Πλούσια συζήτηση με τους δημοσιογράφους ακολούθησε την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη συνέντευξη Τύπου. Την παραθέτουμε:

-- κ. ΑΤΤΙΑΣ («Alter»): Τι σας είπε ο πρωθυπουργός; Ποιο ήταν το δικό του χρονοδιάγραμμα και το δικό του σχέδιο;

-- Α. Π.: Νομίζω ότι είναι προφανές. Το βασικό πρόβλημα το οποίο θέτει ο πρωθυπουργός δεν είναι καινούριο. Ξεκινάει, καταρχήν, ότι υπάρχει κρίση. Αυτό που λέει και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Τώρα ποιος ευθύνεται για την κρίση, εδώ δεν υπάρχει κανένας απολογισμός. Και επειδή είναι και διεθνής κρύβεται ο καθένας πίσω από αυτό.

Δεύτερον, ξεκινάει από το υψηλό δημόσιο χρέος. Το δημιούργησαν οι εργαζόμενοι;

Τρίτον, ξεκινάει από το ότι το δημόσιο χρέος καθορίζει την έλλειψη αντοχής στις οικονομίες. Καλά, αυτό το ζούμε πάρα πολλά χρόνια. Η οικονομία δεν άντεχε αυξήσεις και όταν έτρεχε με ρυθμούς ανάπτυξης πάνω από 5%. Δεν άντεχε! `Η μήπως άντεξε στην Ιρλανδία αυξήσεις μισθών γενναίες; Οχι.

Τα μέτρα; Η χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας, άντε και η Ευρωπαϊκή Ενωση να εκταμιεύει πιο συχνά, πιο εύκολα, χρήματα. Αλλά η εκταμίευση που κάνει πηγαίνει πάλι στους επιχειρηματίες. Δεν υπάρχει εκταμίευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης που πάει στους εργαζόμενους, στους φτωχούς, στα λαϊκά στρώματα. Η εκταμίευση είναι σαν τα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» και «Ψυχαργώς» και κάτι τέτοια. Αυτά είναι.

Και το κυριότερο μέτρο που η κυβέρνηση προτείνει είναι περιστολή των δαπανών. Οταν λέει περιστολή των δημόσιων δαπανών τι καταλαβαίνετε εσείς; Οτι αυτά τα ψίχουλα που δίνονταν στην Υγεία, στην Παιδεία, δεν ξέρω, θα κόψουν μισθούς; Θα κάνουν σταμάτημα μισθοδοσίας στο δημόσιο; Δεν είναι και εύκολο να γίνει. Αρα θα καθηλωθούν οι μισθοί, θα έχουμε και απόλυτη μείωση του εισοδήματος και θα περικοπούν οι κοινωνικές δαπάνες. Και αυτά να τα κάνει, πάλι το δημόσιο χρέος δε μειώνεται και θα αρχίσει ο φαύλος κύκλος, τριήμερη δουλειά, κλπ.

-- κα ΚΑΒΒΑΔΙΑ (ΕΡΤ): Είπατε ότι ο μόνος τρόπος που εσείς βλέπετε για διέξοδο από την κρίση είναι η ανασύνταξη του κινήματος και όλοι μαζί με ενιαίους στόχους να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Θεωρείτε ότι η προσφυγή στις κάλπες θα μπορούσε να διευκολύνει προς αυτή την κατεύθυνση;

-- Α. Π.: Να ξεκαθαρίσω. Μιλάμε για ένα κίνημα το οποίο θα αρχίζει να ξηλώνει το πουλόβερ. Θα αρχίζει να καταφέρνει ουσιαστικά χτυπήματα και στο πολιτικό επίπεδο και απέναντι στην πλουτοκρατία, να ανοίξει ένας δρόμος. Ενα κίνημα που θα το φοβηθούν.

Δεύτερον, βεβαίως και οι εκλογές είναι μία μορφή πάλης και έτσι πρέπει να τη δει ο λαός. Αν τη δει να πάει να διαλέξει ποιος θα τον κυβερνήσει, η Νέα Δημοκρατία ή το ΠΑΣΟΚ, αυτό θα είναι τραγική εξέλιξη. Εδώ ψηφίζεις δρόμους πάλης και ανάπτυξης.

