Στην Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, το Γενάρη του 1968, υπερίσχυσαν δεξιές οπορτουνιστικές δυνάμεις και εκλέχτηκε Γενικός Γραμματέας ο Α. Ντούμπτσεκ.

Ο Ντούμπτσεκ και οι οπορτουνιστές ενθάρρυναν τα αντεπαναστατικά και αντισοσιαλιστικά στοιχεία της χώρας. Τα συνθήματά τους της λεγόμενης «άνοιξης της Πράγας» για «εκδημοκρατισμό», για «νέο μοντέλο σοσιαλισμού» υποστηρίχτηκαν ανοιχτά από το διεθνή ιμπεριαλισμό. Οι οπορτουνιστές στην ηγεσία του κόμματος και του κράτους στήριξαν αντεπαναστατικές ενέργειες και την προετοιμασία πραξικοπήματος με στόχο την παλινόρθωση της αστικής εξουσίας. Τον Αύγουστο του 1968 η χώρα βρέθηκε στα πρόθυρα εμφύλιου πολέμου.

Τα γεγονότα αυτά γίνονται σήμερα αντικείμενο αντισοσιαλιστικής - αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, μέσο αξιοποίησης για την ενίσχυση του αντικομμουνισμού. Είναι γνωστό πως η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα όλα αυτά τα χρόνια έδωσε λυσσασμένη μάχη, όχι μόνο μέχρι την αντεπαναστατική νίκη και παλινόρθωση του καπιταλισμού στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, αλλά και μετά, με βασικό στόχο να νομιμοποιήσει στις συνειδήσεις των μαζών στον καπιταλιστικό κόσμο τη «θεωρία» ότι τα γεγονότα αυτά συνιστούσαν επέμβαση της ΕΣΣΔ στο εσωτερικό μιας χώρας και κατά του λαού της.

Είναι όμως έτσι; Η «θεωρία της επέμβασης» έχει στόχο την ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη που εκφράστηκε και από την ΕΣΣΔ για την αποτροπή των εγκλημάτων κατά των λαών αυτών. Με άλλα λόγια, είναι το ιδεολογικό επικάλυμμα της βίας της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στις συγκεκριμένες χώρες για την αποσταθεροποίηση και διάλυση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Ας ρίξουμε μια ματιά σε επίσημες δηλώσεις βασικών εκπροσώπων του ιμπεριαλισμού αλλά και στα επίσημα αστικά ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας:

Ο εμπειρογνώμονας προγραμματισμού του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και αργότερα σύμβουλος του Προέδρου Κάρτερ, Σ. Μπρεζίνσκι, δήλωνε τότε: «Η πιο επιθυμητή μορφή αλλαγής θα άρχιζε με μια εσωτερική φιλελευθεροποίηση των ανατολικοευρωπαϊκών κρατών. Η Ανατολική Ευρώπη με τους ιστορικούς δεσμούς της με τη Δύση και με τις προοδευτικότερες συνθήκες διαβίωσης πριν την κατάληψη της εξουσίας από τους κομμουνιστές, θα πραγματοποιήσει την αλλαγή αναμφισβήτητα γρηγορότερα από τη Ρωσία. Αυτό ισχύει κύρια για την Τσεχοσλοβακία και λιγότερο για την Ουγγαρία και την Πολωνία» (Μπρεζίνσκι: «Εναλλακτική λύση της διαίρεσης», Κολωνία, Δυτ. Βερολίνο, 1966, σελ. 179)⁶⁰.

Το Μάρτη του 1968 ο ακροδεξιός Βαυαρός πολιτικός Στράους, σε συνομιλία του με υψηλές προσωπικότητες του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, δήλωνε ότι αρχίζοντας από το 1968 οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Δυτικής Γερμανίας έκαναν μεγάλη δουλειά για να διασύρουν την καθοδήγηση του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας στα μάτια της τσεχοσλοβακικής κοινής γνώμης⁶¹.

Σύμφωνα με τη δήλωση του Στράους, ο δυτικός κόσμος έπρεπε λεπτά και επιδέξια να χρησιμοποιήσει όλα τα κανάλια της ιδεολογικής και οικονομικής επίδρασης για τη συνεχή εξασθένηση της επιρροής του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας από την ΕΣΣΔ. Για την επίτευξη αυτών των σκοπών αποφασίστηκε η διεξαγωγή ευρείας προπαγανδιστικής εκστρατείας για την απομάκρυνση από τις καθοδηγητικές θέσεις των κομμουνιστών που ήταν αφοσιωμένοι στην υπόθεση του σοσιαλισμού.

