Μεταξύ των 2.500 γλωσσών (σε σύνολο 6.000) που κινδυνεύουν με εξαφάνιση σε όλο τον κόσμο, όπως ανακοίνωσε πρόσφατα η «ΟΥΝΕΣΚΟ», περιλαμβάνονται και εκατοντάδες γλώσσες από το εθνολογικό παλίμψηστο της σημερινής Ρωσικής Ομοσπονδίας, αναδεικνύοντας μία ακόμη τραγική συνέπεια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στη χώρα.

Συγκεκριμένα, ο «Ατλας» των προς εξαφάνιση γλωσσών, που εξέδωσε η «ΟΥΝΕΣΚΟ», περιλαμβάνει και 136 γλώσσες που κινδυνεύουν με εξαφάνιση στη Ρωσία, με τις 20 από αυτές να θεωρούνται, ήδη, και τυπικά νεκρές. Ο οργανισμός χρησιμοποιεί 9 κριτήρια για τη «βιωσιμότητα» ή όχι των γλωσσών, μεταξύ των οποίων ο αριθμός των φορέων της γλώσσας, η μεταβίβαση της γλώσσας από γενιά σε γενιά, η προσβασιμότητα σε σχετικό εκπαιδευτικό υλικό και η εσωτερική σχέση της «κοινότητας» με τη γλώσσα της. Στη συνέχεια, οι γλώσσες κατανέμονται σε έξι κατηγορίες επικινδυνότητας.

Με βάση το παραπάνω σύστημα - και σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ - προκύπτει ότι: Περίπου 20 γλώσσες είναι εξαφανισμένες ή προς εξαφάνιση. Αλλες 22 θεωρούνται ότι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Ακόμη 29 βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο και άλλες 49 υπό απειλή. Σε καθεστώς «ανησυχίας» βρίσκονται άλλες 20 γλώσσες, μεταξύ των οποίων τα λευκορωσικά, τα τσετσένικα, τα γιακούτικα και τουβινικά. Να σημειωθεί ότι οι τρεις τελευταίες γλώσσες, μαζί με τα καλμίκικα, έχουν το καθεστώς των κρατικών γλωσσών των δημοκρατιών της Ομοσπονδίας. Μαζί με αυτή την «ομάδα» των 20 γλωσσών, στη σημερινή Ρωσία κινδυνεύουν, τελικά, 140 γλώσσες.

Εμείς να θυμίσουμε ότι κατά την περίοδο του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ υπήρξε μια εντυπωσιακή άνθηση των διαφορετικών πολιτισμών όλων των λαών της, άνθηση η οποία φυσικά ήταν αποτέλεσμα της οικονομικής ανάπτυξης. Η διατήρηση και ανάπτυξη των γλωσσών, η δημιουργία αλφαβήτου σε όσες γλώσσες δεν είχαν, η ανάπτυξη των τοπικών παραδόσεων και εθίμων, των χορών και των τραγουδιών ήταν στις προτεραιότητες του σοσιαλιστικού κράτους. Αλλά, τότε, επί σοσιαλισμού, η γλώσσα δε θεωρούνταν «εργαλείο» της «αγοράς»...