Τετάρτη 17 Ιούνη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Νόμος και τάξη βασιλεύει στα καμένα

«Σωθήκαμε επειδή είχαμε πισίνα» έλεγε μια κυρία στην κάμερα, κρύβοντας πως ακριβώς η πισίνα χτίστηκε εκεί που κάποτε ήτανε δάσος, ακριβώς έτσι περιμένουν κι άλλοι στην ουρά που θέλουν να έχουν στο διπλανό οικόπεδο - που κι αυτό ήτανε δάσος - πισίνα σαν τη δική της με θέα από το βουνό στη θάλασσα. Πράγματι πιστεύουν ορισμένοι ότι θα περιορίσουν τη φωτιά που «κόβει» οικόπεδα;

Γίνεται στην περιοχή που θα περάσει η νέα περιφερειακή του Υμηττού, στην περιοχή δηλαδή που εκτινάσσονται στα ύψη οι τιμές των οικοπέδων, να μην μπουν φωτιές; Δε γίνεται.

Τι λένε όσοι κλαίνε για τη φωτιά; Οτι ήταν συγκλονιστικό το θέαμα να φτάνει η φωτιά στις περιουσίες. Ακριβώς εκεί και το πρόβλημα. Τους είναι αδιάφορο το κάψιμο του βουνού. Τους καίει η περιουσία. Ομως, η περιουσία είναι που βάζει τη φωτιά. Ας το πούμε κι αλλιώς. Γη υπάρχει για να ζήσουν όλοι καλά και μέσα στο δάσος. Αλλά αυτό θέλει άλλο σχέδιο και ειδικά καμιά ιδιοκτησία στο δάσος. Εδώ, όμως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση που κάθε κορφή εμφανίζεται και ως ιδιόκτητη. Απ' τα πουλιά την αγόρασαν;

Για τη φωτιά πάντως τελικά φταίει η βροχή. Αφού έβρεχε δε χρειαζόταν πυροσβεστική ετοιμότητα. Αλλά κι αφού έβρεξε μεγάλωσαν τα χόρτα που μετά στέγνωσαν κι έγιναν καύσιμη ύλη. Σε κάθε περίπτωση φταίει το κουτόχορτο. Κι ακόμα περισσότερο φταίνε - κάποιος πρέπει να το πει - κι όλοι αυτοί που παρακαλάνε να φάνε κουτόχορτο.

Ετσι πέφτουνε σε αντιφάσεις. Την ίδια ακριβώς ώρα που μιλάνε για έλλειψη κράτους στις πυρκαγιές, οι ίδιοι εμφανίζονται να ζητάνε σα βασική αποστολή του κράτους το νόμο και την τάξη. Ωραία. Νόμιμα τα χρυσόβουλα που ορίζουν ιδιοκτήτες στο βουνό, απόλυτη τάξη βασιλεύει στο νεκρό τοπίο.

Πάμε γι' άλλα: Οι αναλύσεις των δημοσιολόγων της κεντροαριστεράς καταλήγουν στο συμπέρασμα πως για την ήττα τους φταίει η δεξιά που τους πήρε το πρόγραμμα. Οπότε ως αυτονόητο ζητάνε από το ΠΑΣΟΚ να δηλώσει ανοιχτά πως αυτό είναι το πρόγραμμά του. Κάτι που έχει ήδη κάνει το ΠΑΣΟΚ, αλλά πρέπει να το κάνει ακόμα πιο καθαρά.

Τι είναι αυτό που ζητάει η αστική τάξη; Οτι όποιος κι απ' τους δυο κι αν είναι αύριο στην κυβέρνηση πρέπει από σήμερα να είναι καθαρό ποια ακριβώς πολιτική θα εφαρμόσει, όχι σαν γενική διακήρυξη, αλλά συγκεκριμένα μέτρο το μέτρο. Για την αστική τάξη αυτό είναι κρίσιμο γιατί επιδρά στους κανόνες του ανταγωνισμού. Γιατί αφορά στις λεπτομέρειες των όρων που θα συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη.

Περνάει ασχολίαστο αλλά είναι γεγονός. Αύριο, Πέμπτη, όλοι μαζί συζητάνε στη σύνοδο κορυφής στην ΕΕ ένα πλάνο για τα εργασιακά που αφορά ακριβώς στο βαθμό εκμετάλλευσης. Συζητάνε επίσης το μεταναστευτικό που επίσης αφορά στο βαθμό εκμετάλλευσης. Και συζητάνε επίσης κρίσιμα γεωπολιτικά ζητήματα. Πώς δηλαδή όλοι μαζί θα συνεχίσουν τις επεμβάσεις στα καυτά σημεία της ευρύτερης γειτονιάς μας, εκεί όπου παίζεται το παιχνίδι της ενέργειας και υπάρχουν οι δρόμοι του εμπορίου.

Γι' αυτά δε γίνεται καμιά κουβέντα στα μέσα ενημέρωσης (με μοναδική εξαίρεση εδώ και μια βδομάδα τον «Ριζοσπάστη»). Οι ιδιοκτήτες των μέσων ενημέρωσης καθόρισαν σαν ατζέντα γύρω από την οποία θα γίνεται η δημόσια συζήτηση το θέμα των μεταναστών κι αυτό με όρους ρατσισμού για να ενισχύσουν την ακροδεξιά στροφή. Καθόρισαν σαν ατζέντα το θέμα της δημόσιας ασφάλειας επίσης για να ενισχύσουν το κράτος της καταστολής. Και τώρα ζητάνε συνολικά η ατζέντα της πολιτικής ζωής να μετατοπιστεί όλη πιο δεξιά για να δικαιωθεί η ...αριστερή στροφή!

Κράτα την επισήμανση Παπαχελά: Νόμος και τάξη είναι ο ρόλος του κράτους. Αρα κρίσιμο ποιος φτιάχνει τους νόμους, ποια τάξη, και άρα για ποια τάξη να επιβληθεί η τάξη. Οπως και του Πρετεντέρη ότι η ατζέντα Καρατζαφέρη είναι η καθημερινότητα του πολίτη. `Η μιλάνε για άλλες κοινωνίες, ή επειδή έτσι θέλουν την κοινωνία έτσι και διαμορφώνουν τη συνείδησή της.

Που σημαίνει ότι στο επόμενο διάστημα θα δούμε κι άλλα τέτοιας κατασκευής γεγονότα να ενισχύσουν αυτήν την ατζέντα. Κι απ' αυτή τη σκοπιά και ο «Δεκέμβρης» δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται αθώα ως κάτι τυχαίο... Ειδικά όταν τον επικαλούνται ως κρίσιμη στιγμή για τη στροφή επί δεξιά.

Ασχετο: Οι εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι δική τους υπόθεση. Σε μας μένει μόνο να θυμόμαστε τι μας έλεγαν όσοι παρουσίαζαν αυτό το θίασο σαν την ελπίδα. Γνωρίζοντας πως κι αύριο αλλάζοντας θεατρίνους πάλι σαν ελπίδα θα μας τους παρουσιάσουν. Γιατί ο θίασος έχει ακόμα ανεκτέλεστη την αποστολή...


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