Τετάρτη 17 Ιούνη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 13
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Φοβούνται το δίκιο του λαού

Να μην περάσει ο αντικομμουνισμός των Μαραντζίδηδων

Τέτοιας ποιότητας είναι πλήθος καθηγητών που διδάσκουν τα παιδιά μας στα αμφιθέατρα. Σαν τον Ν. Μαραντζίδη του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Τέτοιας ποιότητας καθηγητών μελετάνε τα συγγράμματα οι νέες γενιές, για να αποκτήσουν, υποτίθεται, επιστημονική συγκρότηση, δηλαδή για να βγούνε τούβλα και αντιδραστικοί. Τους τέτοιας ποιότητας καθηγητές, λοιπόν, που φιλοδοξούν να διαπρέψουν στο ρόλο του επαγγελματία αντικομμουνιστή, πρέπει οι κομμουνιστές, οι αξιοπρεπείς φοιτητές και καθηγητές να τους αντιμετωπίσουν όπως τους αξίζει και όπως είναι: Αντιεπιστημονικοί, χυδαίοι, εμπαθείς. Δε χρειάζεται να είναι κάποιος υποχρεωτικά κομμουνιστής, για να αντικρούσει και να αποβάλει τον αντικομμουνισμό. Και δεν είναι ελεύθερη διακίνηση ιδεών το ψέμα και ο οχετός.

Αν, βεβαίως, επρόκειτο μόνο για έναν Μαραντζίδη, δεν άξιζε να τον αντιμετωπίσει καθένας παρά μόνο με τον τρόπο που του αξίζει, την περιφρόνηση. Πρόκειται όμως για τους Μαραντζίδηδες, που βρίθουν στα επιστημονικά ιδρύματα πολυλογούντες και επιτιθέμενοι στο μυαλό των νέων γενεών.

Τι έκανε και πάλι ο Ν. Μαραντζίδης; Με άρθρο του στο ΒΗΜΑ (7/6/2009) καλεί επί της ουσίας σε δίωξη του ΚΚΕ! Μέτωπο το ονομάζει, αλλά δίωξη εννοεί και με τον τρόπο του το γράφει: «οι Δημοκρατίες οφείλουν να είναι σταθερά και όχι επιλεκτικά ευαίσθητες απέναντι σε κάθε είδους άκρο, είτε αυτό είναι της Δεξιάς είτε της άκρας Αριστεράς (...) Η ιδεολογική ατζέντα, όμως, του δεξιού ή αριστερού εθνο-λαϊκισμού μπορεί να αποτελέσει απειλή για τη δημοκρατική συνοχή της κοινωνίας μας...»!

Και τα γράφει αυτά, συνεπαρμένος από την αντικομμουνιστική επίθεση που ζούμε εδώ και καιρό, που ο ίδιος την ονομάζει «συζήτηση» (sic) «που άνοιξε ο κ. Πάγκαλος»!

Την επίθεση κατά του ΚΚΕ, που είναι στρατηγική της άρχουσας τάξης, ο Μαραντζίδης την ονομάζει «συζήτηση, που άνοιξε ο κ. Πάγκαλος», ας ήταν η βρώμικη επίθεση της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο ενός προσώπου της.

Και βάζει στο ίδιο τσουβάλι το ΚΚΕ με τον ΛΑ.Ο.Σ., συνεπαρμένος από τον οχετό του διεθνούς αντικομμουνισμού, την ταύτιση του κομμουνισμού με το φασισμό!

Γράφει στη συνέχεια: «Η επανασταλινοποίηση του ΚΚΕ, τα τελευταία χρόνια, επανέθεσε θέματα που έπρεπε να είχαν απασχολήσει προ καιρού το πολιτικό σύστημα»! Διότι, το ΚΚΕ δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται «... ωσάν να είναι τυπικό κοινοβουλευτικό κόμμα»! Με άλλα λόγια: Πάρτε μέτρα εναντίον του ΚΚΕ!

Γιατί; Δεν πέθανε ο κομμουνισμός, όπως λένε, πρώτος στους πρώτους ο Μαραντζίδης;

Γιατί να παρθούν μέτρα κατά του ΚΚΕ; Τι φοβούνται, από τη στιγμή που, όπως γράφει, «οι απόψεις του και ο κρατισμός του έχουν καταδικαστεί παγκοσμίως σε μαρασμό»;

Φοβούνται το δίκιο, φοβούνται τη γραμμή στην οποία κινείται το ΚΚΕ, «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», τη γραμμή «με τα μονοπώλια ή με το λαό», την πάλη για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία. Χαρακτηρίζουν το ΚΚΕ αντιδημοκρατικό, επειδή αντιπαλεύει το σάπιο πολιτικό τους σύστημα με στόχο να το ανατρέψει. Θέλουν μια πολυφωνική μονοφωνία, δηλαδή πολλά όργανα που λαλούν ένα σκοπό, για τον ίδιο σκοπό: Την καπιταλιστική κυριαρχία και την αστική εξουσία.

