Πορευτήκαμε πάνω σε ματωμένα χνάρια υπό τη σκιά ροπαλοφόρων τραμπούκων, παρακρατικών και παρανοϊκών οδηγών τρικύκλων. Τόπος θανάτου ο τόπος ειρήνης.

Κραυγές ολέθρου, το αλάλαγμα της χαράς. Συνεχίζουμε και θα συνεχίζουμε ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες, όπου έχουμε ταχθεί υπηρετώντας το μέγα πρόσταγμα της ειρήνης.

Τα τηλεοπτικά κανάλια μοστράρουν το χαβαλέ με φτηνιάρικη μουσική και ευτελή προγράμματα. Τον πόλεμο, τη σκανδαλολογία, την κρίση, την αρρώστια, την απειλή της συντριβής στην είδηση. Τρομοκρατία και αλάφιασμα του πολίτη με σαδομαζοχιστικές ενέσεις παραφροσύνης.

Τι κι αν το βουερό μελίσσι με σημαίες και λάβαρα της Αντίστασης, με το κόκκινο γαρούφαλο στο πέτο, τα πολύχρωμα πανό του Αγώνα, περνά με υψωμένες τις γροθιές από τη δύναμη και το πάθος, υποκλινόμενο στα χειροκροτήματα και τις ζητωκραυγές των περαστικών και των πλημμυρισμένων από κόσμο πεζοδρομίων.

Πάχνες μνήμης χαμένων συντρόφων. Θα ακουστεί το μήνυμα της ειρήνης στους πέρα λόφους, στις καρδιές και τις συνειδήσεις των ανθρώπων.

Οχι στον πόλεμο. Ποτέ πια Χιροσίμα και Ναγκασάκι... Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη, Γιουγκοσλαβία.

Προσκυνούμε τον πόνο του λαού στους τόπους θυσίας τους. Καλάβρυτα, Δίστομο, Κάνδανος, Καισαριανή, Χαϊδάρι, Κοκκινιά...