Θα μου πεις για κυβέρνηση ψηφίζουμε. Οχι, το κριτήριο θα είναι αυτό. Χρόνια ψήφιζαν για κυβέρνηση, τώρα ας ψηφίσουν αυτό. Δηλαδή, τώρα πρέπει να ψηφίσουν βλέποντας το αύριο. Αν δε δεις το αύριο και ψηφίσεις ποιος θα είναι από τους δύο κυβέρνηση, με συγχωρείτε, θα χτυπήσουν το κεφάλι τους οι εργαζόμενοι και το θέμα είναι να μην το χτυπήσουν στον τοίχο και πάθουν και καμιά ζημιά. Δε θα συγκινηθεί κανείς αν χτυπάνε το κεφάλι τους.

Θέλω, όμως, να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα. Βεβαίως και οι εκλογές είναι μια μορφή πάλης. Κι εμείς, πρέπει να σας πω, πιστεύουμε ότι πρέπει ο λαός να φτάσει στην κάλπη μέσα από απεργίες, μέσα από κινητοποιήσεις, μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, μέσα από συζητήσεις στους χώρους δουλειάς, μέσα από συζητήσεις στη γειτονιά, και όχι να πάει στην κάλπη μετρώντας ποιος υποψήφιος του τάζει και ποιος δεν του τάζει, κλπ.

Αλλά εμείς δε θα ακολουθήσουμε αυτό που κάνουν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκινάνε από τις εκλογές. Για τον εξής λόγο. Οχι ότι δεν τις θέλουμε, ίσα ίσα. Αλλά είναι αποπροσανατολισμός. Διότι τι λένε στο λαό; Με την ψήφο σου λύνεις τα ζητήματα. Εμείς λέμε να φτάσεις στην κάλπη μέσα από κινητοποιήσεις, μέσα από απεργίες, μέσα από δραστηριότητες, μέσα από ένα διάλογο και αντίλογο μέσα στο λαό και μέσα στο κίνημα. Και όταν θα πας στην κάλπη να μπορείς από καλύτερες θέσεις να ξέρεις τι κάνεις.

Διότι θέλουν το λαό ψηφοφόρο. Δηλαδή, το κύριο που του περνάνε είναι ότι οι εκλογές θα φέρουν την αλλαγή. Ποια αλλαγή; Αν αλλαγή είναι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ, εμείς δεν τη δεχόμαστε αυτή την αλλαγή. Αρα και μόνο το γεγονός ότι η καραμέλα είναι εκλογές δείχνει τον περιορισμένο χαρακτήρα της εκλογικής αλλαγής που θέλουν. Λένε, "αγώνες - αγώνες", αλλά το κύριο για αυτούς είναι η ημερομηνία των εκλογών. Εμάς δε μας νοιάζει, και αύριο να προκηρύξει εκλογές.

-- κ. ΑΤΤΙΑΣ («Alter»): Ο πρωθυπουργός έκλεισε το θέμα των εκλογών, αλλά μαθαίνουμε ότι ο κ. Παπανδρέου θα ζητήσει ευθέως εκλογές. Τελικά είδατε εσείς να υπάρχει στην κουβέντα σας και αυτή η εκδοχή ότι αν δε συναινέσετε θα πάμε για εκλογές;

-- Α. Π.: Θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα. Από τη στιγμή που εμείς βάζουμε όλες τις μορφές πάλης απέναντι στο λαό δεν μπορώ να επικεντρώσω τη συζήτηση για τις εκλογές. Η εκτίμησή μου, η μυρωδιά, δεν είναι πληροφορία αυτή, είναι ότι τουλάχιστον άμεσα, μέσα στο Μάρτιο δε θα τις προκηρύξει. Αλλά αυτό είναι τι μυρίζω εγώ. Μπορεί να τις προκηρύξει. Δηλαδή, δε μου είπε ότι «δε θα κάνω εκλογές» ή «θα κάνω». Αλλά να σας πω κάτι: Εμάς δε μας απασχολεί κυρίως αυτό. Εμείς πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση θα τις κάνει πρόωρα τις εκλογές, δε θα κρατήσει.

