Κυριακή 1 Νοέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 22
ΔΙΕΘΝΗ
ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΕ
Στόχος το λαϊκό κίνημα

Οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και με αφορμή την 20ετία από τις ανατροπές του σοσιαλισμού, θέλουν να δηλητηριάσουν τις νέες γενιές, να τις κάνουν να υποταχθούν στη σημερινή βαρβαρότητα

Στιγμιότυπο από τη φετινή κινητοποίηση του ΚΚΕ στην Καστοριά ενάντια στον αντικομμουνισμό της ΕΕ
Στιγμιότυπο από τη φετινή κινητοποίηση του ΚΚΕ στην Καστοριά ενάντια στον αντικομμουνισμό της ΕΕ
Πληθώρα αντικομμουνιστικών ψηφισμάτων, αποφάσεων και θέσεων έχει να επιδείξει την τελευταία πενταετία η ΕΕ και δη τον τελευταίο καιρό που κλιμακώνεται η γενικευμένη αντικομμουνιστική εκστρατεία με στόχο την παραχάραξη της Ιστορίας, την εξίσωση κομμουνισμού - φασισμού και την προσπάθεια να χτυπηθούν αποφασιστικά τα λαϊκά κινήματα. Ως υψηλός και «ευγενής» στόχος - με αφορμή και τις φιέστες που ετοιμάζουν για την 20ή επέτειο από την πτώση του τείχους του Βερολίνου (9 Νοέμβρη) και τις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών, που υποτίθεται άνοιξαν τις λεωφόρους της δημοκρατίας - παρουσιάζεται η «επανένωση της Ευρώπης, μετά την πτώση του παραπετάσματος». Επί της ουσίας, σκοπός είναι να κρύψουν την ακόμα βαθύτερη διαίρεση των λαών της Ευρώπης, μέσα από την ενίσχυση των ταξικών φραγμών σε κάθε χώρα, την οικονομική καπιταλιστική κρίση, τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τα συμφέροντα, που «ανάβουν» τις εστίες πολέμου στον πλανήτη, σφαγιάζοντας τους λαούς.

Ο κομμουνισμός αναγορεύεται σε έγκλημα

Ο κομμουνισμός έχει ήδη τυπικά αναγορευθεί σε έγκλημα και έχει ταυτιστεί με τις χιτλερικές πρακτικές, ξεκινώντας από το Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, το 2006 - που είχε προκαλέσει σωρεία αντιδράσεων, ειλικρινών και μη - και φτάνοντας μέχρι την αναγόρευση του κομμουνισμού σε έγκλημα, με το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, περί «Ευρωπαϊκής Συνείδησης και Ολοκληρωτισμού», τον Απρίλη του 2009, το οποίο υιοθετήθηκε και από τη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της ΕΕ, αναγορεύοντας την 23η Αυγούστου, τελικά, ως «Πανευρωπαϊκή ημέρα μνήμης των θυμάτων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων, για να τους αποδοθούν τιμές με αξιοπρέπεια και αμεροληψία». Νέος και χαρακτηριστικός όρος που προστέθηκε στο λεξιλόγιο της ΕΕ για να καθοδηγήσει ακόμα αποτελεσματικότερα το αντικομμουνιστικό παραλήρημα, η λέξη «κομμουνάζι», που δανείστηκε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Γέρζι Μπούζεκ, από το περιοδικό «Τάιμ», για να περιγράψει το «Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ»...

Η πραγματικότητα όμως μάλλον απέχει από τις επί της ουσίας φασιστικές κορόνες, που επιχειρούν να δώσουν άλλοθι στην προσπάθεια δικαίωσης του ναζισμού. Ξεκινώντας από την 23η Αυγούστου, πρέπει να πούμε ότι χρησιμοποιήθηκε με αφορμή το Σύμφωνο «μη επίθεσης» των Ρίμπεντροπ - Μολότοφ, που υπεγράφη στις 23/8/1939 και αξιοποιήθηκε από την Σοβιετική Ενωση για να προετοιμαστεί για την επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας. Ωστόσο, δεν αναφέρουν ότι πριν η ΕΣΣΔ είχε επιδιώξει συνεννόηση με τη Βρετανία και τη Γαλλία, οι οποίες είχαν αρνηθεί τη συνεργασία, αποκρύπτοντας παράλληλα ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ενεργούσαν προς την κατεύθυνση ενός πολέμου με στόχο την ανατροπή της Σοβιετικής εξουσίας.

