Η υλικοτεχνική υποδομή και οι τρέχουσες ανάγκες της Σχολής Καλών Τεχνών καλύπτονται οικονομικά με βάση την «εξίσωση» των οικονομικών μεγεθών του ΑΠΘ, όταν το ύψος των οικονομικών μεγεθών του ΑΠΘ είναι μέρος της πενιχρής «εξίσωσης» του κρατικού προϋπολογισμού για την Παιδεία. Ενα παράδειγμα: Τη χρονιά του 2008 από τον προϋπολογισμό της Σχολής Καλών Τεχνών, που ήταν 361.105 ευρώ, το Τμήμα Κινηματογράφου πήρε 27.948 ευρώ, όταν τόσο κοστίζει μόνο μία κινηματογραφική κάμερα!

Κτίρια εντελώς ακατάλληλα και ανθυγιεινές προκάτ αίθουσες, συνθέτουν την εικόνα της κτιριακής υποδομής της σχολής

Ο κοσμήτορας της Σχολής Καλών Τεχνών, Γ. Κατσάγγελος, στη συζήτησή του με τον «Ρ», εξήγησε ότι η ΣΚΤ του ΑΠΘ δημιουργήθηκε σταδιακά από το 1984 μέχρι σήμερα. Το 1984, όταν ιδρύθηκε το Εικαστικό, στεγάστηκε σε δύο διαμερίσματα του κέντρου στην Παύλου Μελά. Μετακινήθηκε στη συνέχεια στις προκάτ αμιαντοκατασκευές μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου, οι οποίες ήταν, τότε, μία λύση ανάγκης για να μπορέσει να στεγαστεί και το τρίτο έτος. Δυστυχώς, σήμερα, εξακολουθούν αυτές οι δηλητηριώδεις κατασκευές να στεγάζουν μέρος του Εικαστικού Τμήματος, και το Τμήμα Θεάτρου μέχρι προσφάτως. Σήμερα, το Εικαστικό στεγάζεται σε τρία διαφορετικά σημεία του νομού: Στα προκάτ στο κέντρο, στη Θέρμη στα ανατολικά του νομού, και σε ενοικιαζόμενους ορόφους παλιού καπνομάγαζου μαζί με το Τμήμα Κινηματογράφου στη Σταυρούπολη, δυτική συνοικία του Νομού Θεσσαλονίκης.

Το Τμήμα Κινηματογράφου στεγάζεται προσωρινά σε ενοικιαζόμενους ορόφους του καπνομάγαζου στη Σταυρούπολη απέναντι από την Καπναποθήκη, που έχει παραχωρηθεί από το υπουργείο Γεωργίας στο υπουργείο Παιδείας, με στόχο να διαμορφωθεί για στέγαση του Τμήματος Κινηματογράφου. Σχετικά με το κτιριακό του Τμ. Κινηματογράφου ο κοσμήτορας δήλωσε: «Το Τμήμα Κινηματογράφου ξεκίνησε θεωρώντας ότι θα μπορέσει το κτίριό του να το τελειώσει πολύ γρήγορα. Πράγμα που δεν κατέστη δυνατό, γιατί δεν υπήρχαν τα κονδύλια». Προσωρινά στεγάστηκε στο Μουσείο Κινηματογράφου και σε άλλους χώρους. Μετά πήρε το δεύτερο όροφο του καπνομάγαζου που νοικιάζουν στη Σταυρούπολη, αλλά δεν επαρκεί. Ο κοσμήτορας σχολίασε σχετικά: «Αυτό είναι ένα ακριβό κτίριο. Θέλει πολλά χρήματα για να φτιαχτεί. Ο κινηματογράφος είναι ίσως το πιο ακριβό από όλα. Φανταστείτε, χρειάζονται μεγάλα στούντιο, και τηλεοπτικά, και κινηματογραφικά. Ολα αυτά, οι μηχανές, τα φώτα, η συντήρηση, τα εμφανιστήρια είναι πάρα πολύ ακριβά πράγματα. Το να έχεις μία Σχολή Κινηματογράφου σημαίνει ότι έχεις έναν πάρα πολύ μεγάλο προϋπολογισμό να τη συντηρείς και να αγοράζεις καινούρια μηχανήματα συνέχεια. Και κάποια στιγμή να χρηματοδοτηθούν ανεξάρτητα. Πράγμα το οποίο δεν είναι εφικτό με τα δεδομένα που έχουμε. Πώς μπορεί με αυτά τα χρήματα να λειτουργήσει ένα Τμήμα τόσο απαιτητικό; Να μου πείτε κάνεις ένα Τμήμα και δεν έχεις προβλέψει όλα αυτά; Συμβαίνει συχνά. Ηταν ανάγκη να γίνει. Η Ελλάδα δεν είχε σχολή Κινηματογράφου σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Η Γιουγκοσλαβία είχε εδώ και 50 χρόνια. Αλλες χώρες το είχαν λύσει 80, 50 χρόνια πριν...». Και πρόσθεσε πως υπάρχουν μελέτες - πρότυπα, που δείχνουν τι ποσά χρειάζεται για να λειτουργήσει «ιδανικά» ένα τέτοιο Τμήμα.

