Αυτήν τη βδομάδα έχουμε τρεις ενδιαφέρουσες ταινίες. Πρώτη έρχεται η ταινία του Πέρι Ογκντεν, «Το Κορίτσι ταξιδιώτης». Δε μιλάμε για κινηματογράφο, μιλάμε για την ίδια τη ζωή. Ρεαλισμός και αλήθεια στο απόλυτο. Ακολουθεί η ταινία του Τόμας Μακάρθι, «The Visitor». Εδώ τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Ανάμεσα στα άλλα ζητήματα που βάζει η ταινία είναι και η μαρξιστική διαλεκτική σχέση θεωρίας και πράξης. Τρίτη, άλλα όχι αναγκαστικά και η τελευταία, έρχεται η ρώσικη ταινία του Νικολάι Λεμπέντεφ «Το Αστέρι». Η ταινία γυρίστηκε το 2002 και μιλάει για ένα αληθινό πολεμικό επεισόδιο που έγινε το 1944. Μιλάμε για δυο διαφορετικούς κόσμους. Και μόνον αυτό το γεγονός, σαν μελέτη των εξελίξεων δηλαδή, αξίζει να δει κανείς την ταινία.

• «Το Κορίτσι Ταξιδιώτης». Μια μειονότητα, ένα είδος Ιρλανδών Τσιγγάνων, αλλά «άριας» φυλής, όπως εμείς(!), αλλά, παρόλα αυτά μειονότητα, ζει, πραγματικά, στον πάτο του περιθωρίου. Ζει σε άθλια τροχόσπιτα, παλιότερα σε άθλιες σκηνές, και μετακινείται διαρκώς (οι Ιρλανδοί τούς έδωσαν το όνομα «Ταξιδιώτες»). Οι μετακινήσεις αυτές, τα «ταξίδια» τους, γίνονται, κυρίως, από το κυνήγι της αστυνομίας, που διατάζεται να κρατάει τους χώρους «καθαρούς».

Ο Πέρι Ογκντεν, αποστασιοποιώντας τελείως το φακό του από κάθε περιττό συναισθηματισμό, άφησε την εικόνα, τους «Ταξιδιώτες» και την καθημερινότητά τους να μιλήσουν. Η «διάλεξη» που δίνουν, γιατί περί διαλέξεως πρόκειται και όχι απλώς για ομιλία, φωτίζει όλες τις πλευρές του ζητήματος. Ενός ζητήματος, που η «οργανωμένη» καπιταλιστική κοινωνία ούτε επιθυμεί, ούτε μπορεί να λύσει. Κεντρικό πρόσωπο της ταινίας μια 10χρονη «ταξιδιώτισσα».

• «The Visitor». Εδώ οι Τσιγγάνοι είναι όλοι οι κάτοικοι του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι χώρες αυτές φταίνε για όλα τα κακά της ανθρωπότητας. Οι πολίτες αυτών των χορών είναι παντού ανεπιθύμητοι και ύποπτοι! Ενας καθηγητής πανεπιστημίου (οικονομολόγος) πιστεύει ότι προσφέρει βοήθεια σε αυτούς τους λαούς με τις οικονομικές εργασίες του. Ενα τυχαίο περιστατικό, όμως, τον φέρνει μπροστά στην αλήθεια. Ανακαλύπτει την υποκρισία των αναπτυγμένων χωρών και την άθλια συμπεριφορά απέναντί τους. Διαπιστώνει τη μεγάλη διάσταση ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη. Ο καθηγητής, και αυτό είναι στα πολύ θετικά της ταινίας, δεν παραμένει ίδιος, μεταβάλλεται! Τώρα, πια, ξέρει. (Το τι θα κάνει στο μέλλον, εξαρτάται από πού θα πάρει τις υπόλοιπες πληροφορίες).
• «Το Αστέρι». Η ταινία είναι, ίσως, η πρώτη ρωσική ταινία που παράγεται με τη νέα τάξη πραγμάτων στη Ρωσία, η οποία αναφέρεται - θετικά - για ένα πολεμικό επεισόδιο που έγινε το 1944. Βέβαια, δεν υμνεί ανοιχτά τον κομμουνισμό, ούτε αποδίδει τιμές στο ΚΚΣΕ για την καθοδήγηση του πατριωτικού πολέμου. Ωστόσο, δεν απόφυγε να δείξει τα αποτελέσματα του σοσιαλισμού. Οι ήρωες της ταινίας, μια ομάδα ανιχνευτών που εισχωρεί στις γραμμές των Γερμανών παρότι γνωρίζει ότι θα αποδεκατιστεί, οι συμπεριφορές αυτών των ανθρώπων, οι βαθιές ανθρώπινες σχέσεις που έχουν μεταξύ τους, ο αλτρουισμός, ο πατριωτισμός, η θυσία, είναι γνωρίσματα εκείνης της περιόδου. Της περιόδου, που άρχισε να αποδίδει η προσπάθεια να καλλιεργηθεί ένα άλλο είδος ανθρώπου.