Αντικομμουνιστικά ψηφίσματα

Αντικομμουνιστικό μνημόνιο, τα ψηφίσματα της Επιτροπής Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ακολούθησαν, η «Διάσκεψη της Πράγας», το ψήφισμα της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με θέμα «Ευρωπαϊκή Συνείδηση και Ολοκληρωτισμός», το οποίο υιοθετήθηκε και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σε επίπεδο Κορυφής, αλλά και το ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) υπό τον τίτλο «Για την επανένωση της διαιρεμένης Ευρώπης. Η ενθάρρυνση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των δικαιωμάτων των πολιτών στην περιοχή του ΟΑΣΕ στον 21ο αιώνα», έχουν έναν κοινό στόχο, την εξίσωση του σοσιαλισμού με το ναζισμό. Σε όλα τα κείμενα και τις αποφάσεις ξεχειλίζει ο χυδαίος αντικομμουνισμός και είναι εμφανής η προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας, ο χαρακτηρισμός των σοσιαλιστικών χωρών ως ολοκληρωτικά καθεστώτα, αντίστοιχα του φασισμού και του ναζισμού. Φυσικά, σκοπός δεν είναι μόνο να συκοφαντηθεί το παρελθόν, αλλά να χτυπηθεί προκαταβολικά το μέλλον και κυρίως να στιγματισθεί η κομμουνιστική ιδεολογία και δράση, να χτυπηθεί η πρωτοπορία του κινήματος και στη συνέχεια να βάλλουν εναντίον του εργατικού - λαϊκού κινήματος με στόχο τον αφοπλισμό των συνειδήσεων των νέων γενιών.

Συνένοχες οι πολιτικές δυνάμεις του αστικοδημοκρατικού συστήματος

Συνένοχοι στα ψηφίσματα και τις αποφάσεις αυτές είναι το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του αστικοδημοκρατικού συστήματος, Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι, αλλά και «Σοσιαλιστές», οι οποίοι απέδειξαν το πόσο υποκριτές είναι στο ψήφισμα περί «Ευρωπαϊκής Συνείδησης και Ολοκληρωτισμού», υποστηρίζοντας στο δικό τους ψήφισμα ότι «οι περισσότεροι ιστορικοί συμφωνούν πως ο ναζισμός και ο σταλινισμός είχαν ουσιαστικές διαφορές, παρά ορισμένες ομοιότητες, αν και από την οπτική γωνία των θυμάτων δεν έχει σημασία ποιο καθεστώς τους αφαίρεσε την ελευθερία, τους βασάνισε ή τους δολοφόνησε για οποιονδήποτε λόγο», καταλήγοντας ότι « ζητάμε την καθιέρωση της Ημέρας Μνήμης για τα θύματα όλων των ολοκληρωτικών καθεστώτων, ιδιαίτερα του ναζισμού και του σταλινισμού», αποδεικνύοντας τη σύνταξή τους με την χυδαία εξίσωση ναζισμού - φασισμού.

Συντονισμός με το γενικότερο πλαίσιο των αποφάσεων της ΕΕ

Σε αυτό το δρόμο της παραχάραξης της Ιστορίας, ο πραγματικός δυνάστης των λαών της Ευρώπης, που δήθεν προσπαθεί να τους ενώσει, αφήνοντας πίσω τις «παλιές έριδες και προλαμβάνοντας την επανάληψή τους», είναι η ίδια η ΕΕ, ως ιμπεριαλιστικός οργανισμός, ως όργανο του μεγάλου κεφαλαίου. Σφοδρό και αποφασιστικό είναι το χτύπημα της ΕΕ στους εργαζόμενους με ενδεικτικό το παράδειγμα της «ευελφάλειας» ή flexicurity, που ακυρώνει τα εργασιακά δικαιώματα, συνδυάζοντας δήθεν την «ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και την ασφάλεια», απελευθερώνοντας στην πραγματικότητα τις ομαδικές απολύσεις. Η συνέχεια δόθηκε με την οδηγία Μπολκενστάιν, που εισάγει νέους όρους δουλεμπορίου και κατάργηση των εργασιακών κατακτήσεων, αλλά και των δικαιωμάτων των καταναλωτών. Εν συνεχεία η έκθεση για το «μέλλον των συστημάτων κοινωνικής Ασφάλισης και συνταξιοδότησης στην ΕΕ», που έδωσε δημοκρατική επίφαση, μέσα από το Ευρωκοινοβούλιο για την κατεδάφιση των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης με το πρόσχημα της «γήρανσης του πληθυσμού». Ακολούθησε η «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», που νομιμοποιεί το σπάσιμο του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό», δίνοντας τη δυνατότητα στο κεφάλαιο για μεγαλύτερο χρόνο να κερδίζει από την εναλλαγή περιόδων εργασιακής υπεραπασχόλησης και υποαπασχόλησης, ενώ η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στην εργοδοσία, για περαιτέρω εκβιασμό και εκμετάλλευση των μεταναστών, που και σήμερα ζουν σε συνθήκες σκλαβιάς.