Το Τμήμα Θεάτρου μέχρι πριν από λίγο καιρό στεγαζόταν στα προκάτ στο κέντρο και στον παλιό κινηματογράφο ΚΛΕΙΩ. Σήμερα στεγάζεται στο ΚΛΕΙΩ και σε ένα ενοικιαζόμενο κτίριο στην Ιωνος Δραγούμη μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά το ένα από το άλλο. Διαθέτει μόνο μία μικρή σκηνή θεάτρου στο ΚΛΕΙΩ. Το Μουσικών Σπουδών στεγάζεται στο κτίριο του πανεπιστημίου στη Θέρμη, δε διαθέτει, ωστόσο, ειδικές αίθουσες συναυλιών. Πέρα από τον κατακερματισμό των Τμημάτων της Σχολής Καλών Τεχνών και τον κατακερματισμό του κάθε Τμήματός της, αρκετοί χώροι δεν είναι ίσως οι πλέον κατάλληλοι από την άποψη ότι μπορεί να είναι πολύ παλιοί και όχι καλά συντηρημένοι, μη λειτουργικοί, ή πολύ μικρών διαστάσεων.

Η χωροθέτηση των Τμημάτων της Σχολής σε ένα χώρο κατά τρόπο ενιαίο είναι μία πολύ σημαντική έλλειψη, όπως επισήμανε ο κοσμήτορας της Σχολής. «Δεν μπορούμε να είμαστε μία σχολή που δεν έχει την υποδομή της. Γιατί η εκπαιδευτική διαδικασία υποβαθμίζεται με αυτόν τον τρόπο, αυτό είναι το σημαντικό. Δεν μπορεί ένας φοιτητής του Εικαστικού να πηγαίνει στη Θέρμη να κάνει το θεωρητικό του, να έρχεται στο κέντρο να πάει στη Βιβλιοθήκη, και να πάει στη Σταυρούπολη να κάνει Φωτογραφία και Γλυπτική. Αυτό το πράγμα θέλει μία μέρα για να μετακινηθείς. Δε γίνεται. Αρχίζει και μειώνεται η προσέλευση των φοιτητών, κι όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από τη μεγάλη απόσταση». Μας είπε, επίσης, ότι υπάρχει ενδεχόμενο από το Σεπτέμβρη να μεταφερθεί όλο το Εικαστικό Τμήμα σε ενοικιαζόμενα στη Θέρμη. Απώτερος στόχος του ΑΠΘ είναι όλα τα Τμήματα της Σχολής Καλών Τεχνών, πλην του Κινηματογράφου, να στεγαστούν στη Θέρμη (εκεί τώρα βρίσκεται μόνο το Μουσικών Σπουδών και μέρος του Εικαστικού). Στο ίδιο οικόπεδο με το Εικαστικό και το Μουσικό σχεδιάζουν να μεταφερθεί και το Τμήμα Θεάτρου. Ολα αυτά όμως είναι μόνο στα σχέδια, γιατί δεν έχουν δοθεί τα απαραίτητα χρήματα.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθούν και οι παρατηρήσεις φοιτητών της Σχολής Καλών Τεχνών σχετικά με τις ελλείψεις υλικοτεχνικής υποδομής καθώς αναγκάζονται αυτοί και οι οικογένειές τους να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Στο Εικαστικό μάς είπε μία φοιτήτρια ότι στο μάθημα της Ζωγραφικής για την αρχή του εξαμήνου, μόνο, έβαλε από την τσέπη της 300 ευρώ, και δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση. Μία άλλη φοιτήτρια από το Μουσικό μάς είπε ότι δεν έχουν μουσικά όργανα και χώρους μελέτης μουσικής. Στο Τμήμα Κινηματογράφου οι φοιτητές παίρνουν δάνεια για να κάνουν την πτυχιακή τους που είναι το γύρισμα ταινίας μικρού μήκους. Και, όπως είναι φυσικό, όλοι οι φοιτητές είναι εξοργισμένοι με το πρόβλημα των αποστάσεων.

