Το έργο περιγράφει τη ζωή ενός ζευγαριού που επί πολλά χρόνια έκανε διακοπές στη Λισαβόνα. Κάποτε οι διακοπές του σημαδεύτηκαν από το φοβερό μαντάτο. Η κόρη τους αρρώστησε σοβαρά και πέθανε. Μετά από τέσσερα χρόνια χωρίς διακοπές, το ζευγάρι αποφάσισε να ξαναπάει. Δύο «νεκροί». Η Λισαβόνα αντιπροσωπεύει τις φωτεινές μέρες τους. Μπορεί και να ξεχάσουν. Αλλά δεν ξεχνιέται ο βαθύς πόνος. Μπορούν δύο «νεκροί» να ταξιδεύουν χωρίς τις μνήμες τους; Η Λισαβόνα είναι ο άλλος «τόπος» στη συνείδηση του ζευγαριού. Τους επαναφέρει στην επιφάνεια όσα προσπάθησαν να «καταχωνιάσουν» βαθιά μέσα τους. Ενας σκληρός κλαυσίγελος, για να σκεπάσει τις «ζαριές» του «παιχνιδιού» της ζωής με το χρόνο.
Με ποιητικό τρόπο, ο Αντώνης Νικολής προσπαθεί να διερευνήσει το χάος που αφήνει μέσα μας ο θάνατος. Ξεδιπλώνει το έργο του περιπλανώμενος μέσα σε άγνωστα μονοπάτια προσπαθώντας κι ο ίδιος να ανακαλύψει αυτό που μας δημιουργεί ο πραγματικά μεγάλος πόνος.