Τώρα, αν θα τις κάνει τον Απρίλη ή θα τις κάνει το Σεπτέμβρη δεν είναι το κυριότερο. Δε θέλουμε να αποπροσανατολίζουμε τους εργαζόμενους να βάλουν στον τοίχο ένα ημερολόγιο και να σβήνουν τις μέρες πότε θα γίνουν οι εκλογές. Είναι σα να τους λέμε, ότι, ξέρεις, μόλις γίνουν οι εκλογές την άλλη μέρα έχεις λύσει τα προβλήματά σου.

Εμείς λέμε ότι και μέχρι την ώρα που θα κλείνει η κάλπη πρέπει να δείξεις την πυγμή σου, πρέπει να πεις, όχι, κύριοι, δεν πληρώνω τίποτα, γιατί δε φταίω εγώ για την κρίση, δε θα δεχτώ να γίνω υποζύγιο. Αυτό.

Είναι οι ευρωεκλογές επίσης. Εχουν πολύ μεγάλη σημασία οι ευρωεκλογές, διότι σημασία έχει τι μήνυμα θα υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Εμείς εξίσου ενδιαφερόμαστε να καταψηφιστούν τα κόμματα που ψήφισαν το Μάαστριχτ, τα κόμματα της ευρω-λαγνείας, αλλά και τα κόμματα της ευρω-ψιθυρολογίας, που λένε ότι, ξέρετε, είμαστε η κριτική δύναμη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και θα αλλάξει μέσα από την κριτική και κάτι τέτοια. Αλλη καινούρια παραπλάνηση: Αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Ολο να αναθεωρούμε κάτι και όχι ριζικά να κόβουμε από τη ρίζα το κακό φυτό. Εν πάση περιπτώσει.

Λοιπόν, εάν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη καταψηφιστούν τα κόμματα που είτε απολογούνται υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είτε κάνουν αυτή την παραπλανητική κριτική, αν αυτό το πράγμα βγει σε όλη την Ευρώπη, δε θα είναι μία μάχη για να μην περάσουν οι συνέπειες και τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων;

Και εδώ μάλιστα να σας πω και κάτι; Εδώ θα είναι, όλες οι κυβερνήσεις θα δεχτούν το χτύπημα; Εχει μεγάλη σημασία τι θα ψηφίσει ο Ούγγρος, τι θα ψηφίσει ο Λιθουανός, ο Λετονός, ο Γάλλος, ο Γερμανός, κλπ.

Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, γιατί πρέπει να συζητάμε πότε θα γίνουν οι εθνικές εκλογές και στις ευρωεκλογές η ψήφος να είναι με κριτήριο τις εθνικές εκλογές. Οχι, με κριτήριο την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη νίλα που έχουν πάθει και τα προβλήματα που έχουν οι λαοί. Εμείς αυτό θέλουμε να ψηφίσουν.

Δεν μπορεί, δηλαδή, να έχεις εκλογές για την Ευρωπαϊκή Ενωση και να περιορίζεις - ωραίοι διεθνιστές είναι και ευρωδιεθνιστές - και να ψηφίζεις με κριτήριο την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία. Βεβαίως, θα κριθούν τα κόμματα τα ελληνικά, δεν το συζητάμε. Αλλά πρέπει δαγκωτό κατά της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης να πέσει.

Δεν μπορούμε, λοιπόν, να συζητάμε τώρα την ημερομηνία των εκλογών. Αλλωστε, εμείς κοστουμάκια και ταγεράκια για κυβερνήσεις συνεργασίας, συνδιαχείρισης, δεν ετοιμάζουμε.

