Παρατήρηση πρώτη: Ο μεν Τσουκάτος λέει ότι πήρε τα λεφτά από τη «Ζήμενς» και τα έδωσε στο ΠΑΣΟΚ. Το, δε, επίσημο ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι τα «μαύρα» αυτά λεφτά δεν μπήκαν στα ταμεία τους, αφού δεν έχουν εγγραφεί στα επίσημα βιβλία του κόμματος...

Επομένως, εφόσον ισχύει το πρώτο, αυτό δηλαδή που λέει ο Τσουκάτος, τότε είναι πασίδηλο ότι έχουμε την πρώτη επίσημη ομολογία στην ιστορία της διαπλοκής ότι ένα κόμμα, και μάλιστα όσο ήταν στην κυβέρνηση, ήταν μπλεγμένο σε «μίζες» και σε «λαδιές».

Στην δεύτερη περίπτωση, αν δηλαδή ο Τσουκάτος πήρε τα λεφτά και δεν τα πήγε στο κόμμα του, έχουμε μια επίσης φοβερή ομολογία, ότι δηλαδή, στο ΠΑΣΟΚ, πέραν του ότι τα στελέχη τους εμπλέκονταν σε επαφές με «μιζαδόρους», επιδίδονταν σε ένα ακόμα «σπορ»: Κλέβονταν και μεταξύ τους!

Ας αποφασίσουν οι ίδιοι, οι νυν, οι πρώην και οι επόμενοι του ΠΑΣΟΚ, ποιο από τα δύο είναι το χειρότερο...

*

Παρατήρηση δεύτερη: Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και η ΝΔ, προβάλλουν τον ίδιο ακριβώς ισχυρισμό: Λεφτά της «Ζήμενς» στα ταμεία των κομμάτων μας, λένε, δεν μπήκαν. Ποτέ, όμως, κανείς από το ΠΑΣΟΚ ή από τη ΝΔ δε διανοήθηκε να πει ότι λεφτά από τα ταμεία της «Ζήμενς» δεν μπήκαν στις τσέπες των στελεχών... των κομμάτων τους.

Από εδώ ακριβώς είναι που αρχίζει η επιχείρηση της απίθανης υποκρισίας, της άκρατης δημαγωγίας και της πλέον ξετσίπωτης γαλαζοπράσινης προσβολής της νοημοσύνης των πάντων: Πρέπει, λένε οι ινστρούχτορες της Ρηγίλλης και της Ιπποκράτους, όσοι τα «πιάσανε» από τη «Ζήμενς» να ελεγχθούν ως «πρόσωπα» (!) και όχι ως κομματικά, κυβερνητικά, ή κρατικά στελέχη και αξιωματούχοι! Αν δηλαδή ισχύουν τα όσα διακινεί ο Χριστοφοράκος, ότι δηλαδή «λάδωσε» μια ντουζίνα πρώην υπουργούς και κατέστησε «δωρολήπτες» περί τους 153 βουλευτές του δικομματισμού, αν διακινήθηκαν οι «μίζες» των 100 εκατομμυρίων σε «πράσινους» και σε «γαλάζιους», τότε θα πρέπει σε όλους αυτούς να αποδοθεί ψόγος επί... «προσωπικού» (!) καθότι ουδεμία ευθύνη φέρουν τα κόμματά τους, η πολιτική των κομμάτων τους, τα συμφέροντα που υπηρετούν τα κόμματά τους, η ταξική πυξίδα των κομμάτων τους, οι κεντρικές επιτροπές των κομμάτων τους, τα υπουργικά συμβούλια των κομμάτων τους, οι πρόεδροι των κομμάτων τους και οι πρωθυπουργοί των κομμάτων τους!

*

Με άλλα λόγια, αν ο Χριστοφοράκος πήγε και παρέδωσε το 1 εκατομμύριο στον Τσουκάτο, δεν πήγε στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ επειδή ο εν λόγω ήταν ο «στρατηγός» του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος δηλαδή που παράγγελνε τα C4i.

Δεν πήγε γιατί, ο Τσουκάτος ήταν το «δεξί χέρι» του τότε πρωθυπουργού και ο κομματικός «δερβέναγας» μιας κυβέρνησης που υπέγραφε τις «δουλειές» με τη «Ζήμενς».

Δεν πήγε, γιατί επί μια ολόκληρη οχταετία ο Τσουκάτος υπήρξε το «Νο 2» της επετηρίδας του «εκσυγχρονισμού», ο άνθρωπος που ο λόγος του «περνούσε», το άτομο που έλυνε και έδενε στους διαδρόμους της εξουσίας.

Οχι! Κατά πως μας τα λένε οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ (τα αντίστοιχα λένε της ΝΔ για τους δικούς τους), όταν ο Χριστοφοράκος πήγε - όπως ισχυρίζεται ο Τσουκάτος - και του παρέδωσε τα «μαύρα», δεν το έκανε προσβλέποντας σε κάτι το επιλήψιμο. Οταν πήγε εκεί, ο Χριστοφοράκος, δεν το έπραξε επειδή ο Τσουκάτος ήταν ο «ταμίας» του κόμματος που κυβερνούσε και - προς θεού! - δεν πήγε για να «πληρώσει», ώστε να υπάρξει όφελος για την εταιρεία του, το οποίο θα απέρρεε από τις παραπάνω ιδιότητες του Τσουκάτου.

Οχι! Πολύ απλά (αν) πήγε και (αν) άφησε το εκατομμύριο, το έκανε επειδή είχε «γοητευτεί» - ο Χριστοφοράκος - από την «προσωπικότητα», και μόνο, του Τσουκάτου...