Πέμπτη 23 Απρίλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 17
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΝΕΑ ΝΕΕ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ
Οι στόχοι της εκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ

Η πολιτική της ΕΕ, η πολιτική που συναποφασίζεται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις και συνυπογράφεται από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, είναι εχθρική για τα δικαιώματα της νέας γενιάς στη δουλειά, στη μόρφωση, στο δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, στην απόλαυση των επιτευγμάτων του πολιτισμού... Το νήμα που διαπερνά όλες τις αποφάσεις και δράσεις της ΕΕ για τη νέα γενιά, είναι η προσπάθεια να δημιουργηθεί στους νέους από πολύ τρυφερές ηλικίες, η αίσθηση του «Ευρωπαίου πολίτη», δηλαδή, η αποδοχή του ευρωμονόδρομου, η υποταγή στα συμφέροντα των πολυεθνικών, των μονοπωλίων, του κεφαλαίου.

Ιδιαίτερη σημασία δίνει το ευρωπαϊκό μονοπωλιακό κεφάλαιο στην εκπαίδευση. Αυτό φάνηκε ευθύς εξαρχής με την ίδρυση της ΕΕ, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ακόμα, όπου θέτονται οι βάσεις, ώστε τα ζητήματα εκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης και έρευνας να αποτελέσουν βασικούς άξονες άσκησης της κοινοτικής πολιτικής. Στα άρθρα 126, 127 και 130 της Συνθήκης, μεταξύ άλλων, τονίζεται ότι η δράση της ΕΕ έχει στόχο: «Να αναπτύσσει την ευρωπαϊκή διάσταση της Παιδείας», «να ευνοεί την κινητικότητα φοιτητών και εκπαιδευτικών, μεταξύ άλλων και μέσω της ακαδημαϊκής αναγνώρισης διπλωμάτων και περιόδων σπουδών», «να διευκολύνει την προσαρμογή στις μεταλλαγές της βιομηχανίας». Επιπλέον, στον τομέα της έρευνας αναφέρεται ότι: «Στόχος της Κοινότητας είναι η ενίσχυση των επιστημονικών και τεχνολογικών βάσεων της βιομηχανίας της Κοινότητας και η διευκόλυνση της ανάπτυξης της διεθνούς ανταγωνιστικότητάς της, καθώς και η προώθηση των ερευνητικών δράσεων που κρίνονται αναγκαίες (...) Για το σκοπό αυτό, η Κοινότητα ενθαρρύνει στο σύνολό της τις επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τα ερευνητικά κέντρα και τα πανεπιστήμια στις προσπάθειές τους στους τομείς της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης».

Το γράμμα και το πνεύμα αυτών των άρθρων, όχι μόνο είναι σε ισχύ από το 1992 που ψηφίστηκε η Συνθήκη, αλλά έχει εμπλουτιστεί κι έχει μπει σε εφαρμογή με δεκάδες οδηγίες, ανακοινώσεις, νομοθετικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις των οργάνων της ΕΕ και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών. Αντίστοιχα και στη χώρα μας, όλοι οι νόμοι για εκπαίδευση και έρευνα, που ψηφίστηκαν την τελευταία δεκαετία από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είναι εναρμονισμένοι με την εκπαιδευτική πολιτική που συναποφασίζεται σε επίπεδο ΕΕ, υπηρετούν τους στόχους της εκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ, τους στόχους του κεφαλαίου.

Η εκπαιδευτική πολιτική της ΕΕ θέτει δυο στόχους:

1. Η εκπαίδευση, συγκαταλεγμένη και αυτή στις υπηρεσίες, θα πρέπει να απελευθερωθεί από τον κρατικό εναγκαλισμό και το «μονοπωλιακό» χαρακτήρα της, δηλαδή να διευρυνθεί η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίησή της. Τι σημαίνει αυτό; Ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, λειτουργία με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, αύξηση του κόστους για τη λαϊκή οικογένεια, αναίρεση του κοινωνικού χαρακτήρα της και του κοινωνικού ρόλου της επιστήμης.

2. Η εκπαίδευση, ως βασικός μηχανισμός αναπαραγωγής του κοινωνικού καταμερισμού εργασίας, θα πρέπει να εργαστεί για την προώθηση της κινητικότητας των εργαζομένων μέσα από τις «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις και την ισόβια εναλλαγή απασχόλησης. Τι σημαίνει αυτό; Υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου της νεολαίας, χειροτέρευση των όρων ένταξης στην εργασία, των επαγγελματικών δικαιωμάτων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