-- κ. ΖΩΝΙΟΣ («9,84»): Μπορείτε να μας κάνετε λίγο πιο χειροπιαστό το μήνυμα της αντεπίθεσης σε πολιτικό επίπεδο;

-- Α. Π.: Δεν ταυτίζουμε σε καμία περίπτωση το Κόμμα και το κίνημα. Καταρχήν στοιχείο της αντεπίθεσης είναι η ανάπτυξη στο μέγιστο δυνατό βαθμό της ικανότητας του Κόμματος να συμβάλλει στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης, στον αγώνα. Για μας είναι ένα κριτήριο που δείχνει τη δύναμη του Κόμματος, την ποιότητά του. Ξαναλέω, ούτε το κίνημα πρέπει να ταυτιστεί με το Κόμμα, ούτε το Κόμμα με το κίνημα.

Αλλά υπάρχει και μία διαλεκτική σχέση. Εμάς δε μας ενδιαφέρει απλώς το ΚΚΕ να πάρει 2% πάνω - το θέλουμε - και να αδιαφορήσουμε για το κίνημα. Οσο ανεβαίνει το κίνημα, θα ανεβαίνει και το ΚΚΕ στο κάτω κάτω. Δεν είναι δυνατόν το κίνημα να είναι ψηλά και το Κόμμα κάτω, διότι το ΚΚΕ είναι η δύναμη εκείνη η προωθητική που συμβάλλει στην ανάπτυξη του κινήματος.

Βεβαίως και την εκλογική δύναμη τη θέλουμε, γιατί να μην τη θέλουμε και στις εθνικές και στις ευρωεκλογές. Είναι κι αυτός ένας δείκτης, πολύ περισσότερο που εμείς θα τη χρησιμοποιήσουμε για την ανάπτυξη του κινήματος.

Και να ξεκαθαρίσω: Οταν λέμε κίνημα εμείς, δεν εννοούμε κάποια στιγμιότυπα στην πλατεία Συντάγματος ή κάπου. Στα στιγμιότυπα και εμείς μετέχουμε, δεν τα σνομπάρουμε. Εμείς μετράμε πόσοι είναι οργανωμένοι στα Σωματεία, πόσοι συμμετέχουν στις Συνελεύσεις.

Βλέπετε στο κείμενο που σας μοιράσαμε λέμε, να παραμερίσουν τις κεντρικές ηγεσίες, όχι μόνο κάποιες ηγεσίες συνδικαλιστικές, έτσι όπως είναι αυτά τα τριτοβάθμια όργανα να τα παραμερίσουν, να μην τα πάρουν καθόλου υπόψη τους. Είναι μια σειρά δείκτες.

Αλλος δείκτης, η συμμετοχή των μεταναστών. Δεν μπορούμε να έχουμε ανάπτυξη και ανασύνταξη του κινήματος χωρίς τη συμμετοχή των μεταναστών. Μορφές πάλης, μορφές δράσης, είναι ένα σύνολο παραγόντων και για μας είναι κάτω, ο χώρος δουλειάς κριτήριο. Γιατί, να σας πω κάτι, μπορεί να γεμίσεις το Σύνταγμα και στους χώρους δουλειάς να υπάρχει άπνοια.

Εμάς μας ενδιαφέρει όλες οι δραστηριότητες να στηρίζονται κάτω, γιατί αυτοί θα φέρουν την αλλαγή, οι χώροι δουλειάς. Δε θα τη φέρει ένα συλλαλητήριο απλώς, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι αναγκαία. Μάλιστα και τα συλλαλητήρια που είναι να γίνουν στις επόμενες μέρες θα τα στηρίξουμε και απεργίες και όλα.

Αλλά το κυριότερο είναι αυτό, η οργάνωση, η ταξική ενότητα, η κοινωνική συμμαχία, αυτά είναι. Και το πλαίσιο πάλης και η κατεύθυνση.

-- κ. ΤΣΙΓΟΥΡΗΣ (MEGA): Θα ήθελα να σας ρωτήσω, αν στη συνάντησή σας με τον πρωθυπουργό, σας είπε κάτι συγκεκριμένο, κάτι περισσότερο ειδικό.

