Η απόφαση της κυβέρνησης και της ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού - Τουρισμού να μειώσει τα γραφεία του ΕΟΤ στο εξωτερικό, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις της υφυπουργού Α. Γκερέκου προκάλεσαν «γκρίνιες» από τους επιχειρηματίες του τουρισμού, αλλά και επιδοκιμασίες.

Ο Σύνδεσμος των εν Ελλάδι τουριστικών και ταξιδιωτικών γραφείων άδραξε την ευκαιρία να μιλήσει για γραφεία «που πρέπει να κάνουν "πωλήσεις"» και «να προωθούν στοχευμένα προγράμματα δημοσίων σχέσεων σε συνεργασία με την τουριστική αγορά». Ετσι, το γενικότερο ζήτημα της τουριστικής προβολής της χώρας με ευθύνη και δαπάνες του Δημοσίου, με τη λογική ότι ευνοείται και η οικονομία από την προσέλκυση τουριστών, έφτασε να ερμηνεύεται ως υποχρέωση του κράτους να φτιάξει και να λειτουργεί ένα μηχανισμό προώθησης των πωλήσεων των επιχειρηματιών του τουρισμού!

Την ίδια ώρα, η λαϊκή διάσταση του τουρισμού, αυτή που θα έπρεπε να κυριαρχεί, ώστε οι σκληρά εργαζόμενοι με τη μειωμένη αγοραστική δύναμη να μπορούν να απολαύσουν με τις οικογένειές τους τις διακοπές που τους αξίζουν, χτυπιέται όλο και περισσότερο. Ακόμη και ο κοινωνικός τουρισμός λειτουργεί ως πρόσχημα για ενίσχυση των ξενοδόχων τις εποχές που δεν έχουν πολλή δουλειά.