Να που συμβαίνει και εις... «Παρισίους». Στην Ουάσιγκτον, για την ακρίβεια. Εκεί που θριαμβεύει η... «δημοκρατία», δηλαδή. Τέτοια είναι η «δημοκρατία» τους, που έπρεπε να περάσει ολόκληρος ο 20ός αιώνας, μέχρι να δοθεί η άδεια για να παντρεύονται μεταξύ τους οι λευκοί (άνθρωποι) με τους μαύρους (ανθρώπους). Μέχρι προσφάτως απαγορευόταν, αφού δεν εθεωρούντο όλοι άνθρωποι! Αυτά συμβαίνουν στην Αλαμπάμα, την πολιτεία των Αμερικάνων «ανθρωπιστών» και όχι στο Κοσσυφοπέδιο, των «απολίτιστων» Βαλκάνιων...
Εκλογές στις ΗΠΑ, λοιπόν. Και καταγγελίες. Για νοθεία, για παρατυπίες. Για «μαγειρέματα». Στη χώρα της «ελευθερίας» οι εκλογές γίνονται με κάλπες που εξαφανίζονται και εμφανίζονται αρκετές ώρες αργότερα γεμάτες ψηφοδέλτια (στην κομητεία του Μπράουαρντ)! Μιλάμε για τέτοια «ελευθερία» ώστε στις ΗΠΑ μπορούν να συμμετέχουν στις εκλογές ακόμα και οι πεθαμένοι! Συνέβη στο Μισούρι, όπου μάλιστα ο αποθανών υποψήφιος όχι μόνο συμμετείχε στις εκλογές, αλλά εξελέγη και γερουσιαστής! Τώρα, λέει, τη θέση του θα την καταλάβει η χήρα του. Σα να λέμε ότι στις επόμενες εκλογές θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ ο Α. Παπανδρέου και αν νικήσει θα αναλάβει την πρωθυπουργία η κ.Δ. Λιάνη...
Να λοιπόν που συμβαίνει - και συμβαίνει κατ' εξοχήν - στη χώρα των «πλανηταρχών». Και ειλικρινά απορούμε με κάποιους που απορούν. Εάν το παραμύθι περί δήθεν «ελεύθερων» εκλογών στον καπιταλισμό, δεν έφτανε στο απόγειό του μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ, πού θα έφτανε; Εκεί, άλλωστε, έχουν ξεπεράσει διάφορα «ταμπού». Για παράδειγμα, μαζί με τα προγράμματά τους, οι υποψήφιοι μοιράζουν και τη λίστα με τις πολυεθνικές που χρηματοδοτούν την προεκλογική εκστρατεία τους. Πλήρης... διαφάνεια κατά της «διαπλοκής», δηλαδή...
Επίσης, αν σε άλλα μέρη της (καπιταλιστικής) Γης, τα επιτελεία των κομμάτων που διεκδικούν τις εκλογές και τα οποία απαρτίζονται από Τσουκάτους, φέρνουν καραβιές ψηφοφόρων από την Κύπρο ή συνιστούν ψυχραιμία στις «στήθος με στήθος» αναμετρήσεις γιατί - όπως λένε - ακόμα δεν καταμετρήθηκαν οι κάλπες των Τσιγγάνων, των «Ρωσοπόντιων» και των Πομάκων..., είναι προφανές ότι τέτοιες «ειδικές» σχέσεις με κάποιες «ειδικές» κατηγορίες ψηφοφόρων, υπάρχουν και στις ΗΠΑ. Εκεί μπορεί να μην είναι Πομάκοι, είναι όμως Ισπανόφωνοι ή Αφροαμερικανοί, όπως διατείνεται η γλώσσα του «πολίτικαλ κορέκτ».
Ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ; Θα είναι σίγουρα ένας εκ των δύο που συμφωνούν ότι δεν αναγνωρίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα στη Λευκορωσία... Οι εκλογές εκεί είναι «παράτυπες», όπως λένε. Γιατί; Επειδή ο Λευκορώσος Πρόεδρος Λουκασένκο ποτέ δε χειροκρότησε τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και επειδή ποτέ δε συντάχθηκε με το ΝΑΤΟικό σφαγιασμό της Σερβίας. Και αυτά δεν τους αρέσουν, ούτε του Μπους, ούτε του Γκορ, οι οποίοι συμμετέχουν στις αμερικανικές εκλογές - «υπόδειγμα»... Ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ θα είναι ένας εκ των δυο που θα αναδείξει αυτό το αξιοθρήνητο εκλογικό παζάρι, αλλά θεωρούν ότι έχουν τη «δημοκρατική νομιμοποίηση» να αμφισβητούν τις εκλογές στη Βενεζουέλα. Εκεί εξελέγη ο Τσάβες, που δεν είναι του γούστου τους, βλέπετε... Οσο για τις εκλογές στη Γιουγκοσλαβία, είναι γνωστό τι συνέβη από πλευράς ΗΠΑ.
Το σίγουρο είναι ότι Πρόεδρος των ΗΠΑ θα εκλεγεί κάποιος που θα λάβει μόλις το 25% συν μια ψήφο του αμερικανικού λαού. Τόσοι ψηφίζουν στις ΗΠΑ. Μόλις το 50% του εκλογικού Σώματος, δηλαδή... Οι υπόλοιποι, τα 32 εκατομμύρια των φτωχών και τα δεκάδες εκατομμύρια των απόκληρων δε χωρούν σε μια «δημοκρατία», στις εκλογές της οποίας αναμετράτε ο υποψήφιος της Κόκα - Κόλα με τον υποψήφιο της Πέπσι - Κόλα, όπως λέει ο διάσημος συγγραφέας Γκορ Βιντάλ. Επομένως, σε μια τέτοια «δημοκρατία», που το 25% των νέων δε γνωρίζει καν το όνομα των υποψηφίων (στοιχείο από τελευταία δημοσκόπηση), ακριβώς αυτές οι εκλογές αντιστοιχούν.
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Feeds
Ταξίδι στο Αιγαίο με τη βάρκα του ΝΑΤΟ
