Αποκλειστικά την ευθύνη στον ασφαλισμένο επιρρίπτει ο Αρειος Πάγος και όχι στις ασφαλιστικές εταιρίες που διατυπώνουν με ασάφεια τα ασφαλιστήρια συμβόλαια (τα λεγόμενα ψιλά γράμματα), ώστε να είναι ακατανόητα, με αποτέλεσμα να μην καταβάλουν αποζημιώσεις.

Το Α' Τμήμα του Αρείου Πάγου απέρριψε αίτηση αναίρεσης συγγενών φοιτητή που έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα. Ο φοιτητής είχε ομαδικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο που ανέφερε ότι καλύπτει τον ασφαλισμένο μόνο σε περίπτωση που ο θάνατος επέλθει σε απόσταση μεγαλύτερη των 35 χιλιομέτρων από τον τόπο μόνιμης διαμονής του. Είναι μια συνήθης μέθοδος των ασφαλιστικών εταιρειών να βάζουν τέτοιους όρους στα συμβόλαια για να αποφεύγουν την καταβολή των αποζημιώσεων.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου αναφέρει ότι «δεν είναι καταχρηστική» τέτοιου είδους ρήτρα. Στην απόφαση αναφέρεται ότι το ασφαλιστήριο είναι διατυπωμένο με τόση σαφήνεια «ώστε ο απρόσεκτος μεν ως προς την ενημέρωσή του, αλλά διαθέτοντας τη μέση αντίληψη κατά το σχηματισμό της δικαιοπρακτικής του βούλησης και απόφασης, καταναλωτής, να γνωρίζει από τη χρονική στιγμή της κατάρτισης της σύμβασης στην πραγματική τους έκταση, τα δικαιώματά του και τις συμβατικές δεσμεύσεις που αναλαμβάνει».

Είναι, βέβαια, γνωστό τοις πάσι ότι τα συμβόλαια όχι μόνο με τις ασφαλιστικές εταιρείες αλλά και τις τράπεζες διατυπώνονται επίτηδες με τέτοιο τρόπο, που θα πρέπει να είναι κανείς νομικός για να καταλάβει τι υπογράφει.