Σάββατο 21 Νοέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 31
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ
«Ταλιμπάν»...

Την Πέμπτη, κατατέθηκε στη Βουλή Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ προς τον υπουργό Αμυνας, τον κ. Βενιζέλο, με την οποία ο υπουργός κλήθηκε να τοποθετηθεί για την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν.

Πάρτε μια γεύση των απαντήσεων που έδωσε:

  • «Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία η Ελλάδα αποφασίζει τη συμμετοχή της σε διεθνείς αποστολές; Τα κριτήρια είναι κριτήρια εθνικού συμφέροντος και διαφύλαξης του πολιτικού και διπλωματικού κεφαλαίου της χώρας...».

Συνιστά «εθνικό συμφέρον» δηλαδή για το ΠΑΣΟΚ να βρίσκονται Ελληνες στρατιώτες όχι στα σύνορα της Ελλάδας, όχι στο Αιγαίο ή τον Εβρο, αλλά στα σύνορα του Αφγανιστάν με το Πακιστάν... Αποτελεί «διαφύλαξη» και όχι αποδόμηση του πολιτικού και διπλωματικού κεφαλαίου που έχει χτίσει η διαχρονική αλληλεγγύη του ελληνικού λαού με τον αραβικό κόσμο, το γεγονός ότι διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετέχουν σε στρατούς που βομβαρδίζουν τον αραβικό και τον πέραν αυτού κόσμο...

  • «Τα δικά μας θέματα, η δική μας ασφάλεια, η δική μας εθνική στρατηγική είναι αυτή που υπαγορεύει την παρουσία μας στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία, στη Βοσνία, στο Κοσσυφοπέδιο...».

Ενδιαφέρουσα ομολογία. Δεν είναι, όπως μαθαίνουμε, οι περίφημες «υποχρεώσεις» προς «συμμάχους» και «εταίρους» που «αναγκάζουν» τις ελληνικές κυβερνήσεις να εκθέτουν τη χώρα στα πολεμικά παιχνίδια του ιμπεριαλισμού. Είναι, λοιπόν, η καθ' εαυτή αντίληψη του ΠΑΣΟΚ (όπως και της ΝΔ) για το τι σημαίνει «εθνικό συμφέρον» και «εθνική ασφάλεια», και το οποίο - κατά την άποψή τους - συνάδει με εισβολές και κατοχές κρατών, με δολοφονίες αμάχων και με βασανισμούς κρατουμένων...

  • «...γιατί έτσι αποκτάμε τη δυνατότητα λόγου και παρέμβασης και γιατί έτσι ενισχύουμε την αξιοπιστία μας όταν πρόκειται να προβάλουμε θέσεις ή να διεκδικήσουμε ζητήματα τα οποία βρίσκονται στον πυρήνα της εθνικής μας στρατηγικής».

Αφού, όμως, έτσι αποκτάμε «δυνατότητα λόγου και παρέμβασης», κι αφού έτσι γινόμαστε «αξιόπιστοι» (πώς, δηλαδή; Μα συμμετέχοντας στην κατοχή μιας χώρας, του Αφγανιστάν, που - εκτός των άλλων και σύμφωνα με την οργάνωση «Oxfam» - οι 7 στους 10 πολίτες του έφτασαν να δηλώνουν ότι η βία των Ταλιμπάν τους απασχολεί λιγότερο από την άθλια «κυβέρνησή τους» και τη διαφθορά της), απορούμε: Ποια «δυνατότητα λόγου» απέκτησε η Ελλάδα, όταν η άρχουσα τάξη έπαιξε το ρόλο των «συμμάχων», προχώρησε στη Μικρασιατική Εκστρατεία και μετά ακολούθησε η Μικρασιατική Καταστροφή; Ποια «δυνατότητα παρέμβασης» απέκτησε η Ελλάδα, όταν έστειλε να σφαχτούν Ελληνες στην Κορέα, αλλά, αργότερα, αυτοί για τους οποίους σφαχτήκαμε στην Κορέα επέβαλαν δικτατορία στη χώρα και διαμελισμό της Κύπρου; Ποια είναι η «αξιοπιστία» μιας χώρας, με μια σειρά ανοιχτά θέματα εξωτερικής πολιτικής, που αντί τόσο στα λόγια όσο και στην πράξη να διεκδικεί να λυθούν στη βάση του διεθνούς δικαίου και της ειρήνης, εκείνη γίνεται συμμέτοχος και συνένοχος σε μια «επίλυση» θεμάτων ανά τον κόσμο μέσω της τακτικής των άδικων πολέμων και του «δίκιου του ισχυρού»; Ποιο είναι το όφελος της Ελλάδας, και ποιο ζήτημα της εξωτερικής της πολιτικής προωθήθηκε, είτε επειδή το έδαφός της έγινε πέρασμα του ΝΑΤΟ για τον τεμαχισμό της Γιουγκοσλαβίας, είτε επειδή έσπευσε να συμμετάσχει στην εκστρατεία στο Αφγανιστάν, είτε επειδή δήλωσε πεισμένη με τα «στοιχεία» των ΗΠΑ λίγο πριν την εισβολή τους στο Ιράκ;

*

Οι απαντήσεις του κυρίου Βενιζέλου στην Ερώτηση του ΚΚΕ, είναι, πραγματικά, μνημειώδους αξίας. Εκφράζουν τη θέρμη που μόνο μια κυβέρνηση των... «Ταλιμπάν» της ΝΑΤΟφροσύνης, της αμερικανοφροσύνης και της ευρωφροσύνης μπορεί να επιδείξει.

Αλλά είναι και κάτι περισσότερο: Είναι μια καταπληκτική ομολογία για το ποιο είναι το «έθνος» της άρχουσας τάξης της Ελλάδας και για το πόσο το ταξικό της συμφέρον συνιστά ευθεία απειλή για τα συμφέροντα και την αξιοπρέπεια του άλλου «έθνους», εκείνου που απαρτίζεται από τον ελληνικό λαό.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