Σρι Λάνκα ή Κεϋλάνη. Ενας τουριστικός παράδεισος ή μία κόλαση 35ετούς εμφυλίου. Η Σρι Λάνκα βρίσκεται σε ένα στρατηγικό θαλάσσιο σταυροδρόμι, ιδιαίτερης σημασίας, που ενώνει τη Δυτική με τη Νοτιανατολική Ασία. Πατρίδα για 21 εκατομμύρια ανθρώπους, η Σρι Λάνκα, που η ονομασία της σημαίνει «Ευλογημένος Τόπος» είναι μία χώρα με ιστορία χιλιάδων χρόνων, με μαγευτικά τοπία, εντυπωσιακές ζούγκλες, καταρράκτες, μοναδικές παραλίες, καταπληκτικά μνημεία βουδιστικής, μουσουλμανικής και ινδουιστικής τέχνης, που προσελκύουν χιλιάδες τουρίστες. Αρχικά η χώρα ήταν αποικία της Πορτογαλίας, στη συνέχεια πέρασε στην κυριαρχία της Ολλανδίας, για να καταλήξει αποικία του Βρετανικού Στέμματος, εξακολουθώντας να αποτελεί μέλος της βρετανικής κοινοπολιτείας, μέχρι σήμερα, 61 χρόνια μετά την ανεξαρτησία της.

Η άλλη όψη του νομίσματος, στο νησί της Κεϋλάνης, είναι ένας εμφύλιος πόλεμος που ξεκίνησε το 1972 και διεξάγεται μεταξύ της κυβέρνησης που εκπροσωπεί τη φυλή των Σιναλέζων που αποτελεί την πλειοψηφία και της αυτονομιστικής οργάνωσης των «Τίγρεων των Ταμίλ Εελάμ» και προέρχεται από τη δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα κατοίκων της χώρας, των Ταμίλ. Η έναρξη των εχθροπραξιών τοποθετείται στον Αύγουστο του 1972, όταν ο Βελουπιλάι Πραμπχακαράν ίδρυσε τους «Τίγρεις» ζητώντας ανεξαρτησία για τη μειονότητα και βάζοντας βόμβες σ' ένα καρναβάλι στην Τζάφνα, ανοίγοντας τον «ασκό του Αιόλου» σε μία πολεμική διαμάχη χωρίς τέλος, η οποία υπολογίζεται ότι έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 70.000 ανθρώπους. Ακόμα περισσότεροι υπολογίζονται ότι είναι οι πρόσφυγες λόγω του πολέμου.

Η οργάνωση των Τίγρεων έχει ως αίτημά της ένα ανεξάρτητο κράτος για τους Ταμίλ, στα βόρεια και ανατολικά του νησιού, υποστηρίζοντας ότι τα δικαιώματα της μειονότητας καταπατιούνται λόγω των συμφερόντων που υποστηρίζονται από τις κυβερνήσεις των Σιναλέζων. Η αντιδραστική κυβέρνηση της χώρας χαρακτηρίζει το αυτονομιστικό κίνημα των Ταμίλ ως «τρομοκρατική οργάνωση» και έχει καταφέρει να υιοθετήσουν και άλλα κράτη αυτή τη στάση.

Οσο για την κυβέρνηση της χώρας, τα ηνία της οποίας κρατά το κυβερνών Κόμμα Ελευθερίας (SFLP) σε συνεργασία με το Εθνικό Κόμμα (UNP) μόνο «αθώα» για την κατάσταση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί ευθέως από τους Ταμίλ για χρηματοδότηση του στρατού από τις ΗΠΑ, κάτι που η Ουάσιγκτον αρνήθηκε σε όλους τους τόνους, ισχυριζόμενη ότι δεν έχει εμπλακεί ποτέ στη διαμάχη της Σρι Λάνκα.

Πέρα από χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ η κυβέρνηση κατηγορείται, σύμφωνα και με στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ότι για την εκστρατεία βίας και τρομοκρατίας σε βάρος του λαού της χώρας οι υπεύθυνοι είναι οι δήθεν «προστάτες» του, δηλαδή, ο στρατός και η αστυνομία, τα τάγματα θανάτου και οι παραστρατιωτικοί που έχουν ταχθεί στο πλευρό τους.

