Ο Λευκός Οίκος έσπευσε να χαιρετίσει τη νέα κυβέρνηση. Ομοίως και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ που δήλωσε ότι προσβλέπει σε συνεργασία με τη νέα κυβέρνηση για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Ομοίως και το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο που προσβλέπει σε κοινές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες Ελλάδας - ΗΠΑ στη ΝΑ Ευρώπη. Μαζί έσπευσαν να χαιρετίσουν τη νέα κυβέρνηση και να εκφράσουν την ικανοποίησή τους και τις ευχές τους ο ΣΕΒ και άλλες οργανώσεις βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων της χώρας μας. Οταν όμως χαίρονται οι «λύκοι», τότε τα «θηράματά» τους μάλλον την έχουν άσχημα... Κανένας από τους εκπροσώπους των εργοδοτών δεν εξέφρασε ανησυχία μήπως θιχτούν τα συμφέροντα κεφαλαίου από τη νέα κυβέρνηση. Είναι κι αυτό ένα ακόμα κριτήριο που πρέπει να κρατήσει ο λαός για το τι είδους κυβέρνηση θα είναι αυτή του ΠΑΣΟΚ.

Αποκαλυπτικός, δε, για την τύχη των «θηραμάτων» (διάβαζε εργαζομένων) ήταν ο Κ. Μίχαλος, πρόεδρος του ΕΒΕΑ που είπε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να δείξει προσοχή «στις αποφάσεις της που έχουν αντίκτυπο στις σχέσεις εργοδοτών και εργαζομένων, καθώς αυτό που έχει ανάγκη η χώρα σήμερα είναι η εργασιακή ειρήνη και η αποφυγή συγκρούσεων στον παραγωγικό τομέα»! Ο εργοδότης με τον εργαζόμενο, όμως, εξ ορισμού δεν έχουν «καλές σχέσεις», αλλά έχουν σχέσεις εκμεταλλευτή - εκμεταλλευόμενου. Ο πρώτος κερδίζει συμπιέζοντας το δεύτερο. Ο εργαζόμενος παράγει τον πλούτο και ο εργοδότης τον καρπώνεται. Δεν ξεκοκαλίζουν μαζί τα κέρδη! Αρα, όταν ο εκπρόσωπος των εκμεταλλευτών παραγγέλνει από την κυβέρνηση «εργασιακή ειρήνη» σημαίνει ότι ζητάει μια πολιτική που να κρατά υποταγμένους τους εκμεταλλευόμενους στην εκμετάλλευσή τους. Και δεν πρέπει να έχει αμφιβολία κανένας εργαζόμενος, ότι το ΠΑΣΟΚ πράγματι ως κυβέρνηση θα ακολουθήσει αυτήν την πολιτική. Δε θα στενοχωρήσει κανέναν από τους παραπάνω, που έσπευσαν για τα συχαρίκια. Εχει δώσει διαπιστευτήρια γι' αυτό και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση.

Το ζητούμενο για το λαό είναι να βρίσκεται σε ετοιμότητα, να μη δώσει πίστωση χρόνου, μέχρι να έρθουν τα χειρότερα και τα ακόμα χειρότερα. Εξάλλου, τα καλέσματα περί «εργασιακής ειρήνης» δε θα εκτοξεύονται μόνο από τους εργοδότες, αλλά και από τους εργατοπατέρες στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις που κυριαρχούν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.

Είναι φανερό ότι απέναντι σ' αυτό το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στέκεται στην αντίπερα όχθη. Υπερασπίζεται και παλεύει για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Δεν παζαρεύει το πόσο θα χάσουν οι εργαζόμενοι ή το τι ψίχουλα θα τους πετάξει το κεφάλαιο με τα κόμματά του για να εξασφαλίζει την «εργασιακή ειρήνη», δηλαδή για να τους κρατά αποκοιμισμένους. Και σ' αυτό το δρόμο, στη συσπείρωση και την οργάνωση δυνάμεων για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για να πάρουν τον πλούτο στα χέρια τους αυτοί που τον παράγουν, θα συνεχίσει να πορεύεται με μεγαλύτερη ένταση, με μεγαλύτερη επιμονή. Γιατί είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσει ο λαός τη δική του δύναμη και να την αξιοποιήσει για να κατακτήσει τη δική του εξουσία.