Σάββατο 28 Οχτώβρη 2000 - Κυριακή 29 Οχτώβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«ΔΙΑΠΛΟΚΗ»
(Να) γίνεται όπως στο... Αμέρικα!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο διάσημος συγγραφέας, ο, Γκορ Βιντάλ, κλήθηκε πρόσφατα να σχολιάσει το χαρακτήρα των εκλογών που διεξάγονται την επόμενη Κυριακή στις ΗΠΑ:

«Οι Αμερικανοί καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στο κόμμα της Κόκα-Κόλα και σε εκείνο της Πέπσι-Κόλα», απάντησε... Ας βάλουμε «ένα το κρατούμενο» στη συγκεκριμένη προσέγγιση και πάμε παρακάτω.

Εκεί, στο παρακάτω, θα βρούμε μια δεύτερη προσέγγιση. Πρόκειται για μια σοφή ρήση, επιφανειακά άσχετη με την προηγούμενη του Βιντάλ, αλλά τίποτα δεν είναι άσχετο στο... «διαπλεκόμενο» τούτο κόσμο:

«Οι ιδιοφυΐες έχουν όρια - λέει ο ανώνυμος σοφός μας, για να συμπληρώσει όλο απογοήτευση ότι - αντίθετα με την ιδιοφυία, η ανοησία δε γνωρίζει από τέτοιου είδους αναπηρίες»...

Λογικό το ερώτημα: Τι άραγε να συνδέει το καθοριζόμενο από τις πολυεθνικές αμερικανικό πολιτικό σύστημα με την άνευ ορίων ανοησία και κυρίως με την άνευ ορίων διοχέτευσή της στις λαϊκές μάζες με τη μορφή - συνήθως - της «στιβαρής ανάλυσης»; Αν θέλετε μια πρώτη απάντηση, δεν έχετε παρά να παρακολουθήσετε τους εγχώριους «Ρομπέν των Δασών», που όσο πάει και πολλαπλασιάζονται.

Μιλάμε για τους αυτόκλητους «σταυροφόρους» κατά της αδιαφάνειας στο δημόσιο βίο (!), που τώρα, μετά τα «κότερα», τους Σαλαλέδες, τους Ροκόφυλλους κλπ, τώρα δηλαδή που δεν κρύβεται με τίποτα «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο», βγαίνουν στα κανάλια (σσ: τα κανάλια εκείνων που κυβερνούν τον τόπο!) και προτείνουν σαν «οριστική λύση» στο πρόβλημα της «διαπλοκής» να ακολουθήσουμε - όπως λένε με πάθος - το αμερικανικό μοντέλο... Μιλούν, δε, γεμάτοι λατρεία, για τους «αντιμονοπωλιακούς νόμους» των ΗΠΑ, που εξασφαλίζουν τη «διαφάνεια» στο εκεί πολιτικό σύστημα!

Με «πυξίδα» τον Γκορ και τον Μπους...

Φυσικά οι μεταφορείς της παραπάνω θεωρίας μόνο κουτοί δεν είναι. Απλώς εκείνο που θέλουν είναι, στο όνομα του... «εκσυγχρονισμού», να μεταλλάξουν το λαό. Τους ενοχλεί που σήμερα στην Ελλάδα παραμένει ενοχοποιημένη η απροσχημάτιστη υποταγή του αστικού πολιτικού κόσμου στην ολιγαρχία, θέλουν η σχέση τους με την πλουτοκρατία να πάψει εξεγείρει τα λαϊκά αντανακλαστικά. «Αυτή είναι η ελεύθερη αγορά και δεν αλλάζει», δηλώνουν. Επομένως, γιατί να ψάχνουμε ποιος λιάζεται στα κότερα και ποιος ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Ας γίνονται οι δουλιές «φόρα - παρτίδα» και όποιος έχει τα περισσότερα κερδίζει... Ιδού η «προτασή τους». Οπως γίνεται και στο Αμέρικα, δηλαδή.

Τι γίνεται, όμως, στο Αμέρικα; Θα το κάνουμε και δω... «αμέρικαν μπαρ», που έλεγε και ο αείμνηστος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος; Αντί άλλης απάντησης δεν έχει παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στα οικονομικά των υποψηφίων για τις προεδρικές εκλογές. Εχουμε και λέμε:

