Να πώς η άρχουσα τάξη θέλει να πείσει τους εργαζόμενους να καταγράφουν και να αξιολογούν, αν η - προεκλογική και μετεκλογική - δράση κάθε κόμματος λειτουργεί υπέρ ή κατά τους: «Θρίλερ και παρασκήνιο» για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, αποτυπώνουν τα δημοσιεύματα των αστικών ΜΜΕ. Διαπιστώνουν «ριζική ανανέωση» στις λίστες των υποψηφίων και προδιαγράφουν «αλλαγή κοινοβουλευτικού τοπίου». Ενώ, την ίδια ώρα, εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κάνουν κατάληψη σε αμέτρητες ώρες ραδιοτηλεοπτικού χρόνου, διαγκωνίζονται για το ποιος θα έχει περισσότερα «νέα ονόματα» ή πιο «καθαρά ψηφοδέλτια». Την ίδια ανάγκη τέτοιου τύπου ...ανανέωσης συμμερίζονται, με τον έναν ή άλλο τρόπο, κι άλλα κόμματα όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο ΛΑ.Ο.Σ., οι Οικολόγοι.

Ανησυχούν όλοι τους, επειδή ξέρουν ότι, στις 4 Οκτώβρη, οι εργάτες μπορούν και να καταδικάσουν τους ενόχους για τα προβλήματά τους, και να βαδίσουν ένα βήμα μπροστά «φωτίζοντας» την προοπτική για την ικανοποίηση των αναγκών τους. Αν, βέβαια, κρίνουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα και στηρίξουν το κόμμα της τάξης τους, το ΚΚΕ. Γι' αυτό και οι εκπρόσωποι και υπηρέτες του κεφαλαίου κάνουν ό,τι μπορούν για να κρύψουν πώς πραγματικά καθορίζεται ο φιλεργατικός ή αντεργατικός χαρακτήρας της πολιτικής. Στους νέους λένε: «Οι νεαροί πολιτικοί μπορούν να σας καταλάβουν καλύτερα». Στις γυναίκες: «Αναμφισβήτητα, μια γυναίκα υπουργός μπορεί να σας αντιπροσωπεύει καλύτερα». Ποτέ και κανείς τους δεν είπε και δε θα πει στον εργάτη και την εργάτρια ότι αυτό που καθορίζει το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό της πολιτικής είναι η τάξη την οποία υπηρετεί. Είναι τα ταξικά συμφέροντα, πάνω στην ικανοποίηση των οποίων είναι δομημένη πρώτα η οικονομία και έπειτα το υπόλοιπο εποικοδόμημα της εκάστοτε κοινωνίας.

Επειτα, όλα αυτά τα «λαμπερά» και «άφθαρτα» πρόσωπα, που παρουσιάστηκαν ή θα παρουσιαστούν τις επόμενες τρεις βδομάδες, τι έκαναν όταν πριν από λίγες μέρες στη Βουλή αποφάσιζαν η χώρα να γίνει ξέφραγο αμπέλι για το ΝΑΤΟ; Αλήθεια, εναντιώθηκαν ποτέ στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, των δασών, του ρεύματος, του νερού; Κατήγγειλαν, αντιπάλεψαν την πολιτική που είναι κομμένη και ραμμένη στην «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων και βαφτίζοντας «κόστος» τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων πετσοκόβει τα ΒΑΕ, καθηλώνει τα μεροκάματα, γενικεύει την «ελαστική» εργασία; Οχι βέβαια, αφού όλα τα παραπάνω είναι ένα μέρος μόνον από όσα υπαγορεύουν οι ανάγκες εκείνων που τα δικά τους κόμματα υπηρετούν: Της τάξης των εκμεταλλευτών, των αντιπάλων των εργατών.

Ανανέωση για τους εργάτες δε θα έρθει ούτε με τις «τολμηρές μεταρρυθμίσεις», ούτε με την «πράσινη οικονομία», ούτε με τις απατηλές ευχές «η ζωή να μπει πάνω απ' τα κέρδη». Η ανανέωση που οι εργάτες χρειάζονται προϋποθέτει ριζική αλλαγή πλεύσης, στροφή 180 μοιρών, την οποία πρέπει πρώτα απ' όλα να επιλέξουν οι ίδιοι οι εργάτες να κάνουν. Επιλέγοντας με βάση ό,τι έχει ανάγκη η δική τους τάξη. Πορεία που πρέπει να διανύσουν και βαδίζοντας προς την κάλπη. Ωστε να ρίξουν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ όσο πιο χαμηλά μπορούν και να ανεβάσουν το ΚΚΕ όσο πιο ψηλά γίνεται.