Ολα τα στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα, μια βδομάδα μετά τις μεγάλες κατολισθήσεις στα Τέμπη που είχαν ως αποτέλεσμα ένα ανθρώπινο θύμα και το κλείσιμο της Εθνικής Οδού, ίσως και μέχρι το ...Πάσχα, αποκαλύπτουν ότι η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη. Το πρόβλημα της επικινδυνότητας, λόγω της φύσης του εδάφους και υπεδάφους κατά μήκος του οδικού αυτού τμήματος, ήταν τεκμηριωμένο με μελέτες και τεχνικές εκθέσεις εδώ και αρκετά χρόνια. Από αυτό και μόνο το γεγονός προκύπτουν οι τεράστιες διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι οποίες αδιαφόρησαν πλήρως και δεν πήραν κανένα μέτρο για την άρση της επικινδυνότητας και για την οδική ασφάλεια των οδηγών. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο: Η πολιτική που εφαρμόζουν τα κόμματα αυτά είναι δημόσιος κίνδυνος!

Επιπλέον, οι κυβερνήσεις αυτές προώθησαν, υπέγραψαν και ψήφισαν την παραχώρηση του αυτοκινητοδρόμου σε ιδιωτικό όμιλο, κάτω από διθυραμβικές κορόνες ότι δήθεν η ιδιωτική επιχειρηματικότητα θα εξασφαλίσει την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών: Θα παραδώσει και θα λειτουργήσει ένα σύγχρονο και ασφαλή αυτοκινητόδρομο, με το ...αζημίωτο βέβαια. Δυστυχώς γι' αυτές - και για όλους τους λάτρεις της «ελεύθερης οικονομίας» - όλα αυτά αποδείχτηκαν μύθος. Ο ιδιωτικός όμιλος, παρότι εδώ και δύο σχεδόν χρόνια εισπράττει από το λαό πανάκριβα χαράτσια, όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα της δημόσιας ασφάλειας, αλλά, όπως αποδεικνύεται, παρακολουθούσε απαθής την κατάσταση, που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε τραγωδία, αν δεν τη χειροτέρευσε, διανοίγοντας με εκρήξεις σήραγγα σε μικρή απόσταση από τα επισφαλή πετρώματα. Δεύτερο: Το ιδιωτικό κεφάλαιο, προκειμένου να μειώσει το κόστος και να εξασφαλίσει μεγαλύτερη κερδοφορία, δεν καταλαβαίνει ούτε από μέτρα ασφάλειας, ούτε καν από ανθρώπινες ζωές.

Τώρα η κυβέρνηση, τελείως υποκριτικά, ισχυρίζεται ότι προσπαθεί να διασφαλίσει την επικοινωνία της μισής Ελλάδας με την άλλη μισή, είτε μέσω εναλλακτικών οδικών διαδρομών, είτε με αύξηση των δρομολογίων του σιδηροδρόμου. Ποιον σιδηρόδρομο, όμως, και ποιους εναλλακτικούς αυτοκινητοδρόμους, όταν οι αστικές κυβερνήσεις, επί δεκαετίες, αντί να τους βελτιώσουν και να τους αναπτύξουν σε όφελος των λαϊκών αναγκών μεταφοράς, αφ' ενός τους καταδίκαζαν χρόνια στη μιζέρια, αφ' ετέρου η όποια πρόσφατη ανάπτυξή τους γίνεται για να ιδιωτικοποιηθούν; Και το χειρότερο: Αλήθεια, δε γνωρίζει η κυβέρνηση ότι η σύμβαση παραχώρησης που ψήφισε απαγορεύει - και με ποινικές ρήτρες μάλιστα - να αναπτυχθούν αυτοί οι εναλλακτικοί δρόμοι, ώστε να μην είναι ανταγωνιστικοί και άρα θα μειώνουν τα κέρδη της ιδιωτικής κοινοπραξίας; Οτι οι δρόμοι αυτοί θα παραμένουν ...καρόδρομοι και εντελώς επικίνδυνοι, ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο, εκτός αν μπουν και εκεί διόδια, που θα εισπράττουν οι ιδιώτες;

Ολα αυτά δεν αποδεικνύουν τίποτε άλλο παρά το γεγονός ότι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, που με την πολιτική τους υπηρετούν με απόλυτη συνέπεια τα κόμματα του δικομματισμού, δεν μπορεί να διασφαλίσει ούτε την ανθρώπινη ζωή, ούτε το γενικότερο λαϊκό συμφέρον. Αντίθετα, αυτή η πολιτική είναι ικανότατη στο να υποτάσσει τα πάντα στην κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Γι' αυτό και ο λαός πρέπει να αντεπιτεθεί για να ανατρέψει αυτήν την πολιτική που μεταβάλλει και τα δημόσια έργα σε ιδιωτικές κερδοφόρες επιχειρήσεις. Να παλέψει για μια άλλη πολιτική και ανάπτυξη που θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του και όχι μόνο θα προστατεύει, αλλά θα ανεβάζει την ποιότητα ζωής του.