Η κωδική ονομασία «μεγάλος τραγουδιστής» στην υπόθεση της παράδοσης Οτσαλάν στους Τούρκους, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, δεν του δόθηκε τυχαία. Ο Θ. Πάγκαλος, σήμερα που η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τού ανέθεσε το ρόλο του «αρχιερέα» στην αντικομμουνιστική εκστρατεία, ...τιμά τα «γαλόνια» του. Ετσι, σε κάθε πλέον δημόσια εμφάνισή του μετατρέπεται στον πιο γνήσιο «ενορχηστρωτή» - από την πλευρά της άρχουσας τάξης - μιας απίστευτης αντικομμουνιστικής υστερίας, επαναφέροντας στο προσκήνιο τη μαύρη προπαγάνδα της δεκαετίας του 1950.

Αναπαράγοντας ένα κράμα αντικομμουνισμού και ιστορικής παραχάραξης που στην κυριολεξία βιάζει την ίδια την Ιστορία του τόπου, ο Θ. Πάγκαλος επιχειρεί να γίνει η αιχμή του δόρατος στην επίθεση «σπίλωσης» του ΚΚΕ και των αγώνων χιλιάδων κομμουνιστών. Αντιγράφοντας πιστά την πάλαι ποτέ αντικομμουνιστική προπαγάνδα, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε και διαμορφώνεται στα παγκόσμια κέντρα του ιμπεριαλισμού, εμφανίστηκε με απύθμενο θράσος να ισχυριστεί ότι «αν το ΚΚΕ νικούσε το 1949, τότε θα εξόντωνε εκτός από τους αντιφρονούντες και ένα μέρος μελών και στελεχών του». Μόλις χτες, σ' έναν πραγματικά υποδειγματικό συντονισμό με την αντικομμουνιστική εκστρατεία που εντείνει η ΕΕ, που πριν μια βδομάδα, μέσω της Τσέχικης Προεδρίας διοργάνωσε «ημερίδα» και συγκάλεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για να αναγάγουν τον κομμουνισμό σε ...«έγκλημα», ο Θ. Πάγκαλος ισχυρίστηκε ότι το ΚΚΕ είναι ένας «πολιτικός σχηματισμός που δεν έχει καμία σχέση με το δημοκρατικό μας σύστημα και τον τρόπο σκέψης της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού».

Οταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ βγαίνει και, με δηλώσεις του, θέτει θέμα «νομιμότητας»(!!) του ΚΚΕ, είναι σίγουρο ότι νιώθει «ζεστή την πλάτη» του. Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου, χτες τον κάλυψε πλήρως δηλώνοντας ότι «οι Ελληνες πολίτες έχουν κρίνει την πορεία και τη στάση της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος σε μια σειρά από ζητήματα». Το ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου δε συγκαλύπτουν απλά τον Θ. Πάγκαλο, αλλά συνυπογράφουν τις αντικομμουνιστικές δηλώσεις του.

Τι οδηγεί, όμως, την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να επιλέξει το δρόμο της χυδαίας αντικομμουνιστικής προπαγάνδας αντί της πολιτικής αντιπαράθεσης με το ΚΚΕ; Οι θέσεις του ΚΚΕ και η κριτική του Κόμματος απέναντι στο ΠΑΣΟΚ χαλάνε τους ψευδεπίγραφους τίτλους, τις ...«σοσιαλιστικές στροφές» και τις «κούφιες» υποσχέσεις του Γ. Παπανδρέου για μια «άλλη εναλλακτική διακυβέρνηση», που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση. Τους ενοχλεί που αταλάντευτα το ΚΚΕ αποκαλύπτει ότι η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ είναι ταυτόσημη με της ΝΔ, στην ίδια γραμμή με τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις που προωθούν τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη στήριξη με όλα τα μέσα του μεγάλου κεφαλαίου.

Τους ενοχλεί ότι φτάνουν στα αυτιά των λαϊκών στρωμάτων που βρίσκονται ακόμα μέσα στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ, ότι και οι «πράσινες προτάσεις εξόδου από την κρίση», επιδιώκουν να φορτώσουν τα βάρη στην πλάτη τους. Μπροστά, λοιπόν, στις δυσκολίες του αστικού πολιτικού συστήματος και στον κίνδυνο να αδυνατίζει συνεχώς η χειραγώγηση του λαού, υιοθετούν την αντικομμουνιστική υστερία. Με τον τρόπο αυτό δίνουν και τα διαπιστευτήριά τους στην τάξη που υπηρετούν, αφού πίσω από την επίθεσή τους στο ΚΚΕ, κρύβεται η επίθεσή τους γενικά στο λαϊκό κίνημα σε κάθε φωνή που αντιστέκεται και αμφισβητεί την κυριαρχία των μονοπωλίων. Καθείς εφ' ω ετάχθη, λοιπόν...