Αντίστοιχα, αντιλαϊκές είναι οι αποφάσεις στον τομέα των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, που προωθήθηκαν από την ΕΕ, η οποία κατά τα άλλα κόπτεται για τη διαφύλαξή τους. Πλήθος παραδειγμάτων ανιχνεύονται στη Συνθήκη του Προυμ, την παρακολούθηση ηλεκτρονικών δεδομένων, την προστασία προσωπικών δεδομένων και την απόφαση - πλαίσιο για την «τρομοκρατία», που δημιουργούν ηλεκτρονικές βάσεις παρακολούθησης και φακελώνουν τους λαούς των χωρών της ΕΕ. Στις βάσεις δεδομένων θα έχουν άμεση και ελεύθερη πρόσβαση οι διωκτικές αρχές των κρατών - μελών της ΕΕ, οι οποίες θα καλούνται να δράσουν ενάντια παντός υπόπτου. Αποφάσεις της ΕΕ επιτρέπουν ακόμα την παρακολούθηση, αποθήκευση και αξιοποίηση κατά το δοκούν τηλεπικοινωνιών και δεδομένων του διαδικτύου, ενώ με τη νέα ορολογία της «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης» με αιχμή τις «ακραίες ιδεολογίες», ποινικοποιείται με αυθαίρετο τρόπο κάθε έκφραση, γνώμη, άποψη, ιδεολογική αντίληψη που αμφισβητεί το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα. Σε αυτό το πλαίσιο, έγκλημα είναι και η «παρακίνηση σε τρομοκρατικά εγκλήματα», η «στρατολόγηση τρομοκρατών και η εκπαίδευσή τους» μέσω διαδικτύου, επιτρέποντας στους κατασταλτικούς μηχανισμούς να απαγορεύουν και να τιμωρούν τη διακίνηση ιδεών, με πρόσχημα ότι υποθάλπουν ή παρακινούν «τρομοκρατικές» πράξεις.

Σε αυτή τη λογική της ποινικοποίησης του κινήματος και της κατάργησης των ελευθεριών και των δικαιωμάτων εντάσσεται το Ευρωπαϊκό Ενταλμα Σύλληψης, η ισχυροποίηση των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ όπως η FRONTEX, η EUROPOL, αλλά και η EUROJUST.

Φοβούνται τους λαούς

Η αντικομμουνιστική εκστρατεία της ΕΕ, σε συνδυασμό με την όλο και εντονότερη προσπάθεια τρομοκράτησης των λαών, χτυπήματος των δικαιωμάτων τους σε όλους τους τομείς είναι η προετοιμασία για τις κοινωνικές εκρήξεις που αντικειμενικά θα έρθουν. Αυτή είναι η δήθεν ελευθερία που έφερε η λεγόμενη «επανένωση της Ευρώπης». Ομως αυτή η πολιτική εκφράζει και το φόβο του κεφαλαίου ότι η εξουσία μπορεί να αμφισβητηθεί από μια άνοδο του επαναστατικού κινήματος, με μπροστάρηδες του κομμουνιστές. Αυτό θέλουν να αποτρέψουν. Γι' αυτό επιχειρούν να δηλητηριάσουν τις νέες γενιές παραποιώντας την Ιστορία, συκοφαντώντας το σοσιαλιστικό σύστημα και τις κατακτήσεις του.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