Ιδιαίτερη σημασία αποκτά φέτος το διήμερο εκδηλώσεων της ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για τη μετανάστευση, που πραγματοποιείται για 9η συνεχή χρονιά στο πάρκο ΦΙΞ στα Πατήσια, την Παρασκευή 3 και το Σάββατο 4 Ιούλη. Ιδιαίτερη σημασία έχει και το μήνυμα που εκπέμπεται όλα αυτά τα χρόνια από τις πολιτικές και πολιτιστικές αυτές εκδηλώσεις: Ελληνες και μετανάστες εργάτες ενωμένοι. Ταξική αλληλεγγύη και κοινή δράση ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Ετσι, με κεντρικό σύνθημα «Ελληνες και μετανάστες εργαζόμενοι μαζί στην πάλη για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος», και το φετινό διήμερο στο ΦΙΞ θα αξιοποιηθεί από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, ώστε να γίνει μια ουσιαστική παρέμβαση, να ανοίξει μια πιο διευρυμένη και βαθιά συζήτηση για το ζήτημα της μετανάστευσης και τα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ, για τις πραγματικές αιτίες του φαινομένου, τις υπεύθυνες πολιτικές, για τις θέσεις των άλλων κομμάτων, που κινούνται γύρω από την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ.

Γι' αυτό το σκοπό, σε όλο το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την πρώτη μέρα των εκδηλώσεων για τη μετανάστευση, γίνονται συσκέψεις με μετανάστες και Ελληνες όπου συζητιούνται οι θέσεις και οι προτάσεις του ΚΚΕ, καθημερινές εξορμήσεις σε τόπους δουλειάς και κατοικίας, θα ενταθούν οι παρεμβάσεις των ταξικών συνδικάτων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των εργαζομένων και για την οργάνωσή τους στα συνδικάτα, θα προγραμματιστούν εκδηλώσεις για τη μετανάστευση και σε άλλες περιοχές της Αθήνας, όπως στο Περιστέρι, στο Αιγάλεω, στο Γαλάτσι, στη Ν. Ιωνία.

Το ζήτημα των μεταναστών έχει αναγορευτεί αυτήν την περίοδο από την ΕΕ, την κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑ.Ο.Σ. σε κορυφαία προτεραιότητα. Καθημερινά εντείνονται τα μέτρα κατά των μεταναστών και προσφύγων. Την περασμένη Πέμπτη κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή τροπολογία άρθρων του Ν. 3386/2005. Μεταξύ άλλων, η διάρκεια φυλάκισης των αλλοδαπών για τους οποίους έχει εκδοθεί απόφαση απέλασης παρατείνεται από 3 μήνες, που είναι σήμερα, σε 6 ή και 12 μήνες. Η επίθεση κατά της μετανάστευσης και της προσφυγιάς θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα με πολλαπλούς στόχους:

-- Να φορτώσουν στους μετανάστες τις πολιτικές ευθύνες για τη χειροτέρευση της ζωής των Ελλήνων εργαζομένων, το βάθεμα της εκμετάλλευσης, την αφαίρεση δικαιωμάτων και ελευθεριών, τις συνέπειες από την οικονομική καπιταλιστική κρίση.

-- Να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους, τους νέους, τα λαϊκά στρώματα, στρέφοντας την προσοχή και το ενδιαφέρον τους στην αντιμετώπιση της μετανάστευσης, για να περάσουν πιο εύκολα τη νέα αντεργατική καταιγίδα που αποφάσισε πρόσφατα η ΕΕ.

-- Να πάρουν νέα αυταρχικά, κατασταλτικά μέτρα, τα οποία δε θα αφορούν κυρίως ή μόνο τους μετανάστες, δε θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Θα στρέφονται κατά του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για να το καθυποτάξουν, να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, να χτυπήσουν την προοπτική όξυνσης της ταξικής πάλης σε συνθήκες κρίσης.

-- Να φοβίσουν τους μετανάστες, ώστε να τους εκμεταλλεύονται περισσότερο. Κι όταν ένα τμήμα των εργαζομένων σκύβει το κεφάλι, αυτό έχει επίδραση σε όλη την εργατική τάξη.

-- Να χύσουν κι άλλο ρατσιστικό, εθνικιστικό δηλητήριο, που βολεύει το κεφάλαιο, κρύβει το ληστρικό, εκμεταλλευτικό και παρασιτικό χαρακτήρα του, διασπά την ενότητα της εργατικής τάξης, χτυπάει το εργατικό κίνημα.