Τους ανησυχεί ο γενικός πολιτικός ρόλος του ΚΚΕ, το κύρος του, το ηθικό του ανάστημα. Τους ανησυχεί το γεγονός ότι οι κομμουνιστές αντέδρασαν και ματαίωσαν αντικομμουνιστική εκδήλωση με ομιλητή τον Κουρτουά.1 Οτι δεν έκαναν την πάπια όταν μαθητής αποβαλλόταν από σχολείο της Πετρούπολης, επειδή τόλμησε (!) να βάλει στη θέση της καθηγήτρια που έλεγε τα ψέματα της ύλης για την ιστορία. Πού θα πάμε έτσι, σου λένε...

Φοβούνται αυτό που ο ίδιος ο Μαραντζίδης γράφει στο παραπάνω άρθρο: Μήπως αυτές οι απόψεις «γίνουν κυρίαρχες πολιτικές και ιδεολογικές γραμμές»!

Ιδού το πρόβλημα!... Επομένως, επίθεση κατά του ΚΚΕ! Οχι με βάση τα προγράμματα των κομμάτων, όχι με βάση τη θέση τους για το ένα ή το άλλο ζήτημα, όχι! Σε αυτά δεν αντέχουν, αδυνατούν. Υποδηλώνουν έτσι την ανεπάρκεια και το πεπερασμένο της ιδεολογίας τους. Γι' αυτό, λοιπόν, η επίθεση κατά του ΚΚΕ πρέπει να γίνει με τη λάσπη, με την ιδεολογική τρομοκρατία των μαζών, με τη διαστρέβλωση της Ιστορίας, με το κυνήγι της γνώσης, με τον γκαιμπελισμό. Αυτή είναι η ηθική ποιότητα των ιδεολογικών εκπροσώπων της πλουτοκρατίας και των εκπροσώπων της ιστοριογραφίας της, όπως ο Μαραντζίδης και οι παρέες του.

Και το πιο ...ειδυλλιακό είναι ότι του Μαραντζίδη δεν του φτάνει ο αντικομμουνισμός του ΠΑΣΟΚ! Θέλει περισσότερον!...

Ετσι, λοιπόν, ο παραπάνω αναμασάει όσα ζήσαμε μέχρι και την ημέρα των εκλογών και συνεχίζουμε να ζούμε διά στόματος Καρατζαφέρη μετά τις εκλογές: Τα οικονομικά του ΚΚΕ. Επί της ουσίας, ο Μαραντζίδης επαναφέρει τα της παλαιότερης περιόδου ασφαλίτικα: Τα ρούβλια της Μόσχας! Γράφει:

«Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: κανένα ελληνικό πολιτικό κόμμα από τον εμφύλιο μέχρι και το 1974, τουλάχιστον, δεν εξαρτήθηκε πολιτικά και υλικά με τόσο συστηματικό τρόπο από εξωτερικές δυνάμεις όσο το ΚΚΕ. (...) πολλοί μιλούσαν για τις επιχειρήσεις που είχε το ίδιο το ΚΚΕ... Και εδώ η συζήτηση δεν μπορεί να σταματάει στη νομιμότητα. Το νόμιμο δεν είναι πάντοτε και ηθικό. Τα κόμματα χρηματοδοτούνται από τους φόρους του ελληνικού λαού για να είναι εκφραστές του συνόλου των πολιτών (...) Αν τα κόμματα μπορούν να έχουν επιχειρηματικές δραστηριότητες, για ποιον λόγο πρέπει να πληρώνουν οι πολίτες για να χρηματοδοτούνται αυτά;». Επιχειρηματολογία Γεωργαλά, παρότι εκείνου ήταν υψηλότερων προδιαγραφών...

1. Για το διεθνισμό του, στις αρχές και τις αξίες του οποίου το ΚΚΕ έμεινε και μένει σταθερό, δε θα απολογηθεί σε κανένα δούλο ούτε στ' αφεντικά του. Εχει χυθεί πολύ αίμα και δε σκοπεύουμε να εξηγήσουμε το ελάχιστο στους Μαραντζίδηδες.