Σε ανάλογο μήκος κύματος είναι και οι δηλώσεις του εκπροσώπου του Κογκρέσου Τζον Σέιλερ: «Ο καιρός για την εξέγερση δεν ήρθε ακόμα. Δεν πρέπει να σπρώχνουμε το λαό της Τσεχοσλοβακίας σε ανοικτή επίθεση, αφού για την ώρα ο καιρός γι' αυτό δεν ωρίμασε ακόμα». Ωστόσο, ο Σέιλερ τόνιζε και πάλι ότι εκείνη η στιγμή θα ωριμάσει οπωσδήποτε⁶².

Ο αμερικανικός Τύπος είχε καταπιαστεί με την αναζήτηση διαφόρων μεθόδων «ενθάρρυνσης» της πορείας της Τσεχοσλοβακίας προς την αντισοσιαλιστική κατεύθυνση και σε πρώτη γραμμή, φυσικά με τη βοήθεια επιχορηγήσεων σε δολάρια.

Ο δυτικός Τύπος συνολικότερα στάθμιζε εξονυχιστικά τις πιθανότητες για απόσπαση της Τσεχοσλοβακίας από το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, ασχολούνταν με την ανοιχτή υποκίνηση των αντιδραστικών στοιχείων στη χώρα αυτή.

Η εφημερίδα «New York Times» έγραφε με θλίψη: «Δυστυχώς, ο πόλεμος στο Βιετνάμ και η λυπηρή κατάσταση του ισοζυγίου πληρωμών δε δίνουν στις ΗΠΑ τη δυνατότητα να παίξουν προσεχώς ξεχωριστό ρόλο για τη βοήθεια της Τσεχοσλοβακίας»⁶³.

Η «Wasington Daily News» σημείωνε: «Η Τσεχοσλοβακία αποσπάται από τη Μόσχα. Και οι ΗΠΑ θα ήθελαν να κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να βοηθήσουν αυτή τη χώρα να ξεφύγει από τη σοβιετική τροχιά»⁶⁴.

Το κυριότερο όργανο των αγγλικών μονοπωλίων, η εφημερίδα «Observer», στις 12 του Ιούλη 1968 συμβούλευε ανοιχτά τους Τσέχους και τους Σλοβάκους να «ξεκόψουν» από τη Μόσχα⁶⁵.

Και οι «Τimes» του Λονδίνου ονόμαζαν το αντεπαναστατικό προτσές στην Τσεχοσλοβακία «ένα από τα πιο αισιόδοξα κινήματα στον κομμουνιστικό κόσμο». Η εφημερίδα αυτή έγραφε ανοιχτά: «Αν οι Τσέχοι και οι Σλοβάκοι θέλουν να οικοδομήσουν μια περισσότερο ελεύθερη κοινωνία, είναι υποχρεωμένοι να αποσπαστούν από τη Μόσχα»⁶⁶.

Η παρισινή εφημερίδα «Le Monde», υποδείχνοντας τι πρέπει να κάνουν παραπέρα οι αντισοσιαλιστικές δυνάμεις στην Τσεχοσλοβακία, στις 5 του Αυγούστου δήλωνε ότι «η Τσεχοσλοβακία πρέπει να προσπαθήσει τώρα να προκαλέσει μέσα και έξω από την ΚΟΜΕΚΟΝ⁶⁷αναθεώρηση της ανταλλαγής εμπορευμάτων»⁶⁸.

Και η εφημερίδα «New York Times» υπέδειχνε ότι «η προσεχτική προσπάθεια αποχώρησης από τη σοβιετική οικονομική σφαίρα» πρέπει να αποτελέσει δεύτερο γύρο πάλης⁶⁹.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

(Το άρθρο βασίζεται σε κείμενο της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ που εκδόθηκε σε μπροσούρα από τη «Σύγχρονη Εποχή»)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

60. Ειδική Εκδοση του «Ριζοσπάστη», «Η ιμπεριαλιστική αντεπανάσταση» - Νοέμβρης 2001, σελ. 12.

61. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ 39 - 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».

62. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ 39 - 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».

63. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ 39 - 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».

64. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ 39 - 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».

65. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ 39 - 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».

66. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ 39 - 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».

67. «Συμβούλιο Οικονομικής Αλληλοβοήθειας», διακρατικός οικονομικός οργανισμός των σοσιαλιστικών χωρών που ιδρύθηκε με απόφαση οικονομικής σύσκεψης εκπροσώπων των Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Ρουμανίας , ΕΣΣΔ και Τσεχοσλοβακίας (5-8 του Γενάρη 1949). Στη συνέχεια προσχώρησαν η ΛΔ Γερμανίας, η Αλβανία και η Κούβα (Πηγή: Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια).

68. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ. 39, 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».

69. Αναδημοσίευση από το «Ριζοσπάστη» (14/09/03), άρθρου του περιοδικού «Λιτερατούρναγια Γκαζέτα» της Μόσχας, αρ. 39, 26 του Σεπτέμβρη 1968, με τίτλο: «Ποιος βρισκόταν πίσω από τις πλάτες της αντεπανάστασης;».