Νέες περιπέτειες για την υπόθεση της διεθνούς ειρήνης και νέες απειλές για όλους τους λαούς σηματοδοτεί η προώθηση της ανάπτυξης της λεγόμενης «αντιπυραυλικής ασπίδας» των ΗΠΑ σε Τσεχία και Πολωνία, αλλά και η επέκτασή της στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια. Και αυτά παρά τις σημαντικές αντιδράσεις των λαών αυτών των χωρών.

Η εγκατάσταση της «ασπίδας» αφορά την ανάπτυξη 10 αντιπυραυλικών συστημάτων στις ακτές της Πολωνίας στη Βαλτική και συστημάτων πυραύλων «Πάτριοτ» και ενός ισχυρού συστήματος ραντάρ στην Τσεχία έτοιμων για... δράση μέχρι το 2012, για να «αντιμετωπιστούν οι απειλές του 21ου αιώνα (...) από χώρες όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα». Εκτός από τον στρατηγικής σημασίας αντικειμενικό σκοπό των Αμερικανών, να επιβάλουν την πρωτοκαθεδρία τους στην παγκόσμια πυραμίδα των εξοπλισμών, με την εγκατάσταση της «ασπίδας» θα εξασφαλίσουν το πλεονέκτημα του πρώτου πυρηνικού πλήγματος, χωρίς το φόβο ανταπόδοσης, καθώς θα εξουδετερώνουν μακριά από το έδαφός τους την οποιαδήποτε πυραυλική απειλή.

Μαζί με τις νέες στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ σε Ρουμανία και Βουλγαρία, τα σχέδια εγκατάστασης στρατιωτικών βάσεων στο Καζαχστάν και το Ουζμπεκιστάν (μαζί με αυτές που υπάρχουν στο Κιργιστάν), αλλά και τα σχέδια ενσωμάτωσης χωρών όπως είναι η Ουκρανία και η Γεωργία στο ΝΑΤΟ, αναμένεται να οξύνουν ακόμα παραπέρα τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, να δώσουν νέα ώθηση στο κυνήγι των εξοπλισμών, να κλιμακωθεί ακόμα περισσότερο η στρατιωτικοποίηση της περιοχής.

Ηδη, οι σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσία και ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν ενταθεί, καθώς η πρώτη θεωρεί ότι απειλείται από την «περικύκλωση» στην οποία υπόκειται, πως επιχειρείται η «αποδυνάμωσή της», πως θα διαταραχτούν οι στρατιωτικές ισορροπίες και έχει ανακοινώσει, μεταξύ άλλων, πως θα προχωρήσει σε «ανταποδοτικά μέτρα», πως θα αναπτύξει πυραύλους «Iskander» στο Καλίνινγκραντ προκειμένου να εξουδετερώσει τα τμήματα της «ασπίδας».

Πάντως, είναι φανερό ότι τόσο η Ρωσία όσο και η ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ είναι διατεθειμένοι να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να εξασφαλίσουν τα γενικότερα γεωπολιτικά τους συμφέροντα στην περιοχή. Δε θα πρέπει να θεωρηθεί επίσης καθόλου τυχαίο το γεγονός του Αυγούστου με την ολιγοήμερη σύρραξη Ρωσίας - Γεωργίας στον Καύκασο, περιοχή πλούσια σε φυσικούς πόρους και δίοδος μεταφοράς του φυσικού αερίου στην Ευρώπη.

Η υπόθεση ωστόσο, δεν τελειώνει εδώ. Αμεση είναι η ελληνική εμπλοκή σ' αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, με την ένταξη του αντιπυραυλικού συστήματος της χώρας μας στην αμερικανική «αντιπυραυλική ασπίδα». Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν συμφωνήσει στην ανάπτυξη συμπληρωματικού συστήματος στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων, κάτι που φάνηκε και από τις αποφάσεις της τελευταίας Συνόδου του ΝΑΤΟ τον Απρίλη στο Βουκουρέστι. Ετσι, η ελληνική κυβέρνηση έδωσε το πράσινο φως στην είσοδο της χώρας μας στο πρόγραμμα. Ως μέσο για την ελληνική εμπλοκή χρησιμοποιούνται τα αντιβαλλιστικά - αντιαεροπορικά συστήματα «Patriot», αμερικανικής προέλευσης και «S-300», ρωσικής προέλευσης.

Μάλιστα, για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε το Γενάρη του 2008 στο Μόναχο της Γερμανίας και σχετική άσκηση, όπου πήραν μέρος και στελέχη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Στην άσκηση αυτή έγινε ανταλλαγή δεδομένων ηλεκτρονικών υπολογιστών των δυο συστημάτων («Patriot» και «S-300»), δοκιμάστηκαν δηλαδή οι δυνατότητες ένταξης των συστημάτων αυτών στην «αντιπυραυλική ασπίδα», με στόχο την «παράλληλη λειτουργία» του ελληνικού δικτύου αεράμυνας με το πρόγραμμα των ΗΠΑ. Στην ουσία η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την ένταξη και παράδοση των πυραυλικών συστημάτων της χώρας μας στον πλήρη έλεγχο του ΝΑΤΟ, καθώς και την επιβολή νέων οικονομικών βαρών στο λαό για εξοπλισμούς που καμιά σχέση δεν έχουν με τις αμυντικές ανάγκες.

