Το ΚΚΕ και οι δυνάμεις που στηρίζει στην Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, απέναντι σε αυτήν την πολιτική έχουν διατυπώσει την πλήρη και κατηγορηματική αντίθεσή τους. Εχουν υπογραμμίσει ότι η ανάθεση των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας στην ΤΑ και την περιφέρεια, όχι μόνο δεν εξυπηρετεί ολοκληρωμένα τις λαϊκές ανάγκες, αντίθετα ενισχύει το συνολικότερο αντιλαϊκό σχεδιασμό των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και της ΕΕ, τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας, της Κοινωνικής Ασφάλισης και των εργασιακών σχέσεων. Δηλαδή, υπηρετεί την πολιτική μείωσης του εργατικού «κόστους», προκειμένου να διαφυλαχτεί και να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μονοπωλίων, τόσο σήμερα στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, αλλά και στη φάση της ανάκαμψης.

Η λεγόμενη αποκέντρωση δεν προωθείται όπως υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των δυνάμεων στην ΤΑ, για να αντιμετωπιστεί η απουσία δημόσιων υπηρεσιών ΠΦΥ και Κοινωνικής Πρόνοιας. Αποτελεί τη μέθοδο για τη συνολική μεταφορά της ευθύνης για ΠΦΥ και πρόνοια από το κράτος σε διάφορους άλλους φορείς (ιδιώτες, δήμους, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τις επιχειρήσεις μέσω των προγραμμάτων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης) που δημιουργούν και λειτουργούν υποκατάστατα υπηρεσιών που βαφτίζονται δίκτυα ΠΦΥ και αλληλεγγύης. Επικαλούνται την απουσία των δημόσιων υπηρεσιών, ενώ αποκρύβουν ότι αυτή είναι αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με στόχο τη μείωση των κρατικών και εργοδοτικών δαπανών για την Υγεία - Πρόνοια και την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον τομέα αυτό. Τον ίδιο σκοπό υπηρετεί και η λεγόμενη αποκέντρωση των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας. Δηλαδή, τη μεταφορά ακόμη μεγαλύτερου μέρους των δαπανών στους εργαζόμενους, στο όνομα της μείωσης του «δημόσιου ελλείμματος», της «βιωσιμότητας των ταμείων», του «νοικοκυρέματος των δαπανών Υγείας», της δήθεν «σπανιότητας των πόρων».

Ταυτόχρονα, αξιοποιούνται οι αυξανόμενες ανάγκες για κοινωνική μέριμνα, η αυξημένη ανεργία και οι χαμηλές συντάξεις για την απασχόληση στις κοινωνικές δομές και τα προγράμματα της ΤΑ ηλικιωμένων συνταξιούχων, που με «τη δημιουργική απασχόληση» θα συμπληρώνουν τη χαμηλή τους σύνταξη, αλλά και γυναικών που θα φροντίζουν τα παιδιά μισθωτών γυναικών στα πλαίσια της «άτυπης μέριμνας». Δηλαδή, η ΤΑ αξιοποιείται για την προώθηση της γνωστής «ευελφάλειας», της «ενεργού γήρανσης» και της «κοινωνικής εργασίας».

Σε αυτήν την κατεύθυνση προωθούνται και οι προγραμματικές συμφωνίες (επιχειρηματικές συμπράξεις) των συλλόγων αναπήρων με τον ιδιωτικό τομέα και τους δήμους. Αυτό ονομάζεται «αλληλεγγύη» και παράδειγμα δράσης της «ενεργού κοινωνίας των πολιτών», όταν στην πραγματικότητα πρόκειται για εμπορευματοποίηση της πρόνοιας, παραπέρα αντικατάσταση του εξειδικευμένου προσωπικού από ανειδίκευτο, δραστική μείωση μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ολα τα παραπάνω οδηγούν σε επικίνδυνες συνθήκες παροχής υπηρεσιών που μπορούν να έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα της φροντίδας Υγείας και των υπηρεσιών Πρόνοιας.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, άλλωστε, έχουν ήδη σχετική εμπειρία για το τι σημαίνει να αναλαμβάνει η ΤΑ κρατικές υποχρεώσεις και αρμοδιότητες στην Υγεία - Πρόνοια. Για παράδειγμα, στα προνοιακά προγράμματα και τις υπηρεσίες που έχει ως σήμερα αναλάβει η ΤΑ (βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, ΚΑΠΗ, «Βοήθεια στο Σπίτι», κ.λπ.) υπάρχει:

• Επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών, ακατάλληλα κτίρια, ελλιπές, απλήρωτο και με ελαστικές σχέσεις εργασίας επιστημονικό και λοιπό προσωπικό.
• Ημερομηνία λήξης στα προγράμματα.
• Περιορισμένος αριθμός ανθρώπων που ωφελούνται από αυτά.
• Αποσπασματικότητα και υποβάθμιση των υπηρεσιών, κατακερματισμός και διαφοροποίηση ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες κάθε δήμου ή ομάδα δήμων, ανάλογα με τις χορηγίες που καταφέρνουν να αποσπάσουν από εταιρείες.

