Associated Press

Στην ουρά για την ...επιβίωση

Παράλληλα, η ισραηλινή διπλωματία έχει αποδυθεί σε μια ευρεία εκστρατεία «προετοιμασίας» της διεθνούς κοινής γνώμης, γνωρίζοντας ότι η οποιαδήποτε απόπειρα εισβολής στην πυκνοκατοικημένη περιοχή θα συνοδευτεί από λουτρό αίματος. Δεν είναι λίγοι, βέβαια, εκείνοι οι αναλυτές που εκτιμούν ότι τόσο η ισραηλινή πλευρά όσο και η «πλευρά» της «Χαμάς», αν και κλιμακώνουν την ανταλλαγή απειλών, δεν επιθυμούν μια ολοκληρωτική σύγκρουση στην παρούσα, τουλάχιστον, φάση, εκτίμηση που μένει ν' αποδειχθεί τις επόμενες μέρες και βδομάδες.

Ουσιαστικά, η εκεχειρία είχε καταρρεύσει τουλάχιστον ένα μήνα νωρίτερα, όταν ο ισραηλινός στρατός, με το πρόσχημα της καταστροφής μιας υπόγειας σήραγγας που οδηγούσε στο Ισραήλ, πραγματοποίησε άλλη μια πολύνεκρη εισβολή που σηματοδότησε και την έναρξη μιας νέας περιόδου έντασης και απειλών. Ακόμη, όμως, και πριν από αυτήν την αιματηρή επίθεση, η εκεχειρία δε σήμαινε ευημερία για τους 1,5 εκατομμύρια Παλαιστινίους της Γάζας. Το αντίθετο μάλιστα.

Με τη γνωστή δικαιολογία της εκτόξευσης ρουκετών, ο ισραηλινός στρατός έχει, σχεδόν διαρκώς, αποκλεισμένη την περιοχή μην επιτρέποντας την είσοδο ούτε καν στις προμήθειες της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, που έχει υποχρεωθεί, επανειλημμένως, να προχωρεί σε δημόσιες καταγγελίες και εκκλήσεις, προκειμένου να επιτραπεί η είσοδος σε περιορισμένες ποσότητες τροφίμων και φαρμάκων που διασφαλίζουν την επιβίωση σε εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστινίους για λίγες μόλις μέρες. Και μετά πάλι από την αρχή.

Το «μαρτύριο της σταγόνας», που η ισραηλινή κυβέρνηση έχει επιβάλει στους κατοίκους της Γάζας, έχει οδηγήσει, όπως ο ΟΗΕ καταγγέλλει, σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και σε μια διαρκή ανθρωπιστική κρίση, από την οποία η περιοχή, όπως εκτιμάται, δε θα επανέλθει παρά μετά από αρκετούς μήνες απρόσκοπτης εισόδου εμπορευμάτων και φαρμάκων. Οι γενικόλογες υποκριτικές εκκλήσεις περί άρσης του αποκλεισμού από κυβερνήσεις (όπως η γαλλική) ή οργανισμούς (όπως η ΕΕ) είναι πασιφανές ότι δεν αποβλέπουν παρά μόνο στη δημιουργία εντυπώσεων και όχι σε ουσιαστικά αποτελέσματα.

Εξίσου υποκριτικές είναι και οι δηλώσεις περί αναγκαιότητας «προόδου στην ειρηνευτική διαδικασία». Ολοι οι «καλοθελητές», ασχέτως των επιφανειακών τους διαφοροποιήσεων, δεν εννοούν τίποτε περισσότερο από την εφαρμογή του «οδικού χάρτη», δηλαδή ενός ακόμη σχεδίου που επαναδιαπραγματεύεται τις αποφάσεις του ΟΗΕ, δεν αναφέρεται καν στον όρο κατοχή και κρατά ίσες αποστάσεις ανάμεσα στο θύτη και στο θύμα. Μάλιστα, έσπευσαν να οριοθετήσουν και την οποιαδήποτε περαιτέρω εξέλιξη, υιοθετώντας απόφαση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που υποσκάπτει όλες τις προηγούμενες σχετικές αποφάσεις, ορίζοντας ως «βάση για την επίτευξη προόδου στις ισραηλινο-παλαιστινιακές συνομιλίες τον οδικό χάρτη και τη διαδικασία της Ανάπολης».

Είναι σαφές ότι αν επιτευχθεί κάποια συμφωνία σε αυτό το πλαίσιο, δε θα ικανοποιεί το πάγιο δίκαιο αίτημα του παλαιστινιακού λαού και του αιματηρού αγώνα του, εδώ και δεκαετίες, για ανεξάρτητο βιώσιμο κυρίαρχο κράτος.Θα ικανοποιεί τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις για δημιουργία προτεκτοράτων μέσα σε συνθήκες που καλλιεργούν το έδαφος για μια επόμενη έκρηξη και θα δίνουν το δικαίωμα στους ιμπεριαλιστές να χρησιμοποιούν ως «μοχλό πίεσης» το Παλαιστινιακό για την προώθηση των συμφερόντων τους σε ολόκληρη την περιοχή.

Στο μεταξύ, στην κλιμάκωση της έντασης στη Λωρίδα της Γάζας φαίνεται ότι θα συμβάλει και ο θάνατος τριών Παλαιστινίων χτες, από ισραηλινά πυρά, καθώς η «Χαμάς» φαίνεται να βομβάρδισε τα ισραηλινά εδάφη νότια της Γάζας με όλμους και ρουκέτες, χωρίς ωστόσο να υπάρξουν αναφορές για τραυματισμούς ή απώλειες. Σε δηλώσεις της η «Χαμάς» ανέφερε ότι οι χτεσινοί βομβαρδισμοί είναι αντίποινα για το αιματηρό περιστατικό της Τρίτης...