπάτια πιο κάτω τα εργασιακά δικαιώματα και οι λαϊκές κατακτήσεις που έχουν απομείνει.

Στο ίδιο πνεύμα, ο πρωθυπουργός έσπευσε από το Ζάππειο να επιτεθεί σε όσους τολμήσουν να εμποδίσουν το ξεθεμέλιωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης που προωθεί η κυβέρνηση, φτάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι «υπάρχουν αντιδράσεις και αντιστάσεις επειδή ταρακουνιούνται συμφέροντα»!

Από κοντά και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θ. Πάγκαλος, έκανε λόγο για «αμετανόητες ομάδες πολιτών και συμφερόντων που αντιδρούν στις αλλαγές».

Η κυβέρνηση τρέμει την οργανωμένη αντίδραση του λαού, γνωρίζοντας ότι αποτελεί το μοναδικό εμπόδιο για την εφαρμογή της πολιτικής της. Γι' αυτό χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που διαθέτει για να την εμποδίσει. Τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να εξαπατηθούν από τη βιτρίνα της «διαβούλευσης», ούτε να τρομοκρατηθούν από τις κυβερνητικές απειλές και το πρόσταγμα του «εθνικού» δήθεν συμφέροντος, σαν να πρόκειται εργαζόμενοι και εργοδότες να έχουν τα ίδια συμφέροντα.

Συμφέρον της εργατικής τάξης και των άλλων σύμμαχων λαϊκών στρωμάτων είναι να ορθώσουν τώρα το ανάστημά τους σε ενιαίο αγωνιστικό μέτωπο, βάζοντας στην προμετωπίδα του αγώνα τις σύγχρονες και πραγματικές τους ανάγκες.