ΗΣύνοδος Κορυφής των «15» στη Γαλλία υπήρξε αποκαλυπτική για το χαρακτήρα της «μετεξέλιξης» της ΕΕ. Αποκαλυπτική τόσο για την «εξωτερική» πολιτική των «15», όσο και για την «εσωτερική» πολιτική του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Σε ό,τι αφορά την πρώτη πλευρά, ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε το Μεσανατολικό και το Γιουγκοσλαβικό από τους «εταίρους», πράγματι, δείχνει το μέλλον... Αξεπέραστη ως προς τούτο είναι η σχετική δήλωση του Κ.Σημίτη: «Οι πρωταγωνιστές σε αυτό το "παιχνίδι" είναι οι ΗΠΑ και αυτές καθορίζουν» (!), είπε αναφερόμενος στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή... Ισως δεν υπάρχει πιο αποδεικτική φράση, που να επιβεβαιώνει ότι οι «15» διακρίνονται από το θράσος εκείνου του συνενόχου που, ενώ έλκει την καταγωγή του από τον Ηρώδη, θέλει να εμφανίζεται σαν Πόντιος Πιλάτος...
Εξίσου αποκαλυπτική ήταν η στάση τους στο Γιουγκοσλαβικό: Το θέμα τώρα «είναι να μπει και πάλι η Γιουγκοσλαβία στο παιχνίδι», ήταν η δήλωση του Κ.Σημίτη (σ.σ: μανία με τα «παιχνίδια» είχε ο πρωθυπουργός στο Μπίαριτζ). Οταν αργότερα συναντήθηκαν οι «15» με τον Κοστούνιτσα, κατέστη σαφές περί ποίου «παιχνιδιού» πρόκειται: Για το «παιχνίδι» του λεγόμενου «Συμφώνου Σταθερότητας», που σημαίνει πλήρης μετατροπή των Βαλκανίων σε κατατμημένα προτεκτοράτα του ευρωατλαντισμού. Και τώρα - όπως είπαν οι «15» - είναι η ώρα της Γιουγκοσλαβίας να παίξει (και να χάσει τα πάντα πλέον) σε αυτό το παιχνίδι, που άλλοτε παίζεται με βόμβες και άλλοτε με εκλογές...
Εκεί όμως που δόθηκαν πλήρη διαπιστευτήρια είναι σε ό,τι αφορά το χαρακτήρα της εσωτερικής λειτουργίας μιας υπό «ομοσπονδιοποίηση» Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν είναι υπερβολή, μετά το Μπίαριτζ και ενόψει της Διακυβερνητικής της Νίκαιας, να μιλήσουμε για μια ΕΕ που εξόφθαλμα πια θα απαρτίζεται από ένα μικρό και σκληρό πυρήνα των ισχυρών που θα ηγείται, και από τους «κομπάρσους» που - συνειδητά βεβαίως- θα ακολουθούν. Ηδη στο Μπίαριτζ «πέρασαν» δυο βασικές επιδιώξεις του γαλλο-γερμανικού άξονα:
Πρώτον, η ουσιαστική κατάργηση της ομοφωνίας στη λήψη των αποφάσεων διά μέσου της διεύρυνσης της αρχής της «ειδικής πλειοψηφίας», πράγμα που σημαίνει ότι το σύνολο σχεδόν των αποφάσεων της ΕΕ θα λαμβάνεται με τις «ειδικές πλειοψηφίες», αφού προηγουμένως θα έχει βγει σε αχρηστία το δικαίωμα του «βέτο». Είναι ενδεικτικό ότι η γαλλική προεδρία δεν παρουσίασε ούτε μία ούτε δύο, αλλά 49 (!) περιπτώσεις αποφάσεων που στη Διακυβερνητική θα επικυρωθεί η υπαγωγή τους από το καθεστώς της ομοφωνίας στο καθεστώς της «ειδικής πλειοψηφίας».
Δεύτερον, στη Σύνοδο αποφασίστηκε ότι στη Διακυβερνητική θα θεσμοθετηθεί η παντοκρατορία του γαλλο-γερμανικού άξονα επί παντός του επιστητού, μέσω της επέκτασης της λεγόμενης «ενισχυμένης συνεργασίας». Οι «ισχυροί» της ΕΕ, δηλαδή, θα μπορούν να προχωρούν σε αποφάσεις και πολιτικές δράσεις, χωρίς να λογαριάζουν τους υπόλοιπους, ακόμα και για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Μάλιστα η Γαλλία, ως προεδρεύουσα στο Μπίαριτζ, ζήτησε ο αριθμός των κρατών - μελών που θα μπορούν να αποφασίζουν και να ενεργούν ανεξάρτητα από τους υπόλοιπους να μην είναι καν 5 αλλά 3! Δηλαδή η Γερμανία, η Γαλλία και - κατά το δοκούν - κάποιος «δορυφόρος»!
Απέναντι σε όλα αυτά, ο κ.Σημίτης, βαθύτατα υποκριτικά, παρουσιάστηκε να υπερασπίζεται τη διατήρηση του «βέτο» στα θέματα της ΚΕΠΠΑ. Μόνο που χτες η «Λιμπερασιόν» τον εμφάνιζε σαν τον πιο «ένθερμο» υποστηρικτή των θέσεων της Γαλλίας. Μόνο που, ακόμα και στο εσωτερικό δελτίο του υπουργείου Εξωτερικών, αναφέρεται ότι ως κυβέρνηση «υποστηρίζουμε την επέκταση της ενισχυμένης συνεργασίας (και) στα θέματα της ΚΕΠΠΑ»! Αμφιβάλλει κανείς για το ποια είναι η αλήθεια;...
Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Feeds
Τρομοκρατική επιχείρηση - διάρρηξη γραφείων του ΚΚΕ