-- Να προβάλουν τον ΛΑ.Ο.Σ. ως μπαμπούλα, λόγω του μίσους που καλλιεργεί για τους μετανάστες, για να φοβίσουν, να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους. Να προβάλουν τον ΛΑ.Ο.Σ. σαν το μόνο κόμμα που έχει αποτελεσματικές και άμεσες προτάσεις στο υπαρκτό αυτό πρόβλημα και τις ρατσιστικές, αντιδραστικές απόψεις που εκφράζει, σαν τη μόνη λύση, τη μόνη διέξοδο.

Το ΚΚΕ εδώ και χρόνια έχει αναδείξει το σοβαρό ζήτημα της μετανάστευσης. Από σκοπιά και προς όφελος όλων των εργαζομένων, όλων των ανθρώπων του μόχθου, ντόπιων και ξένων. Εχει πει ξεκάθαρα ότι η αντιμεταναστευτική πολιτική είναι αντεργατική, πρώτα και κύρια, πολιτική προσαρμοσμένη στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τμήματος της εργατικής τάξης που λέγεται μετανάστες. Η πολιτική κατά των μεταναστών ποτέ δεν στρέφεται μόνο ενάντια στους μετανάστες, πλήττει όλα τα λαϊκά στρώματα.

Αυτό επιβεβαιώνεται σήμερα, με την τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και την πληρώνουν τόσο οι αλλοδαποί, όσο και οι ντόπιοι. Το πρόβλημα θα μπορούσε να έχει περιοριστεί με συγκεκριμένα μέτρα και αποφάσεις, που προϋποθέτουν ανυπακοή στην ΕΕ, κάτι που ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι διατεθειμένοι να κάνουν. Αντίθετα, οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων άφηναν επίτηδες το πρόβλημα να διογκώνεται.

Αυτοί που με την πολιτική τους δημιούργησαν τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα ανάγκασαν εκατομμύρια ανθρώπους να ξεριζωθούν, δεν μπορεί τώρα να παρουσιάζονται ούτε ως θύματα, ούτε ως τιμητές, ούτε ως σωτήρες. Αυτοί που βομβάρδισαν το Αφγανιστάν, συμμετέχουν στην κατοχή του, δεν μπορεί να κλαψουρίζουν τώρα που «γέμισε η πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα Αφγανούς». Αυτοί που προκάλεσαν εμφύλιες συρράξεις στη Σομαλία, στο Σουδάν, πυροδότησαν φυλετικές συγκρούσεις σε μια σειρά αφρικανικές χώρες, δεν μπορεί να κλαψουρίζουν τώρα για «την εικόνα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας», για «το αίσχος του Εφετείου». Αυτοί που δεν επιτρέπουν στους μετανάστες που θέλουν να φύγουν σε άλλες χώρες της ΕΕ δεν μπορεί τώρα να παραπονιούνται για «το μεγάλο αριθμό λαθρομεταναστών στην Ελλάδα». Αυτοί που κρατάνε παράνομους χιλιάδες μετανάστες που ζουν και δουλεύουν χρόνια στην Ελλάδα λόγω των προϋποθέσεων που ζητάνε, δεν μπορεί να κλαψουρίζουν για «τη μαύρη εργασία, γιατί ρίχνουν τα μεροκάματα των Ελλήνων εργαζομένων και κλέβουν τις δουλειές». Αυτοί που δημιούργησαν τα γκέτο σε διάφορες περιοχές της Αθήνας, δεν επιτρέπεται να μιλούν τώρα για «το χάλι αυτών των περιοχών», για «την παραβατικότητα και την εγκληματικότητα».

Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, το πληρώνουν Ελληνες και μετανάστες. Κάποιος το δημιούργησε, όμως. Ο δημιουργός του δεν είναι ούτε οι Ελληνες ούτε οι μετανάστες, οι λαϊκοί άνθρωποι. Το δημιούργησε η πολιτική της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ. Των κομμάτων, που προτάσσουν την ΕΕ σαν μονόδρομο για τους λαούς. Το γέννησε και μετά το ανάθρεψε. Και τώρα προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους ότι με τις ίδιες πολιτικές που οδήγησαν στο αδιέξοδο, με αυτές θα βγούμε από το αδιέξοδο.