Την αξία που έχει η ανταλλαγή της πείρας, ο συλλογικός αγώνας και σχεδιασμός ανέδειξε η συζήτηση που έγινε στη συνέλευση.

«Η μεθαυριανή απεργία πρέπει να 'ναι απεργία που θα απαντά στις απαιτήσεις των καιρών. Οχι να έρθει "όποιος μπορεί"...».

«Να φέρουμε τους νέους κοντά στο Συνδικάτο. Με το πλαίσιο πάλης να κάνουμε πλατιά κουβέντα και να αξιοποιήσουμε όλες τις μορφές, εκδηλώσεις κλπ. (...) Οι νέοι μετανάστες υφίστανται μεγάλη πίεση, ανασφάλεια, παρανομία. Χρειάζεται ιδιαίτερη δουλειά. (...) Να ανοίξουμε μέτωπο στα νυχτερινά σχολεία και να έρθουν σε επαφή οι διοικήσεις των παραρτημάτων με τα 15μελή...».

«Είμαστε κυνηγημένοι οι περισσότεροι χωρίς χαρτιά, για να μας εκμεταλλεύονται τα αφεντικά πιο εύκολα... Αλλά και για τους Ελληνες οικοδόμους τα πράγματα δεν είναι καλύτερα... Τα αφεντικά μάς χρησιμοποιούν για να μας χωρίσουν από τους Ελληνες εργαζόμενους... πρέπει να βοηθήσουμε όλους τους...».

«Εχουμε να κάνουμε με εργαζόμενους πρώτης γενιάς. (...) Υπάρχει μεγάλη ανακύκλωση εργαζομένων στα εργοτάξια...».

«Θέλουν να αλλάξουν τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης. Στόχος είναι η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, που σημαίνει μείωση των συντάξεων και περικοπές σε ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. (...) Να θυμίσουμε το γεγονός ότι η δημόσια υγεία χρηματοδοτείται περίπου κατά 80% από τα ασφαλιστικά ταμεία, αντί να είναι αποκλειστικά χρηματοδοτούμενη απ' το κράτος».

«Ο οικοδόμος ψάχνει για δεύτερη και τρίτη δουλειά για να τα βγάλουμε πέρα. (...) Σήμερα αλλάζουν οι όροι εργασίας και αν σκύψουμε το κεφάλι επιβάλλουμε εμείς οι ίδιοι την αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις...».

«Να καλέσουμε τους οικοδόμους, να αφήσουμε την τηλεόραση και τον καναπέ και να πάμε στο Συνδικάτο, γιατί εμείς μόνο ταξικά, εργατικά πρέπει να σκεφτόμαστε. (...) Ο παππούς μου μου έλεγε για τον πολιτιστικό ιμπεριαλισμό. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό. Τώρα ξέρω πως είναι οι αλυσίδες στο μυαλό - και πρέπει να σπάσουμε κι αυτές τις αλυσίδες».