Τετάρτη 25 Νοέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Για ποια δημοκρατία;

Με πυρά ενάντια στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των υπόλοιπων κομμάτων που υπηρετούν την πλουτοκρατία, οι αστοί δημοσιολόγοι και σχολιαστές έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ κάνουν τεμενάδες στη «δημοκρατία» και την «πλειοψηφία», που δήθεν εμποδίζεται από το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ να εκφραστεί! Ομνύουν στο όνομα της πλειοψηφίας και της δημοκρατίας... Εκείνης της πλειοψηφίας, που η πλουτοκρατία και τα αστικά ΜΜΕ τής αναγνωρίζουν το δικαίωμα να εκφράζεται μόνο κάθε δυο ή τέσσερα χρόνια στις εκλογές και από εκεί και πέρα να σιωπά και να παρακολουθεί παθητικά την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής σε βάρος της. Γι' αυτό και λυσσομανούν κόντρα στην οργάνωση των εργαζομένων, στη συλλογική τους πάλη, στην ίδια την οργάνωση του αγώνα τους μέσα από τα ΤΑΞΙΚΑ συνδικάτα. Γι' αυτό και στους αγώνες του ταξικού κινήματος βλέπουν «δυναμικές μειοψηφίες» ή κάποιες εκατοντάδες «νοματαίους» που δήθεν στρέφονται σε βάρος της δημοκρατίας. Αυτό που φοβούνται είναι η δυναμική που έχει η δράση τους, με πλαίσιο που ικανοποιεί τις ανάγκες του λαού και μορφές πάλης που μπορούν να συμβάλουν ώστε να βγουν μαζικά στο προσκήνιο πλατιές λαϊκές δυνάμεις, κόντρα στην πολιτική τους. Γι' αυτό και αναγνωρίζουν το δικαίωμα να ομιλούν στο όνομα των εργαζομένων μόνο στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τα στελέχη δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, κρύβοντας ότι αυτές βάζουν πλάτη για την υλοποίηση μέτρων σε βάρος των συμφερόντων της πλειοψηφίας, σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων που υποτίθεται πως εκπροσωπούν.

Ρίχνουν πέπλα καπνού για να μη δουν οι εργαζόμενοι ότι και αυτός ο διάλογος για το Ασφαλιστικό έρχεται να νομιμοποιήσει προειλημμένες αποφάσεις για περαιτέρω χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, για ωμό πετσόκομμα των δικαιωμάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων. Αλλωστε, για την πλουτοκρατία και τους μηχανισμούς της, πεμπτουσία της δημοκρατίας είναι να θεσμοθετούνται και να εφαρμόζονται μέτρα σε βάρος της πλειοψηφίας, στο όνομα της πλειοψηφίας και μάλιστα να καταργείται το δικαίωμα της πλειοψηφίας και των ταξικών της εκπροσώπων να αντιδρούν. Μήπως δεν αυξήθηκαν «δημοκρατικά» τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης; Μήπως δεν ψηφίστηκε «δημοκρατικά» ο νόμος - πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση, μήπως δεν αποφασίζονται «δημοκρατικά» οι φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο και το πάγωμα των μισθών, μήπως δεν ιδιωτικοποιήθηκαν «δημοκρατικά» λιμάνια και αεροδρόμια; Η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία δεν αποφάσισε για τα παραπάνω; Ηταν προς όφελος της πλειοψηφίας των εργαζομένων, της πλειοψηφίας του λαού; Οχι βέβαια. Ηταν προς όφελος της πλουτοκρατίας και των εκπροσώπων της και αυτή ακριβώς είναι η δημοκρατία τους: «Δημοκρατία» για την πλουτοκρατία και σκλαβιά για τους εργατοϋπάλληλους.

Το ΚΚΕ έχει πάρει σαφή θέση στο στρατόπεδο της ταξικής πάλης: Είναι με την εργατική τάξη και τα δικά της συμφέροντα υπερασπίζει, το δικό της αγώνα οργανώνει, τη δική της πάλη προσανατολίζει. Αυτό είναι το κριτήριο και ο γνώμονας στη δράση του ΚΚΕ: Η υπεράσπιση και διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών των εργατοϋπαλλήλων και των λαϊκών στρωμάτων. Φυσικά, αυτό δε γίνεται μέσα από συναίνεση και χαριεντίσματα με την πλουτοκρατία, ούτε με υποχωρήσεις και διαπραγματεύσεις της χασούρας των εργαζομένων. Γίνεται μόνο με ανάπτυξη της πάλης, σε ρήξη και σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, σε ρήξη και σύγκρουση με την πολιτική της πλουτοκρατίας που εφαρμόζουν στο όνομα της πλειοψηφίας τα κόμματα του κεφαλαίου, για τον άλλο το φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης όπου η ιδιοκτησία θα είναι κοινωνική και όχι καπιταλιστική και ο λαός αφέντης στη δική του κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