-- Α. Π.: Δεν εξειδίκευσε. Πρέπει όμως να σας πω το εξής πράγμα: Οταν λέει μέτρα περιστολής δαπανών, καταλαβαίνουμε τι εννοεί. Καθήλωση των μισθών. Μείωση των κοινωνικών δαπανών, να μην κάνει προσλήψεις, μπορεί να καταργηθούν αύριο και αυτά που λέει ο κ. Αβραμόπουλος, να πούνε μετά από έξι μήνες, αναβάλλονται οι προσλήψεις γιατί δεν μπορούμε να τους πληρώνουμε.

Να καθυστερήσουν πληρωμές, όπως κάνουν μ' αυτούς που δουλεύουν στο Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», «ΨΥΧΑΡΓΩΣ» κλπ.

Τώρα να κάτσω να τον ρωτήσω ένα ένα; Σ' αυτές τις συζητήσεις, αφού στο κάτω κάτω ξέρουμε. Εγώ να σας πω, τι έβαλα, δεν είναι κανένα μυστικό. Εβαλα εκ μέρους του Κόμματος τις έξι υποδείξεις που κάνει ο ΟΑΣΑ αν θα τις εφαρμόσει. Εντάξει, δεν πήρα ούτε ναι, ούτε όχι.

-- κα ΜΠΙΤΣΙΚΑ (ΤΟ ΒΗΜΑ): Τώρα έχουμε ήδη απολύσεις αρκετές, έχουν ξεκινήσει και εσείς ήδη έχετε κάνει κάποια Ερώτηση στη Βουλή σε σχέση με την απόλυση του Νικολόπουλου στο «Τζάμπο» και την παρέμβαση του Σανιδά. Ενα σχόλιο για την παρέμβαση του κ. Σανιδά.

-- Α. Π.: Καταρχήν θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα, γιατί μπορεί να ρωτήσει κάποιος, ρε παιδιά τόσοι είναι απολυμένοι, για έναν επειδή είναι μέλος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ κάνεις τόση φασαρία; Προσέξτε, έκαναν προσπάθεια εξαγοράς. Θα σου δώσουμε 50.000 ευρώ και να φύγεις απ' τη μέση. Και αυτό το παιδί είπε «όχι». Και σκέφτεσαι τώρα, πόσα παιδιά, μια χαρά παιδιά μπορεί και να λύγισαν. Το παιδί αυτό ήξερε ότι είχε ένα Κόμμα να τον στηρίξει, το ΠΑΜΕ, μια νεολαία.

Κάποιο παιδί που βρέθηκε μόνο του; Γι' αυτό έγιναν όλες αυτές οι μεγάλες κινητοποιήσεις. Οχι ότι δεν αξίζουν για άλλους. Ακριβώς θέλουμε να χτυπήσουμε αυτό, κύριε εξαγοράζεις τον υπάλληλό σου και μετά μου μιλάς για αξίες, για τις αξίες της δικαιοσύνης. Ποιες αξίες;

Επρεπε να κάτσει στο σκαμνί αυτός, διότι, κοιτάξτε, είναι εργοδότης. Εξαγορές γίνονται. Δεν εξαγόρασε τον μάνατζερ μιας επιχείρησης για να προτιμήσει να αγοράσει προϊόντα. Καταλάβατε τι λέω; Πήγε και εξαγόρασε τον άνθρωπο αυτόν που δουλεύει κάποιες ώρες, που είναι εργαζόμενος φοιτητής και απ' τη θέση ισχύος πήγε να τον εξαγοράσει. Γιατί εξαγορές γίνονται, δόξα τω Θεώ, μπόλικες. Δεν είναι το ίδιο όμως αυτό.

Επομένως και ο κ. Σανιδάς θεωρεί έγκλημα το ότι πας να υπερασπίσεις όχι την επαναπρόσληψη ενός ανθρώπου, αλλά πας να υπερασπίσεις και τις αξίες πραγματικά του εργατικού, του λαϊκού κινήματος. Και αυτό το θεώρησε έγκλημα και ζητάει από πριν την καταδίκη των ανθρώπων που πήγαν να κάνουν αυτή τη δουλειά.