Επιπλέον, ο ρόλος των νομαρχιών σε ό,τι αφορά τον έλεγχο για σοβαρά ζητήματα παραβιάσεων σχετικά με τη δημόσια υγεία (νερό, περιβάλλον, ηχορύπανση κ.λπ.) είναι τυπικός και αποσπασματικός.

Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ στην ΤΑ αλλά και ο ΛΑ.Ο.Σ. υποστηρίζουν αποπροσανατολιστικά ότι όλα τα παραπάνω προβλήματα μπορούν να λυθούν αν δοθούν στην ΤΑ οι απαραίτητοι πόροι και το εξειδικευμένο προσωπικό. Χρησιμοποιούν στην πραγματικότητα ως πρόσχημα την «έλλειψη πόρων» για να περάσει χωρίς αντιδράσεις η πολιτική της ανταποδοτικότητας στην Υγεία - Πρόνοια και τα άλλα κυβερνητικά μέτρα. Αλλωστε, γνωρίζουν πολύ καλά ότι στα πλαίσια της οικονομικής πολιτικής που ασκείται και των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης που στηρίζουν, αποτελεί κεντρική κατεύθυνση η λειτουργία της ΤΑ «αυτοτελώς», με δικούς της πόρους. Γι' αυτό και οι δυνάμεις αυτές προτείνουν «λύσεις» χρηματοδότησης των υπηρεσιών όπως η σύνδεσή τους με τα ασφαλιστικά ταμεία, τα κονδύλια από το ΕΣΠΑ και ΚΠΣ, χορηγίες, συμπράξεις με ιδιώτες. Επιπλέον, είναι γνωστό ότι πολλοί δήμοι έχουν παγιώσει ήδη την ανταποδοτικότητα, τη λογική του κόστους - οφέλους και την αύξηση της δημοτικής φορολογίας για την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών.

Από την άλλη, η σύνδεση των δημοτικών ιατρείων και υπηρεσιών πρόνοιας των δήμων με τα ασφαλιστικά ταμεία δεν είναι τίποτα άλλο από την υλοποίηση της πολιτικής μεταφοράς ακόμη μεγαλύτερου οικονομικού βάρος για την υγεία από το κράτος και τους εργοδότες στους εργαζόμενους, μέσω των ασφαλιστικών ταμείων. Με την αντιασφαλιστική επίθεση που προωθείται, επιχειρείται η μείωση των παροχών και υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας σε ένα βασικό, ενιαίο, στοιχειώδες πακέτο παροχών, για όλα τα Ταμεία, ενώ η συμπλήρωση των αναγκών θα γίνεται με τα επαγγελματικά ταμεία και την ιδιωτική ασφάλιση. Ο ρόλος της ΤΑ με τη συμμετοχή της στα δίκτυα ΠΦΥ και αλληλεγγύης είναι να γίνει ο πωλητής υπηρεσιών στα Ταμεία μαζί με άλλους συνεργαζόμενους φορείς.

Η ΤΑ με τη λεγόμενη αποκέντρωση ενισχύει το ρόλο της ως μέρος του κρατικού μηχανισμού στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Αναλαμβάνει το ρόλο διαχειριστή της ακραίας φτώχειας, των προβλημάτων των πιο εξαθλιωμένων που τους ονομάζουν «ευπαθείς ομάδες», των επιπτώσεων από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και γενικότερα την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Συμβάλλει στην προσπάθεια να αποδεχτούν τα λαϊκά στρώματα να υποβιβάσουν τις ανάγκες τους για υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας στο επίπεδο των υπηρεσιών φτωχοκομείου. Τα κοινωνικά φαρμακεία και παντοπωλεία είναι ένα δείγμα αυτής της «φιλανθρωπίας». Αυτό είναι το περιεχόμενο του «κράτους πρόνοιας» που διεκδικεί να υπηρετήσει και η ΤΑ.