Επί τους παρόντος η κυβέρνηση της χώρας ισχυρίζεται ότι έχει καταλάβει την πλειοψηφία των εδαφών και των πόλεων - κλειδιά που κατείχαν οι Ταμίλ, όπως το Κιλινότσι, διατεινόμενη υπεροχή απέναντι στους αντάρτες. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η αναστολή της εκεχειρίας που αποφασίστηκε το 2002 και παραβιάστηκε αρκετές φορές, με αποκορύφωμα την πλήρη επανέναρξη των εχθροπραξιών το 2008, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στους αυτονομιστές των Ταμίλ, οι οποίοι με τη σειρά τους κατηγορούν την κυβέρνηση...

Κατά καιρούς οι δύο πλευρές ανακοίνωναν απώλειες, η μία σε βάρος της άλλης, με τα στοιχεία να καθίσταται αδύνατο να επιβεβαιωθούν, δεδομένου ότι οι περιοχές των συγκρούσεων είναι αποκλεισμένες από την κυβέρνηση που δεν επιτρέπει την είσοδο ούτε σε ΜΜΕ, ούτε σε οργανώσεις βοήθειας.

Ωστόσο, τις τελευταίες μέρες οι συγκρούσεις κλιμακώνονται όλο και περισσότερο, με τα κυβερνητικά στρατεύματα να επεκτείνουν τη δράση τους και σε περιοχές χαρακτηρισμένες ως «ασφαλείς ζώνες», όπου αναζητούσαν καταφύγιο χιλιάδες άμαχοι. Στα πλαίσια των «εκκαθαριστικών επιχειρήσεων» των κυβερνητικών στρατευμάτων τις τελευταίες μέρες έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 300 άμαχοι, ενώ πάνω από 1.100 είναι οι τραυματίες, μεταξύ των οποίων και εκατοντάδες παιδιά κάτω των 15 ετών.

Η είδηση της σφαγής των αμάχων, έγινε αρχικά γνωστή όταν ο ΟΗΕ κατήγγειλε ότι χιλιάδες άμαχοι παγιδεύτηκαν στη ζούγκλα, λόγω των διασταυρούμενων πυρών, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να χάσουν τη ζωή τους, με τα ΗΕ να καταδικάζουν και τις δύο εμπλεκόμενες πλευρές στον εμφύλιο πόλεμο. Ωστόσο, απέναντι στο μακελειό που σημειώνεται εναντίον των αμάχων, οι Ταμίλ, δε φαίνεται να αντιδρούν - σύμφωνα με την πληροφόρηση που δημοσιοποιείται - ενώ η αντιδραστική κυβέρνηση της χώρας, κλείνει τα μάτια και αναφέρει ότι «δεν υπάρχουν άμαχοι νεκροί, γιατί δεν πλήττονται ασφαλείς ζώνες» όπου βρίσκονται και προσφυγικοί καταυλισμοί... Παρ' όλ' αυτά, οι επιθέσεις εναντίον αμάχων επιβεβαιώνονται και από τον ΟΗΕ, καθώς προσωπικό του Οργανισμού, που βρισκόταν σε «ασφαλή ζώνη», έγινε μάρτυρας βομβαρδισμών της περιοχής.

Μόλις την περασμένη βδομάδα αποφάσισαν να «σπάσουν» τη σιωπή τους και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία και το ΝΑΤΟ, ως οι δυνάμεις συνεργασίας του Τόκιο, μετά και τη συνάντηση στην ιαπωνική πρωτεύουσα το 2003 για την ανοικοδόμηση και την ανάπτυξη της Σρι Λάνκα και να «απαιτήσουν» από τους «Τίγρεις» - και όχι από την κυβέρνηση - να παραδώσουν τα όπλα τους, να τερματίσουν τις εχθροπραξίες και να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση της χώρας, για τον τερματισμό του εμφυλίου... Στις «προτάσεις» των ΕΕ, ΗΠΑ, Ιαπωνίας και ΝΑΤΟ ήταν και το ενδεχόμενο μίας «προσωρινής εκεχειρίας», προκειμένου να απεγκλωβιστούν από τις εμπόλεμες ζώνες, οι τουλάχιστον 250.000 άμαχοι, κάτι που απέρριψε η κυβέρνηση, δείχνοντας τις προθέσεις της, η οποία και ξεκαθάρισε ότι δε θα σταματήσει ούτε λεπτό τις εχθροπραξίες, αν δε συντρίψει τους Ταμίλ, προσφέροντας ωστόσο «αμνηστία» σε όσους αντάρτες παραδοθούν... Στο μεταξύ, οι μάχες και δολοφονίες αμάχων συνεχίζονται με αμείωτους ρυθμούς.