Το χρυσό μετάλλιο της υποκρισίας διεκδικεί με αξιώσεις ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που γνωστοποίησε χτες την απόφαση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας να μην παραστεί τη Δευτέρα στην παράδοση του χρυσού μεταλλίου της Βουλής στον πρόεδρο της Επιτροπής της ΕΕ, Μ. Μπαρόζο! Μια τέτοια πράξη θα μπορούσε σε συμβολικό επίπεδο κάτι να δηλώνει εάν και εφόσον προερχόταν από ένα κόμμα πολέμιο της ΕΕ, του ρόλου της, της ταξικής της υπέρ του κεφαλαίου φύσης. Αλλά από ένα κόμμα που πίνει νερό στο όνομά της, έχοντας κατά καιρούς συνταχθεί με κορυφαίες αντιλαϊκές - αντεργατικές της επιλογές, μια τέτοια κίνηση μοιάζει και είναι υποκριτική, για το θεαθήναι... Πολύ περισσότερο που σύμφωνα με τον επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνο, με την απόφαση αυτή διαμαρτύρονται «για την πλήρη ανικανότητα της Επιτροπής της ΕΕ να προβλέψει την κρίση, για τις έντονα αντικοινωνικές πολιτικές που ακολούθησε (...)», καλώντας την κυβέρνηση «αντί να προχωράει στις αποδόσεις βραβείων και μεταλλίων στον κ. Μπαρόζο, να επιλέξει μια άλλη προσωπικότητα για τη νέα προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής»! Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, η Κομισιόν ήταν ανίκανη να προβλέψει αυτό που και οι πρωτοετείς της πολιτικής οικονομίας γνωρίζουν, ότι δηλαδή οι κρίσεις στον καπιταλισμό έρχονται και παρέρχονται, αφού είναι σύμφυτες μ' αυτόν. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, φταίει η Κομισιόν για τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και όχι συνολικά η ΕΕ. Ετσι εύλογα καταλήγει στην πρόταση πως ένας άλλος πρόεδρος, μια άλλη προσωπικότητα, θα διορθώσει τα κακώς κείμενα. Τόσοι και τόσοι πρόεδροι της Κομισιόν πριν τον Μπαρόζο διαψεύδουν τον ΣΥΡΙΖΑ και επιβεβαιώνουν πως δεν αρκεί να αλλάξει ο οδηγός του λεωφορείου, αλλά χρειάζεται αλλαγή πορείας. Κι αυτή μπορεί να την επιβάλλει ο λαός με τη στάση του, ανυπακοής κι απειθαρχίας στην ΕΕ, την πάλη του εναντίον της και την ψήφο του στις ευρωεκλογές.