Βλέποντας το πρόβλημα της Σχολής Καλών Τεχνών στο σύνολό του η Πανσπουδαστική ΚΣ απαιτεί χρηματοδότηση αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, αγώνα για δημόσια και δωρεάν ενιαία ανώτατη εκπαίδευση.

Ακόμη, προτείνει όλα τα Τμήματα της Σχολής Καλών Τεχνών, συμπεριλαμβανομένου και του Κινηματογράφου, να πάνε στη Θέρμη, με ανάλογες υποδομές που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες μιας τέτοιας σχολής. Η Καπναποθήκη της Σταυρούπολης να γίνει χώρος εκθέσεων, εκδηλώσεων, κτλ. της Σχολής Καλών Τεχνών. Μέχρι να ολοκληρωθεί το κτίριο όλης της Σχολής στη Θέρμη να ενοικιαστεί προσωρινά χώρος στο κέντρο της πόλης για τις ανάγκες που σήμερα καλύπτουν τα προκάτ και να μην ενοικιαστεί ο νέος χώρος στη Θέρμη, γιατί είναι ακατάλληλος.

Ως προς το περιεχόμενο της Σχολής η Πανσπουδαστική ΚΣ εκφράζει την αντίθεσή της στην καλλιέργεια της λογικής του ατομισμού στους νέους καλλιτέχνες. Του καλλιτέχνη που είναι απομονωμένος από την κοινωνία και τις «άτεχνες» μάζες. Του καλλιτέχνη με το «απολιτίκ» στιλ, που δεν εμπνέεται από την κοινωνική ανάγκη, για να δημιουργήσει, αλλά από την τέχνη για την ίδια την τέχνη (Art for Art's sake) δημιουργεί. Εκφράζει, επίσης, τη διαμαρτυρία της για τη νοοτροπία κάποιων διδασκόντων της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ να υποβαθμίζουν τους στρατευμένους καλλιτέχνες και το έργο τους. Για το ότι δε διδάσκονται τα κινήματα των καλλιτεχνών που εμπνεύστηκαν από την κοινωνική πραγματικότητα και τα λαϊκά κινήματα της εποχής, ενέπνευσαν και δίδαξαν με το έργο τους τις λαϊκές μάζες (βλ. Ρωσική Πρωτοπορία, το Θέατρο της Αντίστασης, στρατευμένα θεατρικά έργα στη χούντα και τη μεταπολίτευση, κτλ.). `Η όταν αυτά διδάσκονται τα απογυμνώνουν από τις συνθήκες μέσα στις οποίες δημιουργήθηκαν.