Το ΚΚΕ είναι περήφανο για την αλληλεγγύη που έδωσε και πήρε. Είναι περήφανο για την αλληλεγγύη που δίνει και παίρνει και σήμερα. Αν δεν το έκανε αυτό, δε θα ήταν κομμουνιστικό κόμμα, θα ήταν σαν τα μούτρα τους.

Ταξική αλληλεγγύη έχουν μεταξύ τους και τα αστικά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα όπου Γης. Δικαίωμά τους και ταξική ανάγκη τους.

Δικαίωμα και του ΚΚΕ να συνάπτει τις δικές του συμμαχίες. Ενενήντα χρόνια αυτό κάνει. Και θα συνεχίσει.

2. Δύναμη του ΚΚΕ είναι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Κι αυτές οι κοινωνικές δυνάμεις, όχι μόνο δε δυσφορούν, αλλά ενισχύουν το ΚΚΕ όσο μπορούν, ακόμα και πολλοί που δεν το ψηφίζουν. Ο «Ριζοσπάστης» έβγαινε επί χρόνια μέσα από κατακόμβες. Τίποτα δεν στάθηκε ικανό να τον σταματήσει. Δεν αρέσει, βέβαια, που έχει το τυπογραφείο του. Λοιπόν, ας το ακούσουν ακόμα μία φορά: Το ΚΚΕ δεν έχει την όποια επιχείρηση για να θησαυρίζουν κάποιοι (αλλού ας κοιτάξει για νεόπλουτους ο Μαραντζίδης). Την έχει για να κάνει πιο ισχυρή την πάλη του για την κατάργηση συμπασών των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, για την καθημερινή πάλη του κατά των δήθεν εκσυγχρονισμών που υπερασπίζονται οι Μαραντζίδηδες, δηλαδή τη φτώχεια, σύνταξη στα 70, πνευματική καχεξία κ.ά. Αυτά γίνονται νόμιμα, αλλά δεν είναι ηθικά. Δεν μπορεί, βεβαίως, να είναι ούτε νόμιμα (και δεν είναι) στη συνείδηση του ΚΚΕ, στη συνείδηση του πραγματικά εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Αλλά το θράσος δεν έχει όρια. Ο Μαραντζίδης γράφει τα παραπάνω τη στιγμή που έχει βρωμίσει ο τόπος από την μπόχα των σκανδάλων που το ΠΑΣΟΚ είναι βουτηγμένο μέχρι και τις τρίχες της κεφαλής, μαζί με τη ΝΔ. Πέρα, βεβαίως, από το κύριο: Οτι η σοσιαλδημοκρατία, χωμένη σε βαθιά ιδεολογική κρίση, ακόμα περισσότερο απ' ό,τι στο βαθύ παρελθόν ξεσαλώνει στη στήριξη και επιβολή της εκμετάλλευσης των λαϊκών μαζών, οργανώνει σφαγές λαών μαζί με τις ΗΠΑ, είναι συνυπεύθυνη για τα εκατομμύρια των ανέργων, των αστέγων, των οικονομικών μεταναστών, των νεκρών από την πείνα παιδιών.

Ενα τελευταίο, για την ώρα: Το ΠΑΣΟΚ, παρά τις επιμέρους διαφορές του με τον ΛΑ.Ο.Σ., βρίσκεται μαζί του στην ίδια όχθη. Στην όχθη της ρότας των μονοπωλίων, μαζί με τη ΝΔ και όλα τα κόμματα της ΕΕ. Ο ΛΑ.Ο.Σ. λειτούργησε μαζί με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, στις προβοκάτσιες κατά του ΚΚΕ, στον αντικομμουνισμό. Ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι το μακρύτερο χέρι της άρχουσας τάξης στη βρώμικη επίθεση κατά του ΚΚΕ. Επομένως, τα περί «δύο άκρων», που αναφέρει ο Μαραντζίδης, έχουν τόση σχέση με την πραγματικότητα, όση σχέση έχει με το σοσιαλισμό ο ίδιος και η σοσιαλδημοκρατία του.

1. Κουρτουά: Ο επικεφαλής ομάδας συγγραφέων της «Μαύρης Βίβλου του Κομμουνισμού», ενός αντικομμουνιστικού βιβλίου - λίβελλου. Τον Κουρτουά είχαν καλέσει να μιλήσει σε αντικομμουνιστική εκδήλωση που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας τον Ιούνη του 2004.


Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