  • Ο κ. Γκορ έχει μέχρι τώρα αντλήσει, για την εκστρατεία του, 42 εκατ. δολάρια που προέρχονται απευθείας από «ιδιώτες», αφού τα υπόλοιπα οι εταιρίες τα «ξεπλένουν» μέσω των κρατικών οδών χρηματοδότησης των υποψηφίων. Ανάμεσα στους καθόλου «τυχαίους» χρηματοδότες του είναι οι εταιρίες υψηλής τεχνολογίας και πληροφορικής (2,2 εκατ. δολάρια), οι κατασκευαστικές εταιρίες (1 εκατ. δολάρια), ενώ μεταξύ των 5 μεγαλύτερων χρηματοδοτών του, με εισφορές άνω των 10 εκατ. δολαρίων, ανήκουν οι χρηματιστικές εταιρίες, οι εταιρίες ακινήτων, οι ασφαλιστικές και οι μεγάλες δικηγορικές φίρμες που αναλαμβάνουν τις υποθέσεις των πολυεθνικών, και που ενδιαφέρονται εξ επαγγέλματος (οι φίρμες) για τους επικείμενους νόμους...
  • Μη νομίσετε, πάντως, πως όσοι «τα χώνουν» στον Γκορ αδιαφορούν για τον Μπους. Ισα - ίσα! Οι ίδιοι δίνουν τα ίδια και σ' αυτόν! Ετσι, από τα 97 εκατ. δολάρια που έχει πάρει ο Μπους από «ιδιώτες» (για τα επίσημα λέμε, διότι έχει πάρει και «δωράκια» της τάξης των 40 εκατ. δολαρίων), ποσό άνω των 25 εκατ. δολαρίων προέρχεται από τους χρηματοδότες που «ενισχύουν» και τον Γκορ (χρηματιστηριακές, κατασκευαστικές κλπ). Αν ο Γκορ, όμως, είναι ο υποψήφιος των εταιριών πληροφορικής, ο Μπους είναι ο εκλεκτός των πετρελαιάδων. Αλλά τα αξίζει τα λεφτά του (περί τα 3 εκατ. δολάρια έχει πάρει μέχρι τώρα από τις πετρελαϊκές εταιρίες). Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι στο Τέξας, που ήταν κυβερνήτης, και που δραστηριοποιούνται οι πετρελαϊκές εταιρίες, μέχρι νόμο έφτιαξε («Εξουσία», Δ. Ελευθεράτος, 25/5/2000) σύμφωνα με τον οποίο αναπροσάρμοσε (προς τα πάνω) τα ανώτατα όρια περιβαλλοντικής ρύπανσης!

Ας σημειωθεί κάτι ακόμα: Στο όλο «διαφάνεια» αμερικανικό σύστημα που μας προτείνουν, οι γερουσιαστές εκλέχτηκαν το 1996 με χρηματοδότηση προερχόμενη κατά 77% (!) από «ιδιώτες» και άλλες «ομάδες πίεσης»...

Πολύ μακρύ το πλοκάμι...

Υπάρχει όμως κάτι ακόμα που θα το χαρακτηρίζαμε εξαιρετικό. Προσέξτε: Από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες και του Μπους και του Γκορ, είναι η εταιρία «Ερνστ εντ Γιανκ». Τι είναι η «Ερνστ εντ Γιανκ»; Πρόκειται για πολυεθνικό χρηματοοικονομικό «σύμβουλο», ο οποίος δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα. Οποιος ψάξει στο Ιντερνετ θα βρει και τους πελάτες της, εκείνους δηλαδή των οποίων η εταιρία εξυπηρετεί τα συμφέροντα εν Ελλάδι. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται:

Η Mobil, η Shell, η Ιντρακόμ, η Minoan Lines, αλλά και το υπουργείο Εξωτερικών, το υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών, καθώς και ο ΟΤΕ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΤΒΑ, η Ολυμπιακή... Με δυο λόγια πρόκειται για μια από τις εταιρίες που «μανατζάρουν» τα προγράμματα ιδιωτικοποίησης των δημόσιων επιχειρήσεων της χώρας! Ενας από τους μεγαλύτερους χρηματοδότες και του Γκορ και του Μπους, επεξεργάζεται τα σχεδια ξεπουλήματος του ελληνικού δημόσιου πλούτου!

Κάτι πλοκάμια που έχει αυτή η «διαπλοκή», τελικά, ε;..

Και «τιμητές» από πάνω!

Οσα περιγράφηκαν είναι μόνο ένα μικρό δείγμα εκείνου που επιστημονικά ονομάζεται κρατικο-μονοπωλιακός καπιταλισμός. Λέτε να μην το ξέρουν οι «Ρομπέν» μας ότι ευδοκιμεί και στην Ελλάδα ο κρατικο-μονοπωλιακός καπιταλισμός, ότι και στην Ελλάδα οι εκλογές με όρους κρατικο-μονοπωλιακού καπιταλισμού διεξάγονται; Οχι βέβαια. Οπως είπαμε, αυτό που θέλουν είναι να τον «αθωώσουν», και μάλιστα εισηγούμενοι περισσότερη «διαφάνεια» γύρω από τα θέματα που αποδεικνύουν τη σαπίλα του συστήματος. Αναζητούν άλλοθι διά του εθισμού του λαού στη διαφθορά τους!

