Στο Συνέδριο του ΚΚΕ κομμουνιστές εργάτες μεταφέρουν στους συντρόφους τους μια μακρόχρονη εμπειρία για το πώς απ' το σχεδόν μηδέν, με δουλιά μυρμηγκιού, σε μια πολυεθνική οργανώνουν εργάτη τον εργάτη, πώς αποσπούν κατακτήσεις, πώς στήνεται το Κόμμα στους χώρους δουλειάς, το βασανιστικό δρόμο που διασχίζει η συνείδηση μέχρι να γίνει ταξική, μιλάνε με περηφάνια, χωρίς έπαρση, για τα μέχρι τώρα μετρήσιμα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Εξηγούν πώς το Κόμμα κατακτά την ικανότητα να δουλεύει με τη στρατηγική του, πώς αυτή η δουλειά βρίσκει ανταπόκριση κι άλλα, κι άλλα πολλά κι όμορφα, απ' αυτά που σε κάνουν να νιώθεις σίγουρος πως ό,τι κι αν γίνει είναι το ΚΚΕ αυτό που τελικά θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

Δε χρωστάμε ούτε μια λέξη - πληροφορία για όλο αυτό στους αστούς. Κι αυτό τρελαίνει κάτι πικραμένους, που, ενώ έχουν αποκλειστική αποστολή να καταστείλουν από τα μέσα το εργατικό κίνημα, διαπιστώνουν πως οι εργάτες τούς έχουν πια πάρει για τα καλά χαμπάρι. Ακου, λέει, διαμαρτυρήθηκε με πρωτοσέλιδο άρθρο στην «Αυγή» ο Βούτσης, ποιος; Ο Βούτσης, γιατί, λέει η «σταλινική ηγεσία» του ΚΚΕ δεν τον κάλεσε στο συνέδριο που οι εργάτες συζητάνε το πώς θα κάνουνε τη μεγάλη ζημιά στον καπιταλισμό. Καλά, για τόσο κώτσους τους περνάνε τους εργάτες, που να μπάσουν στη δική τους κουβέντα έναν που ξυπνάει και κοιμάται με το πώς θα κάνει ζημιά στο εργατικό κίνημα;

Ας τους αφήσουμε στο κλάμα τους. Ετσι κι αλλιώς, κροκόδειλοι είναι.

Πάμε γι' άλλα: Οσα υπολογίζει ο Τράγκας ότι θα κοστίσει η άσκηση του «δημοκρατικού δικαιώματος», τόσα υπολογίζει η Βούλτεψη ότι πετάχτηκαν σε άχρηστα μπετά από τα οποία κέρδισαν δυο - τρεις εταιρίες. Δικό σας το δίλημμα, κύριοι: Τι θέλετε, τελικά; Αρτον και θεάματα ή δημοκρατία; Αν και είναι πλαστό το δίλημμα. Αφού και στις δυο περιπτώσεις το κεφάλαιο κερδίζει.

Παράδειγμα, το προχτεσινό μέτρο για να αντιμετωπιστεί, λέει, η κρίση στον κλάδο του τουρισμού. Ο,τι μπετό έχει χτιστεί πάνω στο κύμα, με ένα «τέλος συμμόρφωσης» θα θεωρηθεί επένδυση, και, μάλιστα, τέτοια από την οποία θα κερδίσει το πόπολο με κουπόνια κοινωνικού τουρισμού. Μιλάμε για μια πεντακάθαρη δημοκρατική αναδιανομή πλούτου. Ακριβώς αυτό που εκφράζει και η «οικονομία των αναγκών», που θα 'λεγε κι ο ΣΥΝ.

Πώς το 'πε η Γραμματέας; «ΚΚΕ ισχυρό, ένα σύνθημα απλό».

Τόσο απλό.