«Μπροστά στην απεριόριστη χαρά, τον τραυματισμό του Μανούσου, ακόμη και βαριά, η Λεμονιά προς το παρόν το θεώρησε πταίσμα. Την άλλη ημέρα όλοι οι χωριανοί συνοδέψανε τον καπετάν Μανούσο στην τελευταία του κατοικία. Ο πολύπαθος καπετάνιος ήταν πολύ αγαπητός στο χωριό. Αυτό όμως δεν εμποδίζει να τον πιάνουν ορισμένοι στο στόμα τους και να τον σχολιάζουν με πικρόχολα λόγια». Πρόκειται για ένα τρυφερό αφήγημα του Κ. Μανιά, που περιγράφει - εκτός από την «ιστορία» - και τον τρόπο σκέψης, τις αντιλήψεις και τις συνήθειες ενός κρητικού χωριού. Μαζί με τα βάσανα της ζωής των ναυτικών, δίνονται με αγάπη τόσο τα κουσούρια του χωριού (κουτσομπολιό, θρησκοληψία) αλλά και τα θετικά του, όπως η φιλοξενία (ακόμα και όταν ο καπετάνιος παθαίνει το πρώτο καρδιακό επεισόδιο και είναι στο κρεβάτι, δίνει οδηγία στις «γυναίκες» του να περιποιηθούν όσους είναι εκεί), ανθρώπινη συμπαράσταση στα προβλήματα του άλλου (δίνουν από το υστέρημά τους για τις σπουδές του μικρού όταν πρόκειται να πάει στο Πανεπιστήμιο, μεγαλώνουν τον Κλεάνθη από το υστέρημά τους όταν ο καπετάνιος πεθαίνει κλπ.). Οι ήρωες του αφηγήματος θα μας ταξιδέψουν σε μια απίστευτη ιστορία, χαρακτηριστικά όμως σημαντική για τη ζωή ενός μικρού χωριού... Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».