Δεν είναι τυχαίο. Για σκεφτείτε, γιατί έγινε αυτό με το «Τζάμπο»; Και μετά μας μιλάνε για τις αξίες. Αυτή είναι η ουσία. Και θέλουμε και εμείς ως Κόμμα, πέρα απ' τα συνδικάτα, τα σωματεία, να δώσουμε ένα μήνυμα. Υπάρχει αντίσταση. Υπάρχει κόσμος ο οποίος αντέχει και είναι πολύ περισσότεροι απ' όσο νομίζουμε.

Και ούτε λέμε ότι αντέχουν μόνο οι κομμουνιστές. Αυτό το παράδειγμα πρέπει να διαδοθεί, αλλά δεν είδα να τον καλέσετε και σε καμιά εκπομπή, να γίνει και καμιά συνέντευξη.

-- κα ΚΑΒΒΑΔΙΑ (ΕΡΤ): Κυρία Παπαρήγα, θα ήθελα το σχόλιό σας σε δύο θέματα τα οποία άπτονται της κρίσης για την οποία συζητάμε. Το ένα έχει να κάνει με τα παράπονα που εκφράζονται από παράγοντες της αγοράς ότι οι τράπεζες ουσιαστικά έχουν κλείσει τις στρόφιγγες και δεν απελευθερώνουν χρήμα προκειμένου να κινηθεί. Και το δεύτερο θέμα είναι ένα σχόλιό σας για τις εξελίξεις στην «Ολυμπιακή».

-- Α. Π.: Για τις τράπεζες, δε θέλω να σου πω αυτός είναι ο καπιταλισμός, αλλά κοιτάξτε να δείτε. Οι τράπεζες δεν είναι μόνο τράπεζες. Μέσα στις τράπεζες είναι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές. Η Γιούρομπανκ, που σήμερα όλες οι εφημερίδες γράφουν πόσο κέρδος είχε το 2008, ο κ. Λάτσης είναι και πετρελαιάς και τραπεζιτικός και εφοπλιστής και απ' όλα.

Γιατί πάνε να φανεί ότι το μαύρο πρόβατο της ιστορίας είναι οι τράπεζες. Οι τράπεζες είναι μέσα σε όλο το σύστημα και αγκωνάρι του συστήματος βεβαίως. Οι τράπεζες έχουν το εξής πράγμα: Εχουν κάνει τεράστιες επενδύσεις στην Ουγγαρία, στη Ρουμανία, στη Βουλγαρία. Εχουν θυγατρικές εταιρείες.

Εάν η Ουγγαρία - σημειώστε το αυτό - καταρρεύσει θα καταρρεύσουν και πολλές τράπεζες στην Ελλάδα. Και να δούμε όλες αυτές τις εξαγωγές κεφαλαίων, που ήταν η Ελλάδα στο σκληρό πυρήνα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κλπ.

Οι τράπεζες τώρα απ' τη μια μεριά θέλουν να δώσουν στους βιομήχανους για να ξαναρχίσει η κερδοφορία τους, αλλά απ' την άλλη μεριά φαίνεται ότι φυλάνε και χρήματα για να μπαλώσουν τρύπες στις τράπεζες για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες οι έξω, θα καταρρεύσουν οι μέσα και θα πάει αλυσίδα.

Αυτές είναι οι αντιφάσεις του συστήματος. Και τα άλλα κόμματα το εμφανίζουν, «οι κακοί τραπεζίτες που δεν τα δίνουν στους επιχειρηματίες». Ο καθένας κοιτάζει τώρα να αρπάξει για πάρτη του. Και είναι πιθανό ένα μέρος των 28 δισ. να πάει στις θυγατρικές. Και θα σου πει τώρα ο τραπεζίτης, άμα καταρρεύσει η τράπεζα στην Ουγγαρία, στις άλλες χώρες, θα καταρρεύσω εγώ στην Ελλάδα, άρα για να βοηθήσω την Ελλάδα να ταΐσω την Ουγγαρία.

