ΧΑΝΙΑ (Του απεσταλμένου μας Χρήστου ΜΑΝΤΑΛΟΒΑ).--

Ξεκάθαρη στήριξη στις πολιτικές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, που χτυπούν τη μόνιμη και σταθερή εργασία και, ταυτόχρονα, επεκτείνουν τις ελαστικές και ευέλικτες μορφές απασχόλησης, προσφέρει η πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ, οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Η πέρα για πέρα αντεργατική τους στρατηγική, η οποία συν τοις άλλοις στόχο έχει να διασπάσει τους εργαζόμενους και τον ενιαίο αγώνα τους, πήρε σάρκα και οστά στο χτεσινό 37ο Καταστατικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας.

Οι δύο παρατάξεις εξαπέλυσαν ευθεία επίθεση κατά του δικαιώματος στη συνδικαλιστική δράση όλων των εργαζομένων. Απέκλεισαν από το 38ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας - που ξεκινά σήμερα - το σύνολο των αντιπροσώπων από τα σωματεία στα οποία είναι μέλη και πήραν μέρος στις αρχαιρεσίες και οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι. Πρόκειται για τα Σωματεία Εργαζομένων στους Δήμους Πετρούπολης - Καματερού, Ηλιούπολης και ΟΤΑ Νομού Ιωαννίνων. Την ίδια στιγμή, ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ νομιμοποίησαν αντιπροσώπους σωματείων όπου έχουν σημειωθεί διπλοψηφίες, εμφανίζονται ονόματα ψηφισάντων, για τα οποία οι ίδιοι οι αντιπρόσωποι δηλώνουν ότι δεν είναι μέλη τους!

Δίπλα στην ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, η «Ανεξάρτητη Συνδικαλιστική Κίνηση» (ΣΥΝ) δήλωσε ότι δεν παίρνει μέρος στην ψηφοφορία, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψει τις δικές της ευθύνες στους αποκλεισμούς και τη διάσπαση της εργατικής τάξης. Κι αυτό επειδή, λίγο πριν από την ψηφοφορία, είχε συμφωνήσει με πρόταση που είχαν κάνει ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ για αναλογικό κόψιμο αντιπροσώπων. Δηλαδή, τόσων αντιπροσώπων, όσοι αντιστοιχούν στον αριθμό των συμβασιούχων που πήραν μέρος στις εκλογές των σωματείων. Ανάλογη τακτική αποχής από την ψηφοφορία ακολούθησαν και οι «Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις», που αποχώρησαν πριν από την ψηφοφορία.

Ολοι αυτοί που κόπτονται δήθεν για την ενότητα της εργατικής τάξης και επιχειρούν να εμφανίσουν εαυτούς σαν υπερασπιστές των πιο σκληρά εκμεταλλευόμενων εργαζομένων, είτε μεθόδευσαν και συμμετείχαν συνειδητά στον αποκλεισμό των συμβασιούχων, είτε την κρίσιμη ώρα, με την πρακτική τους, διευκόλυναν τα σχέδια των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ για τη μη συμμετοχή δεκάδων συνέδρων που αντιπροσωπεύουν περίπου 2.000 εργαζόμενους.

Οι ταξικές δυνάμεις, η ΔΑΣ ΟΤΑ, αμέσως μετά την ψηφοφορία κατήγγειλαν τις αποφάσεις που πήρε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας και αποχώρησαν από το καταστατικό συνέδριο. Επισήμαναν ότι ο αποκλεισμός των σωματείων δείχνει καθαρά ότι η πλειοψηφία δε θέλει οι μη μόνιμοι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ να έχουν ενιαία συνδικαλιστική έκφραση με τους μόνιμους συναδέλφους τους. Οτι η πλειοψηφία επιδιώκει τη διάσπαση και διαίρεσή τους - όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - προκειμένου να αποδυναμώσει τους αγώνες τους. Να βάλει εμπόδια στην ενιαία, ταξική, αγωνιστική απάντηση που πρέπει να δοθεί στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, που στις σημερινές συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης έχει γίνει ακόμα πιο επιθετικό. Ακόμα, τόνισαν ότι με τις αποφάσεις της πλειοψηφίας το Συνέδριο σημαδεύεται από νοθεία. Ενώ συνολικά η απόφαση της πλειοψηφίας υπονομεύει ανοιχτά το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία.

Η απόφαση της πλειοψηφίας να εμποδίσει τη συνδικαλιστική δράση και έκφραση των συμβασιούχων έρχεται τη στιγμή που οι ευέλικτες μορφές εργασίας επεκτείνονται με ταχύτατους ρυθμούς στους ΟΤΑ. Μέσα από τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και έργου, τη μερική απασχόληση, τα stage, απασχολούνται σήμερα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ομηροι της εκάστοτε κυβέρνησης, γίνονται αντικείμενο πολιτικής - και όχι μόνο - εκμετάλλευσης και χειραγώγησης.

Ταυτόχρονα, σαν μια στρατιά φθηνού εργατικού δυναμικού χωρίς δικαιώματα, έρμαιο στα χέρια των εργοδοτών αποτελούν το «δούρειο ίππο» για το χτύπημα των δικαιωμάτων του συνόλου των εργαζομένων. Αυτούς τους στόχους, αυτή την πολιτική εξυπηρετεί η πλειοψηφία. Και βέβαια πρέπει να σημειωθεί η πρόσφατη συναίνεση της πλειοψηφίας στη συμφωνία της κυβέρνησης με την ΚΕΔΚΕ για την πρόσληψη 20.000 νέων συμβασιούχων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οπως επίσης ότι είναι αυτή η πλειοψηφία που κατά δήλωσή της δε θεωρεί εργαζόμενους όσους απασχολούνται με συμβάσεις έργου.

Ετσι αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα δεν επιδιώκουν απλώς τη διάσπαση της εργατικής τάξης ως ένα από τα εργαλεία για να τσακίσουν τις αντιστάσεις του εργατικού κινήματος απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος, αλλά για να συμβάλουν στο πέρασμα της πολιτικής του κεφαλαίου, στην ένταση της εκμετάλλευσης. Γι' αυτό και είναι εχθροί της εργατικής τάξης. Οι εργαζόμενοι ενιαία από τα κάτω, οργανώνοντας τους αγώνες τους για την ικανοποίηση των αναγκών τους, πρέπει να αλλάξουν τους συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα ενισχύοντας τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που επιμένουν στην οργάνωση των εργατών στα σωματεία ανεξάρτητα από τις εργασιακές τους σχέσεις, ώστε ενιαία να παλεύουν για τα δικαιώματά τους.