Ακόμη, υποβιβάζονται οι παρεμβάσεις στην Υγεία - Πρόνοια και η έννοια της πρόληψης σε διαδικασίες «παροχής συμβουλών» και ενημέρωσης, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τη λογική της ατομικής ευθύνης σε αντίθεση με την αναγκαιότητα της συστηματικής κρατικής παρέμβασης και ευθύνης για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, εργασίας, τον ιατρικό προληπτικό έλεγχο όλων κλπ.

Σε τελική ανάλυση, είναι υποκριτικό να μιλούν οι δυνάμεις της πλειοψηφίας στην ΤΑ (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ) για πρόληψη γιατί αυτή δεν μπορεί να συμβαδίζει με τις ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, την ενεργό γήρανση, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τους χαμηλούς μισθούς, την εντατικοποίηση της εργασίας, την ανεργία και τη φτώχεια. Δηλαδή, με τις πολιτικές που στηρίζουν, για να διατηρηθεί ο σημερινός δρόμος οικονομικής ανάπτυξης που έχει κριτήριο το κέρδος. Αυτός ο δρόμος όχι μόνο δεν προστατεύει την Υγεία, αλλά δημιουργεί όλο και περισσότερες αιτίες που επιδεινώνουν την Υγεία.

Το ΚΚΕ και οι αγωνιστικοί συνδυασμοί που στηρίζει σε δήμους και νομαρχίες, καλούν τους εργαζόμενους να μη δεχτούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις στοιχειώδεις παροχές υγείας και τα επιδόματα ελεημοσύνης ως αναπόφευκτα και την ΤΑ ως φιλάνθρωπο διαχειριστή τους.

Μπορεί να υπάρξει ουσιαστική προστασία της υγείας των λαϊκών στρωμάτων στη βάση της κεκτημένης και ιδιαίτερα αναβαθμισμένης επιστημονικής γνώσης και τεχνολογίας. Υπάρχει αρκετός πλούτος που παράγουν καθημερινά οι εργαζόμενοι για την καθολική, πλήρη και δωρεάν κάλυψη του συνόλου των αναγκών Υγείας, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, εθνικότητα, οικονομική και ασφαλιστική κατάσταση. Αρκεί αυτός ο πλούτος να μπει στην υπηρεσία του λαού και όχι των μονοπωλίων.

Η διέξοδος με κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών για την Υγεία - Πρόνοια δεν είναι οι συνεργασίες των δήμων, οι ιδιώτες, οι πληρωμές από τα ασφαλιστικά ταμεία, οι χορηγίες της πλουτοκρατίας. Αυτή η πολιτική συμβάλλει στην ενίσχυση της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησής της, στην ανάπτυξη και λειτουργία των υπηρεσιών με άναρχο τρόπο που διασπά ακόμη περισσότερο τον αναγκαίο ενιαίο χαρακτήρα που πρέπει να έχουν. Με αυτό τον τρόπο αυξάνουν οι ανισότητες στα θέματα Υγείας - Πρόνοιας ανάμεσα στους δημότες αλλά και στους δήμους και στις περιφέρειες. Εμποδίζεται αντικειμενικά η εφαρμογή ενιαίων - συλλογικών μέτρων που αποτελούν προϋπόθεση για την προστασία της Δημόσιας Υγείας.

Οι σύγχρονες ανάγκες Υγείας - Πρόνοιας όλου του λαού μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο από ένα κεντρικά σχεδιασμένο, καθολικό, ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης ό,τι μορφή και αν έχει, στις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, στο φάρμακο, στην έρευνα και την εκπαίδευση των επαγγελματιών Υγείας. Ενα τέτοιο σύστημα είναι και ρεαλιστικό και αναγκαίο. Η αντίθεση της πλειοψηφίας των δυνάμεων της ΤΑ σε αυτήν την πρόταση αναδεικνύει ότι οι προτάσεις τους για την Υγεία - Πρόνοια δεν αποτελούν απλώς το «λιγότερο κακό» αλλά πολιτική επιζήμια για τις λαϊκές ανάγκες.

Καλούμε τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, μισθωτούς επιστήμονες, φτωχούς αγρότες, τους νέους και τις γυναίκες να αναπτύξουν τη συμμαχία και ενότητά τους σε ενιαίο μέτωπο πάλης και στην ΤΑ για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου για:

• Δωρεάν υπηρεσίες που σημαίνει να μην επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά ταμεία και καμία φορολογική επιβάρυνση των δημοτών. Η χρηματοδότηση των υπηρεσιών να είναι από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες. Να καταργηθεί η εισφορά των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.
• Να καταργηθούν τα τροφεία των παιδικών σταθμών, τα χαράτσια για διάφορες δραστηριότητες των ΚΑΠΗ, ΚΔΑ, για αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα, για υπηρεσίες που αφορούν τη δημόσια υγεία. Δωρεάν κρατικούς βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς που να καλύπτουν όλα τα παιδιά.
• Καθολική κάλυψη όλων των αναγκών για όλους και όχι μόνο στις ευάλωτες ομάδες και με στοιχειώδεις παροχές.