Αυτό είναι το σύστημα το καπιταλιστικό, έτσι λειτουργεί. Πώς να το θεραπεύσουμε εμείς; Ας πάει να θεραπευτεί μόνο του. Οι εργαζόμενοι να μην πάθουν, αυτό μας ενδιαφέρει εμάς.

Να κάνω ένα σχόλιο για τη Γενική Τράπεζα και το ταμείο το επικουρικό. Για κοιτάξτε τώρα για να δούμε οι ευρωλάγνοι. Εάν η κυβέρνηση θελήσει, για προεκλογικούς εγώ σας λέω λόγους, να πει δίνω χρήματα στην τράπεζα να πληρώσει τις επικουρικές συντάξεις, αλλά η Ευρωπαϊκή Ενωση μου το απαγορεύει γιατί νοθεύω τους κανόνες του ανταγωνισμού.

Εμείς αυτή την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν τη θέλουμε. Υποστηρίζουμε άλλη συνεργασία. Δεν τη θέλουμε. Δηλαδή, να την έχουμε στο κεφάλι να μας πει όχι, μη χρηματοδοτήσεις. Και σου λέει εκ του ασφαλούς η κυβέρνηση, εγώ θέλω να βοηθήσω αλλά δεν μπορώ να νοθεύσω τον ανταγωνισμό.

Πάρτε τώρα την «Ολυμπιακή». Εμείς λέμε δεν υπάρχει καλή και κακή πώληση. Ξέρετε τις θέσεις μας, δημόσιος τομέας αερομεταφορών, κλπ. Και αποκλειστικός στην Ελλάδα. Ερχεται τώρα η AEGEAN, ο κ. Βασιλάκης. Δεν ξέρω τώρα αν μεσολάβησε τίποτα, τον τάισε και ο κ. Παπανδρέου καλό φαΐ εκεί στο δείπνο που πήγανε και του άνοιξε η όρεξη; Μπορεί να είναι και αυτό. Και λέει, θέλω να αγοράσω την «Ολυμπιακή».

Μα, τότε γίνεσαι μονοπώλιο και απαγορεύεται το μονοπώλιο. Αφού πρέπει να είναι πολλές εταιρείες. Τώρα τι παιχνίδια παίζονται, τι να σας πω; Και λέει όμως ο κ. Βασιλάκης, θα πάρω εγώ όλη την «Ολυμπιακή», αλλά θα αφήσω το 20% σε άλλη εταιρεία. Αυτό τι σημαίνει; Υπάρχει και ένας ανταγωνισμός. Είναι και σικέ παιχνίδι; Τι να σας πω; Δε ζούμε σε αυτά τα σπίτια, δεν τα επισκεπτόμαστε και δεν τα ξέρουμε καλά τι κάνουν. Ξέρουμε πώς λειτουργούν.

Πάντως, εμφανίζεται τώρα που τη θέλουν εδώ στην Ελλάδα. Πρώτα τη θέλανε οι σεΐχηδες, τα εμιράτα, τώρα τη θέλουν στην Ελλάδα. Παιχνίδια παίζονται. Στο τέλος μπορεί να βρεθεί και στη «Λουφτχάνσα». Κοιτάξτε, γι' αυτό λέμε τώρα ή τον ένα δρόμο ή τον άλλον. Δεν μπορεί να θέλεις και το σκύλο χορτάτο και την πίτα γερή. Και να είσαι και υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να θέλεις και τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ και να θυμώνεις μετά. Ετσι είναι.

Γι' αυτό λέμε είναι δύο όχθες. Τι να πιέσω τον πρωθυπουργό; Δεν ξέρω τι θα κάνει; Δηλαδή, όχι μόνο εδώ, και στη Βουλή τα ίδια. Δεν ξέρουμε τι θα κάνει; Αμα του πω κάνε την «Ολυμπιακή» δημόσια, θα πει, μου το απαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Εχουμε δύο πολιτικές που δε συναντιούνται πουθενά. Με τα άλλα κόμματα που έχουν σημεία συνάντησης, δεν ξέρω, μπορεί να του κάνουν πιο καλές προτάσεις.