Τα αστικά πολιτικά κόμματα, με πρόσχημα τη διαφάνεια της πολιτικής ζωής του τόπου, την οποία ουδέποτε κατάφεραν για τα ίδια και ούτε μπορούν, αφού η πολιτική τους ταυτίζεται με τα μονοπώλια, παραβιάζοντας την κοινή λογική που επιμένει πως η διαφάνεια δεν επιβάλλεται με διατάγματα, δηλώνουν έτοιμα να νομοθετήσουν αυστηρό πλαίσιο για τα οικονομικά των κομμάτων, τα οποία λένε θα πρέπει να αντλούνται αποκλειστικά απ' τον κρατικό κορβανά. Βρίσκουν προς τούτο πρόθυμους υποστηρικτές και άλλα κόμματα, επίδοξους διαχειριστές ενός συστήματος που με τέτοιες μεθοδεύσεις επιδιώκει τον πλήρη και ολοκληρωτικό έλεγχο της δράσης όλων των πολιτικών κομμάτων και κατά προτίμηση και προτεραιότητα των ριζοσπαστικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, φυσικά του ΚΚΕ.

Η περιβόητη «εξυγίανση της πολιτικής ζωής» δεν είναι τίποτα άλλο παρά το άλλοθι για τη δημιουργία μιας ...«υγειονομικής ζώνης», απαλλαγμένης απ' το «μικρόβιο» της αντίστασης, της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της πάλης για την ανατροπή ενός συστήματος που όλα του τα γρανάζια πρέπει να δουλεύουν με τρόπο που να γιγαντώνουν τα κέρδη των λίγων σε βάρος των πολλών. Εκεί αποσκοπούν. Μπροστά στη διογκούμενη λαϊκή αγανάκτηση και στη φθορά του αστικού πολιτικού συστήματος σοφίζονται τεχνάσματα απ' τη μια για να παραπλανήσουν το λαό ότι τάχα κόβουν τα νήματα που συνδέουν την πλουτοκρατία με τα κόμματά της κι απ' την άλλη για να επιβάλουν φίμωτρο σε κάθε φορέα που αντιστέκεται, που μοχθεί για την εργατική λαϊκή εξουσία. Εν προκειμένω στο ΚΚΕ.

Ο λαός, όμως, γνωρίζει καλά απ' την πείρα του ότι κανένας νόμος, κανένας μηχανισμός ελέγχου δεν μπορεί να διαχωρίσει τα σιαμαία, την οικονομική και πολιτική εξουσία. Οτι τα κόμματα που με την πολιτική τους εκφράζουν και υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας αντικειμενικά θα είναι πάντα ευάλωτα και επιρρεπή στη διαφθορά, στην εξαγορά. Υπηρετώντας ένα σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, είναι τουλάχιστον υποκριτικό να εξανίστασαι για τα τρωκτικά που πολλαπλασιάζονται εντός του.

Γνωρίζουν όμως και όσοι απεργάζονται σχεδιασμούς σε βάρος του ΚΚΕ ότι χτυπούν λάθος πόρτα. Οχι μόνο γιατί το ΚΚΕ δεν είχε και δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με φαινόμενα σήψης, γιατί απλά η πολιτική του δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Αλλά και γιατί δεν ανταλλάσσει με τίποτα στον κόσμο τη μοναδική σχέση που ενενήντα χρόνια τώρα έχει χτίσει με το λαό αυτού του τόπου. Σχέση που του επέτρεψε σε κρίσιμες στιγμές να σταθεί όρθιο, σχέση που του επιτρέπει και σήμερα να εξασφαλίζει τους αναγκαίους για τη δράση του πόρους και να μην έχει εξαρτήσεις που θα έθεταν περιορισμούς σ' αυτήν. Αυτή του τη σχέση με το λαό δεν μπορεί κανείς να την αλλοιώσει, να την εξαφανίσει.

Ματαιοπονούν, λοιπόν. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να βάλει νερό στο κρασί του. Δεν πρόκειται να υποκύψει σε εκβιασμούς. Δεν πρόκειται να συναινέσει σε σχεδιασμούς συγκάλυψης των ακατάλυτων δεσμών των αστικών πολιτικών κομμάτων με την άρχουσα τάξη. Θα συνεχίσει να απευθύνεται πλατιά στο λαό για την οικονομική του ενίσχυση. Με τη βεβαιότητα ότι, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και αυτά που έρχονται η ανταπόκριση της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων θα είναι μεγάλη και γενναιόδωρη.