Με αφορμή ένα πραγματικά εξοργιστικό γεγονός, το θάνατο ενός ακόμα εργάτη, η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ ξεδιπλώνει το σύνολο της άσφαιρης τακτικής της. Μιλάει για κακούς διευθυντές και δε λέει κουβέντα για τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας και της απελευθέρωσης, την οποία υπηρετούν διαχρονικά - ανεξάρτητα από επιμέρους και δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις - τόσο η κυβέρνηση και οι διορισμένοι διευθυντάδες στη ΔΕΗ και τις άλλες πρώην ΔΕΚΟ, όσο και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, όπως αυτή της ΓΕΝΟΠ. Βασικός πυλώνας της ανταγωνιστικότητας και της απελευθέρωσης είναι η μείωση του «εργατικού κόστους», που καταγγέλλει η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Από κει ξεκινάνε οι ελλείψεις, η εντατικοποίηση, συνέπεια των οποίων είναι και οι θάνατοι εργαζομένων. Οσο για τις συνθήκες δουλειάς, σωστά η πλειοψηφία αναφέρεται στους εργολάβους. Κρύβει όμως το γεγονός ότι τους εργαζόμενους σ' αυτά τα συνεργεία, ούτε στα σωματεία - μέλη της τους εγγράφει, ούτε δέχεται στη δύναμή της κλαδικά σωματεία που έχουν εγγράψει και συμβασιούχους, όπως έγινε με το Συνδικάτο Ηλεκτροενέργειας της Δυτικής Μακεδονίας. Κενή περιεχομένου επομένως η καταγγελία της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, αφού η πλειοψηφία της (ανήκει στην ΠΑΣΚΕ) αποτελεί μέρος του προβλήματος που θα μεγαλώνει όσο οι εργαζόμενοι δε βάζουν φρένο με τον ταξικό τους αγώνα στην πολιτική της απελευθέρωσης, την οποία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν συναποφασίσει στο πλαίσιο της ΕΕ.