Παρασκευή 30 Γενάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΜΑΚΗΣ ΜΑΪΛΗΣ
Οι Θέσεις συμβάλλουν στην αναζωογόνηση του σοσιαλιστικού οράματος

Πλούσια συζήτηση στο κατάμεστο αμφιθέατρο της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ, πάνω στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό

Η επικαιρότητα του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, οι δυσκολίες και τα εμπόδια που παρουσιάστηκαν σε αυτή την τιτάνια προσπάθεια των λαών να αποτινάξουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο από την ανθρωπότητα και το γεγονός ότι ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας των νέων σοσιαλιστικών επαναστάσεων, ήταν τα ζητήματα που κυριάρχησαν στην πλούσια χτεσινή συζήτηση στο κατάμεστο αμφιθέατρο της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ, πάνω στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το Σοσιαλισμό, με κεντρικό ομιλητή τον Μάκη Μαΐλη, μέλος της ΚΕ του Κόμματος.

Η αγωνία των νέων και ο ειλικρινής προβληματισμός τους για τις αιτίες των ανατροπών και για τα προβλήματα που προέκυψαν στη διάρκεια της Σοσιαλιστικής Οικοδόμησης, ήταν φανερά σε κάθε ερώτηση. Την ίδια στιγμή, όμως, που οι ερωτήσεις αναδείκνυαν μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα, οι απαντήσεις ξετύλιγαν το κουβάρι που συνδέει τις Θέσεις της ΚΕ για το Σοσιαλισμό με την πάλη τού σήμερα, με τους αγώνες της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ταυτόχρονα, ξεδιπλώθηκε και η ανάγκη ολοκληρωμένης και πειστικής απάντησης στις αστικές και οπορτουνιστικές αντιλήψεις και θεωρίες, που, ξεκινώντας από τα ζητήματα του σοσιαλισμού, «χτυπούν» την ίδια τη στρατηγική του Κόμματος.

Να απολογηθούν τα αστικά Κόμματα και οι φορείς του οπορτουνισμού


«Οι Θέσεις συμβάλλουν στην ισχυροποίηση της πάλης για το σοσιαλισμό, στην αναζωογόνηση του οράματος», σημείωσε εξαρχής ο Μ. Μαΐλης. Επισήμανε πως, απέναντι στις - με επιστημονικά κριτήρια - επεξεργασμένες Θέσεις του Κόμματος, το μόνο που έχουν ν' αντιτάξουν, τα αστικά κόμματα και οι φορείς του οπορτουνισμού, με κυρίαρχη δύναμη το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, είναι η... σταλινολογία! Και τόνισε πως, αυτοί που πρέπει ν' απολογηθούν στον ελληνικό λαό είναι τα αστικά κόμματα και ο κάθε φορέας του οπορτουνισμού. Να απολογηθούν για την υπεράσπιση του Μάαστριχτ, της ΟΝΕ και του ευρώ, να απολογηθούν και για τις «θεωρίες» του ευρωκομμουνισμού.

Ταυτόχρονα, υπογράμμισε την ανάγκη υπεράσπισης του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα, εξηγώντας ότι στο κείμενο των Θέσεων δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στον υποκειμενικό, εσωτερικό παράγοντα που οδήγησε στις ανατροπές. Η κριτική που κάνουμε στα λάθη, υπογράμμισε, αφορά και μας. Με αυτές τις θέσεις, συνέχισε, κάνουμε ένα μεγάλο βήμα, ενώ τόνισε ότι «εμείς δε βλέπουμε ισοπεδωτικά και μηδενιστικά την προσφορά του σοσιαλισμού».

