Με ομολογημένο στόχο την «προσπάθεια αλλαγής στάσεως της κοινωνίας ως προς την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση» (ΤΕΕ), το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), όπου διεξάγεται ο κυβερνητικός «διάλογος» για το Λύκειο και το Εξεταστικό, συζήτησε για την αναβάθμιση της ΤΕΕ. Στις προθέσεις τους είναι όχι μόνο η διατήρηση του διπλού αντισότιμου σχολικού δικτύου (Λύκειο - ΤΕΕ), αλλά και η μαζικοποίηση της ΤΕΕ, δηλαδή ο εντονότερος ταξικός διαχωρισμός των μαθητών από τα 14 χρόνια και ο πολλαπλασιασμός αυτών που δε θα λαμβάνουν γενική μόρφωση μέχρι τα 18 τους χρόνια.

Το ΣΠΔΕ προτείνει «την καθιέρωση ενός ενιαίου τύπου Λυκείου Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης με εξασφάλιση ειδικοτήτων ανάλογα με την χωροταξική κατανομή». Δηλαδή, μιλάει για ένα τεχνικό Λύκειο με διαφορετικές ειδικότητες ανά περιοχή, με κριτήριο προφανώς τις ανάγκες των επιχειρήσεων. Με αυτόν τον τρόπο, το κεφάλαιο θα παρεμβαίνει στη συνείδηση της νεολαίας από νωρίς, διαμορφώνοντας κατά τα δικά του πρότυπα και με βάση τις δικές του ανάγκες τον ευέλικτο εργαζόμενο που χρειάζεται. Ετσι, ο μαθητής θα λαμβάνει εκείνες ακριβώς τις χρηστικές δεξιότητες που έχει ανάγκη το κεφάλαιο και ταυτόχρονα δε θα ολοκληρώνει τη γενική μόρφωση, δε θα αποκτά συνολική αντίληψη της θέσης του στην κοινωνία, παρά μόνο την αντιεπιστημονική αντίληψη ότι αυτός «δεν έπαιρνε τα γράμματα», ότι ήταν «καλύτερα να μάθει μια τέχνη» και τελικά... να είναι ευγνώμων στον εργοδότη που τον υπερεκμεταλλεύεται πετώντας του ένα ξεροκόμματο!

Το ΣΠΔΕ μιλάει για πιστοποίηση «επαγγελματικών προσόντων των αποφοίτων (σ.σ. της ΤΕΕ) σε συνδυασμό με τα προτεινόμενα από την ΕΕ επίπεδα αναγνώρισης». Πρόκειται για το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων, όπου κανένα πτυχίο δεν αποτελεί απόδειξη ικανότητας επαγγέλματος, ενώ αντίθετα την «πιστοποίηση» ασκούν διάφοροι φορείς κρίνοντας μια «σούπα» δεξιοτήτων και, τελικά, όχι μόνο τα επαγγελματικά προσόντα, αλλά και την ίδια την αξία της γνώσης την κρίνουν οι εργοδότες.

Ακόμα, το ΣΠΔΕ προτείνει «ενιαία μεταλυκειακή βαθμίδα τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης για την απόκτηση εξειδίκευσης σε διαφορετικά επίπεδα». Δηλαδή, αφού δε μιλάει για δημιουργία ενιαίου συστήματος δημόσιων και δωρεάν επαγγελματικών σχολών, έρχεται να βάλει κάτω από μια «ομπρέλα» μεταλυκειακής βαθμίδας κάθε ΙΕΚ, ΚΕΚ κλπ. που παρέχει επαγγελματική κατάρτιση, δίνοντάς του κύρος...