Κυριακή 27 Σεπτέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΔΙΕΘΝΗ
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ
Προώθηση συμφερόντων «πράσινων» πολυεθνικών

Οι θιασώτες της «πράσινης ανάπτυξης» πιέζουν για νέα διεθνή δεσμευτική συμφωνία για τις κλιματικές αλλαγές στην Κοπεγχάγη, με στόχο την εξασφάλιση δισ. δολαρίων σε επενδύσεις που θα αναζωογονήσουν εν μέσω κρίσης το μεγάλο κεφάλαιο

Η Σύνοδος για το κλίμα δείχνει ότι οι κεφαλαιοκράτες ακονίζουν ήδη τα μαχαίρια τους...
Η Σύνοδος για το κλίμα δείχνει ότι οι κεφαλαιοκράτες ακονίζουν ήδη τα μαχαίρια τους...
Η Συνάντηση Κορυφής της περασμένης Τρίτης στην έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη, με θέμα τις κλιματικές αλλαγές χαρακτηρίστηκε από το έντονο παρασκήνιο των πολυεθνικών που ευθύνονται για τα οικολογικά εγκλήματα του πλανήτη (βλέπε εταιρείες ενέργειας, εξόρυξης μεταλλευμάτων κλπ). Τώρα, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, μυρίστηκαν νέους τομείς κερδοφορίας με τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη», που και εδώ στη χώρα μας σε αυτή την προεκλογική περίοδο έχει γίνει της μόδας. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, «Πράσινοι» και ΣΥΡΙΖΑ μιλούν γι' αυτή ως ...διέξοδο. Διέξοδο βεβαίως για το κεφάλαιο.

Την πραγματική παράσταση δεν έκλεψαν τα φλας που έπεσαν στα πρόσωπα των 54 προέδρων, 35 πρωθυπουργών και ενός... πρίγκιπα που ανέβηκαν στο βήμα του ομιλητή. Την έκλεψε το παρασκήνιο. Και για την ακρίβεια, η μεγαλόστομη «ανακοίνωση της Κοπεγχάγης για την Κλιματική Αλλαγή», που υπέγραψαν οι εκπρόσωποι περίπου 600 πολυεθνικών, βιομηχανιών, μικρότερων εταιρειών ποικίλης οικονομικής δραστηριότητας. Οι εκατοντάδες αυτές εταιρείες απαρτίζουν την «ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ» του Βρετανού πρίγκιπα Καρόλου της Ουαλίας που βάλθηκε τα τελευταία χρόνια να ασχολείται με το «περιβάλλον».

Στόχος πολλών εκ των εταιρειών που υπέγραψαν την «Ανακοίνωση της Κοπεγχάγης» είναι να δημιουργήσουν την εντύπωση στους λαούς πως νοιάζονται για το περιβάλλον και τη σωτηρία του πλανήτη και πως είναι πιο υπεύθυνες από πολλές κυβερνήσεις. Οι 600 εταιρείες ζητούν να επιτευχθεί τον ερχόμενο Δεκέμβρη στην Κοπεγχάγη μία «φιλόδοξη, ισχυρή και δίκαιη» διεθνής συμφωνία για τις κλιματικές αλλαγές «που θα ανταποκρίνεται αξιόπιστα στην ιεραρχία και την επιτακτικότητα της κρίσης». Εξισώνουν θύτες (την ανεπτυγμένη Δύση) με θύματα (αναπτυσσόμενες χώρες του νότου) και πιέζουν για τη θέσπιση πολιτικών προώθησης που θα «περιορίζουν», με συγκεκριμένα ποσοστά, τα αέρια που αυξάνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου (π.χ. διοξείδιο του άνθρακα). Προπαγανδίζουν έτσι ότι πιθανή αποτυχία της διάσκεψης του ΟΗΕ στην Κοπεγχάγη θα προκαλέσει «αβεβαιότητα και απώλεια της εμπιστοσύνης» και ότι η «οικονομική ανάπτυξη δε θα διατηρηθεί μακροπρόθεσμα, αν το κλίμα δε σταθεροποιηθεί...

Στην ανακοίνωση της Κοπεγχάγης, ωστόσο, υπάρχει ένα άλλο στοιχείο που εκφράζει καλύτερα τις πραγματικές προθέσεις της οργάνωσης:

«Αν επιτευχθεί μία αρκετά φιλόδοξη αποτελεσματική και συνολικά δίκαιη συμφωνία θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για σημαντικές αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία και θα δοθούν οι οικονομικές ενδείξεις που χρειάζονται οι εταιρείες για να επενδύσουν δισεκατομμύρια δολάρια σε προϊόντα, υπηρεσίες, τεχνολογίες και υποδομές χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα»...