Η εργασία έχει κοινωνικό περιεχόμενο

Φοιτητές και φοιτήτριες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολούθησαν και συνέβαλαν στο σύνολο της συζήτησης. Ζητήματα που έβαλαν, όπως η αντίθεση χειρωνακτικής και πνευματικής εργασίας και ο τρόπος που αυτή μπορεί ν' αντιμετωπιστεί στο σοσιαλισμό, έδωσαν στον Μ. Μαΐλη, τη δυνατότητα να μιλήσει για την ανάπτυξη της κοινωνικής συνείδησης και την ανάπτυξη της προσωπικότητας του ανθρώπου στο σοσιαλισμό, μιλώντας στους φοιτητές για την εμπειρία του σταχανοβίτικου κινήματος στην ΕΣΣΔ. Πως μόνο από μια τέτοια δραστηριότητα, όπου ο άνθρωπος συνειδητοποιεί το γεγονός ότι η εργασία του έχει κοινωνικό περιεχόμενο, μπορούν να ξεπεραστούν τέτοιες αντιθέσεις.

Με ερωτήσεις, όπως για παράδειγμα, με ποιο τρόπο θα γίνεται ο έλεγχος της παραγωγής όταν αυτή θα σχεδιάζεται κεντρικά, αναδείχτηκε ο βασικός ρόλος του Κόμματος και του εργατικού ελέγχου, που δε θα υπάρχει μόνο στα χαρτιά, αλλά θ' ασκείται καθημερινά, στην πράξη. Το γεγονός αυτό - επισήμανε - σημαίνει Κόμμα στο ύψος των περιστάσεων και πως η εργατική τάξη δε μοιράζεται την εξουσία της - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει συμμαχίες, οι οποίες όμως αναγνωρίζουν την πρωτοπορία της.

Η οπορτουνιστική στροφή

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι νεολαίοι, για τις υλικές προϋποθέσεις που οδήγησαν στις αποφάσεις και στις παρεκκλίσεις στο 20ό Συνέδριο ΚΚΣΕ, αλλά και στο πώς ξεκίνησε η θεωρία περί τέλους της ταξικής πάλης στη σοσιαλιστική ΕΣΣΔ. Με αφορμή αυτά τα ζητήματα ο Μ. Μαΐλης, ανέλυσε τους λόγους της οπορτουνιστικής στροφής, που ξεκίνησε με το 20ό Συνέδριο. Επισήμανε πως αυτή έγινε στην προσπάθεια να λυθούν προβλήματα, με λάθος, όμως, τρόπο. Ενώ για τη θεωρία του τέλους της ταξικής πάλης στην ΕΣΣΔ, επισήμανε ότι ήρθε σε αυτήν ακριβώς την πορεία, με την ανάλυση περί «παλλαϊκού κράτους», άρα και παλλαϊκού κόμματος, ενώ η ταξική πάλη, συνεχίζεται και στο σοσιαλισμό, με άλλες μορφές απ' ό,τι στον καπιταλισμό. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, συνέχισης της ταξικής πάλης, ανέφερε το λιμό στη Λευκορωσία, όταν οι κουλάκοι έκαιγαν τις σοδειές.

Πώς θα κατανείμει ο κεντρικός σχεδιασμός το χρόνο εργασίας και πώς διαμορφώνεται η πολιτική μισθών, ήταν ένα ακόμη ερώτημα, με τον Μ. Μαΐλη να επισημαίνει πως είναι πολύ σημαντικό ο «χρόνος εργασίας» να είναι το μέτρο της ατομικής συνεισφοράς στην κοινωνική εργασία για την παραγωγή του συνολικού προϊόντος και να μην αποτελεί μέτρο ο νόμος της αξίας. Τέλος, με αφορμή ερώτηση για νέα μέτωπα πάλης, που θα διεκδικούν επιμέρους αιτήματα, δόθηκε η δυνατότητα στον Μ. Μαΐλη, να επισημάνει πως δεν μπορούν να υπάρχουν σοσιαλιστικές νησίδες μέσα στον καπιταλισμό. Το ζητούμενο, υπογράμμισε, είναι τι πολιτικό κίνημα και πόσο μαζικό κίνημα υπάρχει. Πως όταν υπάρχει συνολική επίθεση από την πλευρά του κεφαλαίου κατά των εργαζομένων, τότε η εργατική τάξη πρέπει να δράσει με στρατηγική απάντηση στη στρατηγική επίθεση του κεφαλαίου.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