Η πραγματική απάντηση στις ανάγκες ΠΦΥ και πρόνοιας είναι η πρότασή μας για τη λειτουργία και ανάπτυξη Κέντρων Υγείας (ΚΥ) αστικού τύπου και υπαίθρου (με τα παραρτήματα και τις κινητές μονάδες), ενταγμένα στο δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας. Τα ΚΥ θα πρέπει να έχουν γεωγραφική κατανομή ανάλογα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής (βιομηχανικές περιοχές, ακριτικές περιοχές, νησιά, κλιματολογικές συνθήκες, επιδημιολογικά στοιχεία, σύνθεση πληθυσμού - μετανάστες κ.λπ.).

Θα εφημερεύουν επί 24ης βάσης, στελεχωμένα με μόνιμο προσωπικό πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, που θα παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας, Σχολικής Υγείας, οδοντιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, οικογενειακού προγραμματισμού, προγεννητικού ελέγχου, φροντίδας μητέρας και παιδιού, παρακολούθησης και ολόπλευρης στήριξης των χρονίως πασχόντων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των οικογενειών τους, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, κατ' οίκον νοσηλείας και βοήθειας στο σπίτι κλπ. Ο οικογενειακός γιατρός και παιδίατρος σε αυτή τη δομή αποτελούν βασικό μοχλό λειτουργίας και σύνδεσης του ΚΥ με την οικογένεια. Σε αυτές τις δομές μπορούν να ενταχθούν οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες Υγείας (γιατροί, οδοντίατροι, φαρμακοποιοί, ψυχολόγοι, φυσιοθεραπευτές κλπ.) που σήμερα δραστηριοποιούνται στην ΠΦΥ.

Το ΚΥ με αυτήν τη δομή και λειτουργία μπορεί να συγκεντρώνει όλες τις σύγχρονες υποδομές και το προσωπικό, να αποτελεί βασικό κρίκο σύνδεσης με τα υπόλοιπα επίπεδα του συστήματος Υγείας, (Δευτεροβάθμιο και Τριτοβάθμιο) και με το ΕΚΑΒ. Να αποτελεί τη βάση όπου με κεντρικό σχεδιασμό στην ανάπτυξη των υπηρεσιών και την κατανομή του προσωπικού, εκπορεύονται όλα τα προγράμματα πρόληψης και παρακολούθησης της υγείας. Συγκεντρώνονται όλα τα επιστημονικά και επιδημιολογικά στοιχεία για τις ανάγκες του πληθυσμού.

Σε αυτό το σύστημα ΠΦΥ, η ΤΑ μπορεί να έχει πραγματικά ουσιαστική συμβολή βοηθώντας στην αναγνώριση και καταγραφή των προβλημάτων και των αναγκών υγείας των δημοτών, στην επισήμανση των ιδιαιτεροτήτων κάθε περιοχής και πληθυσμού. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με την προωθούμενη πολιτική που στοχεύει η ΤΑ να πουλά υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας στους δημότες και τα Ταμεία.

Ο καθημερινός αγώνας ενάντια στο σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων, κατά της εμπορευματοποίησης - ιδιωτικοποίησης της Υγείας, με στόχους πάλης για την πρόληψη - προστασία της υγείας του λαού και για την κατάργηση της ιδιωτικής - επιχειρηματικής δραστηριότητας είναι αναγκαίο να έχει κατεύθυνση και να συμβάλλει στη δημιουργία των προϋποθέσεων για ριζικές αλλαγές, για την ανατροπή του καθεστώτος της εκμετάλλευσης. Για ανάπτυξη που θα έχει στόχο τη γενικότερη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας με σχέσεις κοινωνικής ιδιοκτησίας στα βασικά - συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και με κεντρικό σχεδιασμό.

Οι κατακτήσεις του σοσιαλισμού σε αυτόν τον τομέα είναι πρωτόγνωρες στην ιστορία της ανθρωπότητας, αφού κατάφερε να εξασφαλίσει δωρεάν, υψηλού επιπέδου ισότιμες υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας σε όλο το λαό.