Στην ουσία, δηλαδή, πολλοί από τους υπογράφοντες τη διακήρυξη δε διαφέρουν από το λύκο της λαϊκής παροιμίας που βάλθηκε να φυλά τα πρόβατα με το αζημίωτο. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που οι μεγαλύτεροι ρυπαντές του πλανήτη υποδύονται τους... οικολόγους και προπαγανδίζουν την ανάγκη «πράσινων επενδύσεων και πράσινης ανάπτυξης» γιατί αυτές θα σώσουν τον πλανήτη από την «επικείμενη καταστροφή».

Γιατί το κάνουν αυτό; Το παγκοσμιοποιημένο μεγάλο κεφάλαιο, εγκλωβισμένο στην κρίση που το ίδιο δημιούργησε, επιχειρεί να βρει σανίδα σωτηρίας επιχειρώντας βουτιά σε μία τάχα «οικολογική» κολυμπήθρα του Σιλωάμ, που θα του εξασφαλίσει καλύτερη απόδοση σε νέες, ασφαλείς επενδύσεις και ακόμη μεγαλύτερα κέρδη. Ενδιαφέρον έχει εδώ μία χαρακτηριστική έκθεση της τράπεζας HSBC που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα. Εκεί υπολογίζεται ότι τα διεθνή έσοδα από επιχειρήσεις που σχετίζονται με το κλίμα, όπως η παραγωγή συσκευών μεγαλύτερης ενεργειακής αποδοτικότητας, αυξήθηκαν το 2008 κατά 75%, ξεπερνώντας τα 530 δισ. δολάρια. Στην ίδια έκθεση προβλέπεται ότι τα κέρδη των «πράσινων» εταιρειών μπορεί να ξεπεράσουν ως το 2020 τα δύο τρισ. δολάρια...

Η οργάνωση του πρίγκιπα Κάρολου

Το ενδιαφέρον των καπιταλιστών για το κλίμα είναι ενδιαφέρον για την ίδια τους την τσέπη. Πολλοί απ' αυτούς που προπαγανδίζουν «πράσινες πολιτικές», δεν αποσκοπούν στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά στη δημιουργία νέων επενδύσεων και αγορών που θα γιγαντώσουν τα κέρδη τους.

Είναι αυτές που, μετά την επί δεκαετίες διάπραξη βαριών εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος και της ασφάλειας φτωχών λαών (π.χ. σε δυτική Αφρική, ΝΑ Ασία) τώρα φορούν τη μάσκα του οικολόγου. Και το «καλύτερο»; Συμμετέχουν σε οργανώσεις όπως η «Ομάδα Επικεφαλής Επιχειρήσεων για τις Κλιματικές Αλλαγές» («Corporate Leaders Group on Climate Change», εν συντομία CLG), που προώθησε την υπογραφή της παραπάνω ανακοίνωσης.

Η οργάνωση CLG, που διευθύνεται από ομάδα πανεπιστημιακών του Κέιμπριτζ, απαρτίζεται μεταξύ άλλων πετρελαϊκές εταιρείες όπως η MAERSK OIL, SHELL, CHEVRON, BP, PEMEX, από εταιρείες ενέργειας όπως η ΕΟΝ, από τράπεζες όπως οι LLOYDS, FORTIS BANK,HSBC, ING, ROYAL BANK OF SCOTLAND, από ασφαλιστικές εταιρείες όπως ο γερμανικός κολοσσός ALLIANZ, από εταιρείες πυρηνικής ενέργειας όπως η ALSTOM , από πολυεθνικές εξόρυξης ορυκτών όπως η ΑNGLOAMERICAN, από τηλεπικοινωνιακές όπως οι DEUTCHE TELECOM, VODAFONE, TESTRA, από πολυεθνικές κατασκευών όπως η ARUP, από εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων και λιανικής JOHNSON & JOHNSON, NIKE, COCA COLA, CARREFOUR κλπ.

Κοντολογίς, οι εταιρείες που υποτίθεται πως «καίγονται» για τις κλιματικές αλλαγές είναι οι ίδιες που φιλοδοξούν να πάρουν τις νέες εργολαβίες για την αντικατάσταση των σταθμών παραγωγής ενέργειας που λειτουργούσαν με λιγνίτη, με πυρηνικά εργοστάσια, με αιολικά και ηλιακά πάρκα ακριβής τεχνολογίας. Οι πετρελαϊκές που «νοιάζονται» για το κλίμα είναι οι ίδιες που εποφθαλμιούν ένα κομμάτι από την πίτα της εκμετάλλευσης του πετρελαίου που κρύβεται π.χ. στη γη της Αλάσκας.