Παράλληλα, όμως, το παίζουν και τιμητές της «διαπλοκής»... Ετσι γίνεται κάθε φορά που αναζητούνται νέες ισορροπίες στο πλαίσιο των μονοπωλιακών ανταγωνισμών. Και τότε κραυγάζουν ότι οι μεγιστάνες έχουν σχέσεις με τους πολιτικούς! Φοβερή ανακάλυψη! Τους πήρε 200 χρόνια καπιταλισμός, αλλά το βρήκαν... Βέβαια, όσοι μας εμφανίζουν σαν νέο φρούτο τη «διαπλοκή» πρέπει να μας εξηγήσουν δυο πράγματα:

Πρώτον, τα ονόματα Ανδρεάδης, Μποδοσάκης, Τομ Πάπας, δεν τους λένε τίποτα; Οτι ο αποικιοκρατικός νόμος, πάνω στον οποίο στηρίζονται οι 59 και βάλε φοροαπαλλαγές που έχει θεσπίσει το κράτος για τους εφοπλιστές, δεν το γνωρίζουν ότι ψηφίστηκε και εφαρμόζεται αδιάλειπτα από το 1953; Η πολιτική της «κοινωνικοποίησης» των χρεών (περίπτωση Νιάρχου και Σκαραμαγκά, ας πούμε), αν και παλιά, δεν τους έβαλε ποτέ σε σκέψεις;

Δεύτερον, μπορούν να μας πουν αν άλλαξε ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του ΝΑΤΟ, όταν αποπέμφθηκε ο Β. Κλάες από γενικός γραμματέας του, λόγω εμπλοκής στο σκάνδαλο «Agosta»; Μήπως «συναχώθηκε» - έστω - ο καπιταλισμός στις ΗΠΑ, όταν τη δεκαετία του '70 βρέθηκε στο στόχαστρο η δυναστεία Ροκφέλερ ή μήπως πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο ένεκα της σημερινής υπόθεσης με τις εταιρίες του Μπιλ Γκέιτς; Μήπως η αποπομπή της Κομισιόν πρόπερσι με την κατηγορία της «διαπλοκής» μετέβαλε το χαρακτήρα της ΕΕ; Μήπως η αυτοκτονία του Μπερεγκοβουά ή τα «καθαρά χέρια» εξάγνισαν το σύστημα στην Ιταλία του Μπερλουσκόνι και στη Γαλλία του «γαλλο-γερμανικού άξονα»;

Ο Μανωλιός και οι «αλλαγές»...

Τα ερωτήματα έχουν, έτσι κι αλλιώς, απαντηθεί. Οπως είπαμε και προηγουμένως, οι... «αδιάφθοροι» επιθυμούν να υποβάλουν το λαό στην ιδέα ότι «αυτή είναι η ελεύθερη αγορά και δεν αλλάζει». Εχουν δίκιο! Αλλά μόνο ως προς το πρώτο σκέλος. Πράγματι, «αυτό είναι» το διεφθαρμένο σύστημά τους. Το σύστημα των μονοπωλίων - αφεντικών, από τη μια, και των πολιτικών - υπαλλήλων τους, από την άλλη. Εκεί που πάσχει η θεωρία τους είναι στο δεύτερο σκέλος της. Γιατί το σύστημά τους «αλλάζει». Και «αλλάζει» διά της ανατροπής του.

Φυσικά όσοι πασχίζουν να βάλουν στη θέση του Κόκκαλη τον Βαρδινογιάννη ή στη θέση του Βαρδινογιάννη τον Κόκκαλη, μόνο για την «αλλαγή» δεν κόπτονται. Να αλλάξει ο Μανωλιός ενδιαφέρονται... Ειδάλλως κάτι θα είχαν να πουν για την πολιτική που στηρίζεται και στηρίζει (και) τον Κόκκαλη, (και) τον Βαρδινογιάννη, (και) τον Λάτση, (και) τον Λαμπράκη...


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Για τη συζήτηση περί «διαφάνειας»(2010-05-12 00:00:00.0)
Απελευθέρωση της ασυδοσίας(2006-01-31 00:00:00.0)
Κόντρα στη διαπλοκή με ...ανατιμήσεις!(2005-11-29 00:00:00.0)
Ποιος πληρώνει τους Μπους και Κέρι;(2004-10-17 00:00:00.0)
Ηνωμένες Πολυεθνικές Ανοικοδόμησης(2003-04-20 00:00:00.0)
Επίσημη και «ανούσια» πρώτη για τους δύο μονομάχους(2000-10-05 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