Δεν πέρασαν δύο χρόνια από τότε που η χώρα θρηνούσε και πάλι για καμένα δάση, κατεστραμμένο βιος, αλλά και αδικοχαμένες ανθρώπινες ζωές. Οι κυβερνητικές κορόνες περί συντονισμού του κρατικού μηχανισμού και δήθεν συμπαράστασης του κράτους στους πληγέντες, ξεστομίζονται εκ νέου, χωρίς ντροπή. Η πραγματικότητα, η τωρινή αλλά και αυτή του 2007, αρκεί για να διαψεύσει μεγαλόστομες κορόνες, αφού οι πληγές σχεδόν ποτέ δεν αποκαθίστανται, αντίθετα αποτελούν σκαλί για μεγαλύτερη καταστροφή στο περιβάλλον και στους εργαζόμενους.

Ηταν 66 οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους το φοβερό εκείνο καλοκαίρι του 2007. Ηταν και είναι ανυπολόγιστη η καταστροφή για τον φυσικό πλούτο, κυρίως της Πελοποννήσου, που χάθηκε, ανείπωτη η οργή για την κοροϊδία που συνεχίζεται. Μετά την καταστροφή, η Ηλεία μετρούσε 3.500 άστεγους, 2.000 κατεστραμμένα σπίτια και αποθήκες, περίπου 4 εκατομμύρια ελαιόδεντρα και 20.000 αιγοπρόβατα καμένα. Στη Μεσσηνία 113.000 στρέμματα στην περιοχή του Ταΰγετου έγιναν στάχτη. Στην Ανω Μεσσηνία, 53.000, στην περιοχή Μεταξάδας 7.000. Στο Δήμο Νέστορος 6.000, στο Δήμο Φιλιατρών 5.000, στους Γαργαλιάνους 1.000 στρέμματα. Στη Λακωνία κάηκαν περίπου 20.000 σε μήκος και 15.000 χιλιόμετρα από τον Πάρνωνα. Στην Εύβοια πάνω από 70.000 στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων έγιναν στάχτη. Κάηκαν σπίτια και γεωργικές καλλιέργειες.

Περίπου 70.000 στρέμματα πευκοδάσους και ελατοδάσους και πολλά σπίτια έγιναν στάχτη από την πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει έξω από τη Σπάρτη. Πεύκα και κουκουναριές κατέκαψε η φωτιά - για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια - στο καταπράσινο νησί της Σκιάθου, αφήνοντας πίσω της περίπου 3.000 στρέμματα καμένης γης, με περιοχές να εκκενώνονται. Για αρκετές μέρες φλεγόταν τους καλοκαιρινούς μήνες Ιούλη προς Αύγουστο ο Γράμμος, καίγοντας πεύκα, κέδρους και πουρνάρια σε δύσβατη περιοχή, με τις ανεπαρκείς δυνάμεις κατάσβεσης να παλεύουν σκληρά με τις φλόγες.

Φωτιά που ξεκίνησε ακριβώς δίπλα στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, στην παλιά εθνική οδό Αθηνών - Κορίνθου έφτασε σε απόσταση αναπνοής από τα διυλιστήρια της ΠΕΤΡΟΛΑ και από το εργοστάσιο πυρομαχικών της ΠΥΡΚΑΛ, αλλάζοντας τελευταία στιγμή κατεύθυνση. Στο χωριό Λάερμα της Ρόδου, συνολικά, κάηκαν 132.000 στρέμματα εκ των οποίων τα 80.000 ήταν δάση και δασικές εκτάσεις, μεταξύ αυτών το δάσος των Λαέρμων, βασικός βιότοπος πολλών ζώων, όπως των ελαφιών της Ρόδου. Η καταστροφική πυρκαγιά που έκαιγε για εφτά μέρες έκανε στάχτη 5.000 στρέμματα ελιές και 132 στρέμματα αμπέλια, ενώ κάηκαν πολλά ζώα κτηνοτρόφων της περιοχής.