Πάντως, επιχειρείται μια νέα προσέγγιση ΝΑΤΟ - Ρωσίας καθώς όπως αποφασίστηκε σε πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ χρειάζεται μια σταδιακή επανάληψη των επαφών της Συμμαχίας με τη Ρωσία, επειδή το «πάγωμα» στις σχέσεις είναι αντίθετο με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ σε θέματα ασφαλείας. Πρόσφατα μάλιστα σε μια άτυπη συνάντηση που είχε ο ΓΓ της Συμμαχίας Γιαπ ντε Χόουπ Σέφερ, με τον Ρώσο πρεσβευτή στο ΝΑΤΟ, Ντμίτρι Ρογκόζιν, συμφωνήθηκε πως θα γίνει μια ανεπίσημη συνάντηση του Συμβουλίου Ρωσίας - ΝΑΤΟ σε επίπεδο πρεσβευτών στα μέσα του Γενάρη. Ωστόσο, η Μόσχα επιμένει πως μια επανάληψη των συνομιλιών των δύο πλευρών δεν μπορεί να γίνει χωρίς μια ανάλυση των αιτιών που προκάλεσαν τον ολιγοήμερο πόλεμο του Αυγούστου ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γεωργία, καθώς οι ΝΑΤΟικοί υποστηρίζουν πως η Ρωσία χρησιμοποίησε «δυσανάλογη» ισχύ κατά τη στρατιωτική της εισβολή στη Γεωργία και πως απειλεί με ανάπτυξη πυραύλων κοντά στα σύνορα του ΝΑΤΟ. Υπενθυμίζεται ότι το ΝΑΤΟ είχε «παγώσει» τις σχέσεις του με τη Μόσχα εξαιτίας του πολέμου του Αυγούστου.

Επιπλέον αξιοσημείωτη είναι και η πρόσφατη «προσφορά» της Ρωσίας - διά μέσου του επικεφαλής των ρωσικών στρατηγικών δυνάμεων, Νικολάι Σολόφτσοφ - να εγκαταλείψει μέρος των εξοπλιστικών της σχεδίων αν η Ουάσιγκτον εγκαταλείψει τα σχέδιά της για εγκατάσταση της «ασπίδας» στην ανατολική Ευρώπη. Νωρίτερα ο ίδιος είχε δηλώσει ότι η Ρωσία θα αναπτύξει το διάστημα 2015 - 2020 νέους στρατηγικούς πυραύλους, ικανούς να διασπάσουν το αντιπυραυλικό σύστημα.

Συμφιλιωτικές τάσεις επίσης έχουν διαφανεί και με την εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα στην Προεδρία των ΗΠΑ. Για την ανεύρεση λύσεων για την εξάλειψη των διαφορών τους, μίλησε ο υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, και ο Πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αναμένει την ορκωμοσία του Ομπάμα για να έχει την πρώτη συνάντηση μαζί του, ενώ ο πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν αποβλέπει σε στενότερους δεσμούς ανάμεσα στις δύο χώρες.

Ταυτόχρονα όμως, οι δύο χώρες βρίσκονται σε αναζήτηση νέων συμμάχων για την εκπλήρωση των σχεδιασμών τους. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη προτείνει στην Ουκρανία και στις Βαλτικές χώρες να υποδεχτούν τμήματα της «ασπίδας», ενώ το φθινόπωρο η Ρωσία και η Λευκορωσία συμφώνησαν να υπογράψουν διακρατική συμφωνία για τη διαμόρφωση Ενιαίου Συστήματος Αντιπυραυλικής Αμυνας, απόφαση που ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για εγκατάσταση ρωσικών πυραυλικών συστημάτων στη Λευκορωσία. Επιπλέον, η Μόσχα κινήθηκε προς την ενίσχυση των σχέσεών της με χώρες της Λατινικής Αμερικής, αποστέλλοντας μάλιστα τρία ρωσικά πολεμικά πλοία - ένα αντιτορπιλικό και δύο πλοία ανεφοδιασμού - στο λιμάνι της Αβάνας για μια ενδιάμεση στάση, ενώ νωρίτερα, το ρωσικό πυρηνοκίνητο «Μέγας Πέτρος» και το καταδρομικό «Ναύαρχος Τσαμπανένκο», είχαν φτάσει στην Καραϊβική τον περασμένο μήνα για κοινή στρατιωτική άσκηση με το Ναυτικό του Προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, σε επίδειξη ισχύος προς τις ΗΠΑ.

Αν μη τι άλλο, ραγδαίες αναμένονται να είναι οι εξελίξεις το επόμενο διάστημα, μπροστά στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνη στο Στρασβούργο και το σίγουρο είναι ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις θα οξυνθούν, με τη Ρωσία να διεκδικεί μεγαλύτερο ρόλο.