Σάββατο 20 Δεκέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αγώνας αντιμονοπωλιακός σε κοινή δράση με τα άλλα τμήματα του κινήματος

-- Ηθελα να σας ρωτήσω, καθώς θέση του κόμματός σας είναι ότι η πρωτοπορία στο λαϊκό κίνημα είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα, αυτή τη στιγμή σε αυτά τα παιδιά που βγαίνουν στους δρόμους και διαδηλώνουν και κάνουν καταλήψεις στα σχολεία και στις πανεπιστημιακές σχολές κλπ., εσείς, σαν ένα πρωτοπόρο κομμάτι στο αριστερό κίνημα, τι τους λέτε, να συνεχίσουν και τι στόχο να βάλουν;

-- Εμείς λέμε το εξής πράγμα: Οτι πραγματικά πρωτοπόρα και επαναστατική δύναμη, αντικειμενικά, είναι η εργατική τάξη. Το ΚΚΕ είναι η πρωτοπορία, ας το πω έτσι, της εργατικής τάξης, αλλά και στον όρο πρωτοπορία δε βάζουμε μόνο τους εαυτούς μας, υπάρχουν και άλλοι εργαζόμενοι που παλεύουν, δεν είμαστε στην πρώτη γραμμή μόνο εμείς. Βεβαίως, αν πάρουμε από την πλευρά της ιδεολογίας, του προγράμματος ναι, αλλά μέσα στη δράση είναι και άλλες δυνάμεις.

Τι τους λέμε εμείς; Να σας πω τι τους λέμε. Ο,τι τους είπαμε και πριν τρία χρόνια και κατηγορηθήκαμε ότι είμαστε εναντίον των αγώνων. Τους λέμε ότι ο αγώνας πρέπει να έχει κλιμάκωση, σε κάθε φάση. Φυσικά, όταν έχεις μια δολοφονία, δικαιολογούνται τα πάντα και μέσα σε ένα βράδυ και χωρίς συνελεύσεις να γίνει κατάληψη, να γίνει πορεία, να γίνει συγκέντρωση, καταλαβαίνετε.

Τους λέμε ότι πρέπει στον αγώνα αυτό να μπουν και τα θέματα της Παιδείας. Δεν μπορούν να γίνονται οι καταλήψεις μόνο κάτω από τον τίτλο του αδικοχαμένου Αλέξη, γιατί εδώ δεν έχουν αιτήματα. Επομένως, για μας είναι σχετικό. Ολες τις μορφές πάλης τις υποστηρίζουμε, αλλά πρέπει και οι μορφές πάλης να διευκολύνουν να πηγαίνουν και όλοι οι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο, να είναι και ανοιχτά τα Πανεπιστήμια, αγωνιζόμενα. Είμαστε υπέρ της εποχής, υπέρ των πάντων είμαστε, αλλά είναι ένας αγώνας λίγο πολύ μακρόχρονος και δεν μπορεί ένας αγώνας να συρρικνώνεται σε μια κατάληψη, όπου μπαίνουν μέσα διακόσιοι και κάνουν ό,τι θέλουν και δεν ξέρει κανείς πώς σκέφτονται όλοι οι υπόλοιποι φοιτητές.

Επομένως, πρέπει να γίνονται συνελεύσεις και ο αγώνας πρέπει να πάρει πάρα πολλές μορφές. Τι θέλω να σας πω; Να κάνουν κατάληψη έξι μήνες και μετά να τρέχουν όλοι να παρακαλούν τους καθηγητές να τους εξετάσουν για να μη χάσουν το πτυχίο και αυτό είναι λίγο, γιατί ο αγώνας πρέπει να προετοιμάζει τον κόσμο για μεγάλες συγκρούσεις, αλλά μεγάλη σύγκρουση δεν είναι πάντα η μία μορφή, είναι και άλλες μορφές.

Επομένως, αυτά που τους λέμε είναι ότι πρέπει ο αγώνας να είναι πάνω στα θέματα της Παιδείας, πάνω στα γενικότερα θέματα της πολιτικής που ακολουθούνται στην Ελλάδα, κατά της δικομματικής εναλλαγής κλπ., πρέπει να είναι αγώνας αντιμονοπωλιακός, πρέπει να είναι αγώνας και κοινή δράση με τα άλλα τμήματα του κινήματος. Να είναι ένας αγώνας με πάρα πολλές μορφές.

Καμιά φορά μπορεί για δύο μήνες να μη γίνει καμία κινητοποίηση σε ένα χώρο, αλλά να είναι περίοδος προετοιμασίας μιας πιο μεγάλης κινητοποίησης. Και, μάλιστα, θα σας πω και κάτι άλλο. Στην προηγούμενη φάση των καταλήψεων, που ήταν και αποφασισμένες από τους φοιτητές ή από ένα μεγάλο μέρος, υπήρχαν, εν πάση περιπτώσει, δημοσιογραφικά συγκροτήματα που τις χτυπούσαν τις καταλήψεις. Τώρα διαβάζουμε κάτι άρθρα που λένε ότι στα Πανεπιστήμια ντρέπεσαι να μπεις στις τουαλέτες, είναι πάρα πολύ καθαρά. Εχουμε, δηλαδή, να σας πω καθαρά, μια μετάλλαξη συντηρητικών θυλάκων, που δεν αντέχουν ούτε μια δίωρη στάση, να κολακεύουν αυτές τις καταλήψεις. Τι να κάνουμε; Δηλαδή, να μην πονηρευτούμε;

Κατά τα άλλα, να μην απεργήσουν οι εργάτες στο εργοστάσιο. Οι φοιτητές ας κάνουν - μαζί και οι κουκουλοφόροι - και καταλήψεις, το εργοστάσιο όμως να λειτουργήσει κανονικά. Διότι εκεί ο εργάτης δεν έχει δικαίωμα να απεργήσει. Να μην γίνουν αλυσίδες έξω από το εργοστάσιο, για να διευκολύνεις να εκφραστεί αυτό που θέλει ο εργάτης. Εκεί όχι, είναι ανένδοτοι. Τα Πανεπιστήμια σου λέει, δεν πειράζει, άσε.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