Η οργάνωση του Τόνι Μπλερ

Δεν είναι όμως μόνον η οργάνωση του πρίγκιπα της Ουαλίας που επιχειρεί να παίξει ρυθμιστικό ρόλο σε κρίσιμες διεθνείς οικονομικές εξελίξεις με Δούρειο Ιππο τις κλιματικές αλλαγές. Τέτοιες οργανώσεις έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια και διατυμπανίζουν τη θέσπιση «οικολογικών» πολιτικών (που κατά σύμπτωση φαίνεται ότι θα χειραγωγήσουν την ανάπτυξη φτωχών χωρών εκ των οποίων ορισμένες δε βίωσαν καν τη βιομηχανική επανάσταση...). Μία απ' αυτές είναι η οργάνωση που έφτιαξε ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ.

Ο Μπλερ έφτιαξε την οργάνωση «Τhe Climate Group» (www.theclimategroup.org) στην οποία συμμετέχουν πολλές από τις παραπάνω πολυεθνικές, αλλά και άλλες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των χρηματοπιστωτικών οργανισμών,των φαρμακοβιομηχανιών και των εταιρειών βιοτεχνολογίας...

Γιατί όμως δεν καθησυχάζει η συμμετοχή αυτών των εταιρειών στη δήθεν «πράσινη» λέσχη του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας, η οποία από την εποχή της πρώην πρωθυπουργού Μάργκαρετ Θάτσερ πρωτοστατεί στην εκστρατεία των κλιματικών αλλαγών αποσκοπώντας ουσιαστικά στην ενεργειακή απεξάρτηση της Δύσης από τη Μέση Ανατολή;

Στον ηλεκτρονικό κόμβο της οργάνωσης μαθαίνουμε ότι το «Climate Group» συνεργάζεται με «πρωτοπόρους διανοητές και παγκόσμιους ηγέτες οργανισμών για σχέδια και πρωτοβουλίες που θα αλλάξουν τους κανόνες του παιχνιδιού σε βασικούς τομείς της οικονομίας»... Σε άλλο σημείο, μαθαίνουμε πως η οργάνωση του Μπλερ είναι υπέρ της παραγωγής βιοκαυσίμων (που έχει προκαλέσει μεγάλη ακρίβεια σε βασικά τρόφιμα με τραγικές συνέπειες στους λαούς αναπτυσσόμενων χωρών), υπέρ της εμπορίας των αερίων του θερμοκηπίου από τις πλούσιες στις φτωχές χώρες, και υπέρ της ανάπτυξης της πυρηνικής ενέργειας.

Ο Συνασπισμός της... Ενέργειας

Παρόμοια δραστηριότητα στο χώρο της «οικονομίας της νέας ενέργειας» αναπτύσσει τα τελευταία χρόνια και ο «Συνασπισμός Ενέργειας και Μέλλοντος» («Coalition for Energy Future»). Στο διαδικτυακό κόμβο της οργάνωσης (www.energyfuturecoalition.org) μαθαίνουμε πως επιδιώκει το γεφύρωμα των αντιθέσεων του μεγάλου κεφαλαίου πάνω στις πολιτικές παραγωγής και ανάπτυξης της ενέργειας. Η οργάνωση διατείνεται πως «θα αντιμετωπίζει τις ακόλουθες τρεις μεγάλες προκλήσεις που σχετίζονται με την παραγωγή και χρήση ενέργειας»:

  • Την πολιτική και οικονομική απειλή που θέτει η διεθνής εξάρτηση από το πετρέλαιο.
  • Τους κινδύνους που θέτουν για το περιβάλλον οι κλιματικές αλλαγές.
  • Την έλλειψη πρόσβασης των φτωχών του πλανήτη σε υπηρεσίες σύγχρονων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που χρειάζονται για την οικονομική τους ανάπτυξη.

Στο διοικητικό συμβούλιο της οργάνωσης συμμετέχουν ηγετικά στελέχη διάφορων «ευαγών» ιδρυμάτων και εταιρειών. Ανάμεσά τους το «Ταμείο των Αδελφών Ροκφέλερ», το «Ιδρυμα Τεντ Τέρνερ» και το «Ιδρυμα για τον ΟΗΕ» του πρώην ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού δικτύου CNN, η εταιρεία βιοτεχνολογίας και γενετικά μεταλλαγμένων υβριδίων για τη γεωργία ΜONSANTO, ο πρόεδρος της αεροπορικής εταιρείας VIRGIN ATLANTIC Ρίτσαρντ Μπράνσον, το «ίδρυμα Αϊζενχάουερ», ο πρόεδρος του Οργανισμού Βιομηχανίας Βιοτεχνολογίας Τζέιμς Γκρίνγουορντ, πρώην υπουργοί και προσωπάρχες του Λευκού Οίκου επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον κλπ. Στη ίδια ρότα κινείται και η λεγόμενη περιβαλλοντική καμπάνια του πρώην υποψήφιου προέδρου Αλ Γκορ.

Η ιστορία έχει δείξει ότι όταν οι καπιταλιστές και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δείχνουν ευαισθησία για κάτι, όπως τώρα για το περιβάλλον, οι λαοί πρέπει να ανησυχούν.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