«Εχτές 15 Δεκεμβρίου 2008 σε αγροτική περιοχή στην Αρχαία Κόρινθο βρέθηκαν από διερχόμενο αγρότη τα πτώματα δυο ατόμων αφρικανικής καταγωγής», ανακοίνωσε η αστυνομία. Τα πτώματα, ένας άντρας 25 περίπου ετών και μια γυναίκα 35 περίπου ετών, δεν είχαν απάνω τους κανένα χαρτί που να καταδεικνύει την ταυτότητά τους. Το κοινό σημείο των δυο νεκρών, πέρα από το χρώμα του δέρματος, ήταν ότι και οι δυο είχαν χτυπηθεί μέχρι θανάτου. Κανένας δε δήλωσε την εξαφάνισή τους και κανένας δεν τους αναζητάει. Και κανένας, βέβαια, δε θα τους κλάψει!
Είκοσι μέρες νωρίτερα, λίγο πιο κάτω, στο Γαλατά του Πόρου, βρέθηκαν πετάμενοι νεκροί σε ένα χαντάκι δυο άλλα άτομα, ασιατικής καταγωγής αυτή τη φορά. Και ετούτα τα άτομα είχαν δαρθεί μέχρι θανάτου. Από το 1988 μέχρι σήμερα περισσότεροι από 10.000 μετανάστες, μια πόλη ολόκληρη δηλαδή, έπεσαν νεκροί στα ευρωπαϊκά σύνορα στην προσπάθειά τους να εισέλθουν λαθραία στις ευρωπαϊκές χώρες! Οι περισσότεροι από αυτούς θάφτηκαν χωρίς όνομα, αφού κανένας δε γνώριζε την ταυτότητά τους! Αλλά και πολλοί από αυτούς που είχαν πάνω τους χαρτιά κανένας δε γνωρίζει αν αυτά τα χαρτιά ήταν αληθινά ή ψεύτικα! Από τους 10.000 νεκρούς, οι 3.000 περίπου είναι αγνοούμενοι, αφού χάθηκαν στη θάλασσα! Πόσο καυτά δάκρυα και πόσα πονεμένα ποιήματα θα πρέπει να γραφούν για τόσες χιλιάδες πληγωμένους, σημαδεμένους και προγραμμένους από τον καπιταλισμό ανθρώπους;
Για να συμπληρωθεί ο αρκετά πρόχειρος αυτός κατάλογος, δεν είναι στατιστικό το ζήτημα που βάζει το σημείωμά μας, περισσότερα από 50 άτομα πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν από την αστυνομία (Ισπανία, Μαρόκο, Γιουγκοσλαβία, Τουρκία, Γαλλία, κλπ.), 11 άλλα άτομα κάηκαν ζωντανά σε πυρκαγιά που ξέσπασε σε Κέντρο Απέλασης στην Ολλανδία. Τέλος, 10 περίπου μετανάστες βρέθηκαν νεκροί στο χώρο αποσκευών αεροπλάνων!
Θα πρέπει, επίσης, να λάβουμε υπόψη μας και τους άλλους, τους πολλούς, τους αργούς, τους βασανιστικούς θανάτους των μεταναστών! Τους καθημερινούς θανάτους! Αυτούς του φθηνού μεροκάματου, της ανασφάλιστης εργασίας, της ανεργίας, του εξαναγκασμού σε πορνεία, του άθλιου υπόγειου σπιτιού, της άδειας κατσαρόλας, της φυματίωσης! Κάποιος, μέσα στο κλάμα και την οργή των τελευταίων ημερών, πρέπει να κλάψει και να οργιστεί και γι' αυτούς τους ανθρώπους. Και ετούτοι για παραβατική συμπεριφορά κατηγορήθηκαν! Και ετούτοι από σφαίρα έπεσαν!